yuvarlanantencereninkapagi
küçükken ayağımız yorgandan çıkınca canavar gelicekmis gibi korkardik ya, ben bunu hala yaşıyorum. genelde ayaklarımı yorganın dışına çıkartarak uyurum ama binbir korkuyla cikaririm. ve mesela elimin ya da herhangi bi uzvumun yatak sinirlari dışına çıkması bende büyük bi heyecan olusturuyor :D size
küçükken ayağımız yorgandan çıkınca canavar gelicekmis gibi korkardik ya, ben bunu hala yaşıyorum. genelde ayaklarımı yorganın dışına çıkartarak uyurum ama binbir korkuyla cikaririm. ve mesela elimin ya da herhangi bi uzvumun yatak sinirlari dışına çıkması bende büyük bi heyecan olusturuyor :D
size de oluyor mu?
psikolojik bir açıklaması olabilir mi?
size de oluyor mu?
psikolojik bir açıklaması olabilir mi?
0
turk mitolojisi okumaya baslarsan, canavarlar, tepegozler nasil alt edilmis diye anlatiyorlar. sonra yuregin mangal gibi olur.
psikolojik bilemiyorum. benim fikrim: mantik ve hayalgucu arasindaki dengenin kurulmadigindan kaynaklandigi yonunde. bir sekilde mantiginin baskin gelmesini saglarsan bu tarz "gereksiz" korkular/heyecanlar yasamazsin.
psikolojik bilemiyorum. benim fikrim: mantik ve hayalgucu arasindaki dengenin kurulmadigindan kaynaklandigi yonunde. bir sekilde mantiginin baskin gelmesini saglarsan bu tarz "gereksiz" korkular/heyecanlar yasamazsin.
0
Benim yatağın altında besliyorum bi tane. Çocukken korkmuştum ama alıştım artık. Bazen gece bi uyanıyorum tepeme dikilmiş bana bakıyor oluyor.
0
aynısı bende de var. ayaklarım yorgandan, kolum bacağım yataktan asla çıkmaz. biri kapacak gibi geliyor.
0
Annen veya herhangi biri sana çocukken "ayağını yorganın dışına çıkarırsan canavarlar kapar ayağını" falan dediyse ondan korkmuşundur. Ben yazın ayaklarımı nereye koyacağımı bilemem mesela, kışın ayaklarım hep yorgan dışındadır.
İnsan dünyaya geldiğinde hiçbir korku taşımaz. Yaşamaya başladığı andan (anne karnına düştüğünden) itibaren korkmayı öğrenir. Yani bu korkuyu öğrenmişsin sen, psikolojiyle en fazla bu kadar ilgisi var.
İnsan dünyaya geldiğinde hiçbir korku taşımaz. Yaşamaya başladığı andan (anne karnına düştüğünden) itibaren korkmayı öğrenir. Yani bu korkuyu öğrenmişsin sen, psikolojiyle en fazla bu kadar ilgisi var.
0
Ben de ayaklarimi disarida birakamam, sanki bir anda bir el uzanip tutacakmis ya da bir sey dokunacakmis gibi geliyor. Eger uyumadan once boyle sacma seyler aklima gelmezse ellerimi ve kollarimi birakirim yorgan disinda. Diger turlu onlari da alirim yorganin icine :)
0
Aaa, küçükken vardı bu. Hatta dün yazmıştım.
www.eksiduyuru.com
Yunan Mitolojisi'nde Prokrustes var. Bu bir haydut ve metal bir yatağı var. Kaçırdığı kişi yataltan uzunsa, "fazlalıkları" kesip atıyormuş; kısaysa da gere gere kişiyi yatakla aynı boy yapmaya çalışıyormuş. Demek ki eskiden beri insanlar bundan korkuyor.
Edit: Az önce baktım, atalarımızdan kalma bir korkuymuş. Atalarımız karanlıkta kendini güvende hissedemezlermiş. Ayağı kaybetmek avlanmaya gidememek, bir yabani hayvana rahatlıkla yem olmak anlamına geldiği için geceleri kolu bacağı sağlama almak isterlermiş. Sonradan da bu korku kodlarımıza işlenerek bize Prokrustes'inki hikayeler uydurtmuş ve içimize öyle işlemiş.
www.eksiduyuru.com
Yunan Mitolojisi'nde Prokrustes var. Bu bir haydut ve metal bir yatağı var. Kaçırdığı kişi yataltan uzunsa, "fazlalıkları" kesip atıyormuş; kısaysa da gere gere kişiyi yatakla aynı boy yapmaya çalışıyormuş. Demek ki eskiden beri insanlar bundan korkuyor.
Edit: Az önce baktım, atalarımızdan kalma bir korkuymuş. Atalarımız karanlıkta kendini güvende hissedemezlermiş. Ayağı kaybetmek avlanmaya gidememek, bir yabani hayvana rahatlıkla yem olmak anlamına geldiği için geceleri kolu bacağı sağlama almak isterlermiş. Sonradan da bu korku kodlarımıza işlenerek bize Prokrustes'inki hikayeler uydurtmuş ve içimize öyle işlemiş.
0
