1-hayır
2-hayır, evde kalmış gözüyle kimseye bakmam.

Bir - Güçlü bir kadin olduğunu düşünürüm. Asla acimam. Ilk etapta.

Ama tutup da derse ki ama benim parmagima bir kere yuzuk takıldığı olmuştu, iste o zaman acirim.

Anlamsiz gelir biraz.

Yani kisinin kendi durumuna nasil ve nerden baktigi da onemli. Sen kendine acirsan bunu her halinle hissettirirsin sanki. Bilemedim.

Ne çektin be özlencim, bi everemedik seni de, ankarada yalnız olan tek kadın sen kaldın. Daha tecrübeli kıymet bilir bu diye düşünürüm. Kötü bi algım olmaz yani.

Genellemeyin artık, sokmayin insanları kalıplara. Nereye varmaya çalışıyorsunuz, ne elde etmeye çalışıyorsunuz anlamıyorum.

1- hayır
2- yüzük takıp çıkarması iyi olmaz, geçimsiz olduğunu falan düşünürüm.

genellemiyorum ama sonuçta Türk toplumunda yaşıyoruz, toplum da 30 üstü bekar kadınlara iyi bakmıyor maalesef "evde kalmış" diye damgalanıyoruz. İnsanların da bir gururu var sonuçta.

1- hayır geçmiyor geçmesi için de hiçbir sebep görmüyorum
2- ya evde kalmalık bir şey yok belki de kendi istemiyor herkes evlenecek çoluk çocuğa karışacak diye bir şey yok ki

1- mutsuz bir evlilik yapmaktansa bekar kalsın canımı yesin ne acıması.
2- kadınları bilmem ama erkeklerin bir kadına evde kalmış gözüyle baktığına pek rastlamadım. erken evlenip hayatını mahfedenlere üzülüyorum asıl.

@metehan o öyle olmuyor işte toplum fena acıyorr.

bir de çocuksuz yaşlanınca sürünüyor insanlar. bizzat denk geldim hastanede hemşirenin evde kalmış yaşlı bir kadını"senin kocan yok mu, neden çocuksuzsun, neden yalnız geldin" diye bağırdığına. Yalnızlık çok zor hele ki yaşlılıkta.

eğer evlenemedim evlenemedim diye dolaşıyorsa acırım ama istemediği için evlenmemiş biri hakkında birşey düşünmem hatta toplum normalarına değil kendi istediği şekilde yaşadığı için takdir ederim.

@kuzey li bu senin gibiler neden yok benişm etrafımda ya :( "Ne güzel 30'unda bekarsın takdir ediyorum" demiyolar, "ay geç kaldın koca bul" diyolar, neden ? türk toplumunun klaisk hasetliği mi ?

çalıştığım yerdekiler iyi eğitimli, yurtdışında master doktora yapmış hatta bazıları, ama koca sahibi olmak çok önemli görülüyor.

Kocasızsan loser sın yani. Herşey koca demek.

1- KEsinlikle hayir. Acinacak bir durumu falan yok cunku 30 yasinda bekar kadinin. Eskidendi o muhabbetler.
2- Evde kalmis diye bir sey soz konusu olmadigi icin bu sorunun cevabi da belli benim icin. Bkz. cevap 1.

devlet kurumuna işim düşmedikçe -kendim dahil- bekar kadınlara acımıyorum da
devlet kurumna işim düşünce, evet, sinir oluyorum.

bekar kadın olarak ne ev sahibinin ben olduğumu anlatabiliyorum
ne refakatçi kimse kalmayacağını anlatabiliyorum
ne kadın doğum muayenesini
deli ediyorlar insanı..

çevremde bol miktarda var 30 yaşın üstünde veya 28-29 yaşlarında bekar -ve de muhtemelen en az bir 4-5 yıl daha bekar kalacak olan- kadınlar.

hiçbirinin de bu yönünü böyle düşünmemiştim, başlığa rastlayınca durumun böyle olduğunu farkettim. netice itibariyle gayet normal şeyler bunlar. toplumu çok da şaapmamak lazım.

