yorumlara şöyle bir baktım da, benim evleneceğim adam "biriktirirken yanımda sen mi vardın?" diye sorsa, asıl ben adamı sokağa atarım, "o zaman yalnız harca paranı" diye.
şaka mısınız ya?
birincisi, (kendi adıma konuşuyorum) mesela benim kazandığım parada benden başka kimsenin hakkı büyük falan değil.
tamam, okuttular ettiler, ama durumları müsaitti, ben de kendi bileğimin hakkıyla okulları kazandım, okudum.
sonra da sabahlara kadar çalıştım, kazandım falan filan.
bu aileye gereğinden fazla minnet duyma olayını toplum olarak bıraksak, belki biraz yükselebileceğiz.
hastalık vs durumu tamamen ayrı olmakla birlikte, 300 bini olan adam ailesine 100 bin liralık araba alıyorsa, zaten o adamla evlenilmez.
çünkü o 100 binlik arabayı kabul eden aile şüphe uyandırır, parasının neredeyse yarısıyla araba almayı düşünebilen adam da güven vermez.
hasta olurlarsa ya da benzer bir hayati durum varsa, son kuruşuna kadar harcanır gerekirse.
biriyle yeni bir hayat kuracaksanız, ona göre ve o kişiyle hareket etmeniz gerekir, bu kadar basit.
yani siz para için "aman sana ne? para benim değil mi?" diye kızı adam yerine koymazken, evlenmeyi düşündüğüz kızın hisleri/düşünceleri yerine ailenize gereksiz harcama yapma zevkini önemserken maddiyatçı olmuyorsunuz, kız birlikte gelecek kuracaksınız diye dikkat etmenizi söylerken mi maddiyatçı oluyor?
kaldı ki, evlendiğinizde o para "kendi parası" olacak zaten.
dolayısıyla kendi parası gibi bir plan program içine girebilir.
uygun olan şeyler olur/olmaz, onlar tartışılır.
ama nişanlıysanız ve evlenecekseniz paylaşmayı kabullenmeniz şart.
---
kız da paragöz olabilir, evet.
ama bu olaydan öyle bir şey çıkarmadım şahsen.
0