28 K. 3 tane dostum var. İkisi kadın, biri erkek, hepsi ayrı şehirlerde.
Kadınlardan biriyle 20 yıldır arkadaşız. Aslında onunla çok şey paylaşmasak bile bir tür alışkanlık gibi. Orda olduğunu, derdimi dinleyeceğini bilirim, hayatımdaki en güvenilir insanlardandır. O pek aramaz, zaten az konuşan bir insandır. O nedenle ben aradığımda konuşuruz, ayda 1 falan.
Diğer kadın arkadaşımla 10 yıldır arkadaşız, üniversiteden. Onunla kardeş gibi özleriz birbirimizi. Haftada 1 mutlaka konuşurduk. Ama yeni doğum yaptı. Sanırım artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak :(
Erkek olan arkadaşımla ruhlarımız bir sanki. Aynı şeyleri düşünüyor ve hissediyoruz. Onunla da 10 yıldır arkadaşız. Haftada bir, 10 günde bir falan konuşuyorduk. Şimdi askerde. En yalnız hissettiğim ve ummadığım anlarda ordan telefon ediyor, mutlu oluyorum.
Diğer arkadaşlarım maalesef öyle her aklıma esen anda arayabileceğim yakınlıkta değiller. Yalnızlıktan sık sık ailemi aramaya başladım ben de artık.
0