Benikimse takdir etmiyo :( "Bravo, çok cesursun" da denmiyo :( Varsa yoksa "elini çabuk tut, bir koca kapakla."

sanki pazardan alınan birşey koca dediğin. sanki o kadar kolay bişey koca bulmak.

1,2 - hayır aksine olgun bir kadın olduğunu düşünürüm ama yüzük olayından bahsederse kendini yerin bin kat dibine sokar.

3 - arkadaş çevreni acil değiştir. bir insanın olgun olması ile master yapması arasında doğru bir orantı yoktur. bunu bir hakaret olarak düşünmeni istemem ama mesajlarından çıkardığım sonuç, hayat algın 15 yaşındaki kızların algısıyla kapışır.

@darks arkadaş çevrem yok. bunlar işyerindeki insanlar. ODTÜ, Boğaziçi, siyasal falan bitirmiş insanlar..

sağ ve sol büromda iki tane 35 yaşında hiç evlenmemiş hatun var. ikisi de birbirinden güzel ikisi de birbirinden kafa. bitanesini mühendis abime yapmaya çalıştım ama olmadı. kadınlardan bir tanesi aşırı ortamcı hala kendini afrodit sanıyor ama yaşının geçtiğinin farkında değil. diğerisi de çok şirin çok deli. sadece doğru insanla karşılaşamamışlar diyip şaşırıyorum ama hiç negatif bir düşünce beslemiyorum. "ah hayat.." diyorum. :)

hayır hayır

Koca aradikca koca bulmaniz zorlasir.

ya aramıyorum ama işyerindekiler daha da moral bozuyor. moral verip takdir etmiyolar tam tersi "hadi geciktin, yaşın geçiyor, kocasız kalacaksın" deyip üzüyolar devmlı

@sour aslında çelişkili değil. birinci sorunun cevabı evetse, ikinci soru da daha önce yüzük takmış kadınla hiç yüzük takamamış kadın arasında fark olup olmadığını soruyor.

1- yooo
2- yooo, fark olur ama

iş yerindeki insanlarada bakma , neler neler diyorlar
30 yaş genç bir yaş , kafaya takılacak bir sey yok ortada

@bnm işte o kadar güçlü oloamıyoruz hayatta zaman zaman.ister istemez demoralize ediyolar.

bu arada "fark olur" derken ne anlamda bir fark olur?

hayır morla vermek varken üstüme gelince, kötü hissettirince ellerine ne geçiyo ? bunu anlamıyorum

"yüzük takmış kadın" diye sıfat soktun literatüre valla, sağol.

ama halk arasında var böyle bir tabir, "helal olsun adama kızın parmağına yüzük taktı" vs. gibisinden çok kullanılıyor.

Bende böyle bi kompleks oluşmamıştı birkaç ay öncesine kadar. Toplumdan da bihaber yaşadığım için çok uç tepkiler gormuyordum. Ben de otuza gün sayan kadınlardanim, ustelik "parmagima yüzük de takılmadi". Sonra bi gün dersanede bi kız yaşımı öğrenince " Oha, ben o yaşta hala evlenmemiş olursam kendimi öldürürüm!" dedi. O zaman anladım ne kadar sığır bi toplum olduğumuzu.

Ben bir şey düşünmem. Muhtemelen ben de evlenmeyeceğim. Ama akrabalarım anadolu köylüsü ve geleneksel oldukları için bu kız da evlenemedi yaaa kimse çekmez bu aksiyi tabi diye arkamdan atıp tutarlar eminim. Uzakta oldukları için sorun yok. Çevremdeki arkadaşlarım da benim gibi takmaz böyle durumları.

fark derken , olayın neresinde olduğuma göre değişir
erkek tarafıysam ve haberim varsa dinleyecek ve üzerinde konuşulacak çok sey var demek oluyor.

Ben biraz takıntılıyım cogu insan geçmişi önemsemez

30 yas ustu
dul kadin gorursem: karar ve tercihlerinde basarisiz oldugunu dusunurum
evli kadin gorursem: birsey dusunmem
bekar kadin gorursem: eger tum arzusu bir an once evlenmeye odakli degilse saygi ve hayranlik duyarim.

Ayrıca niye ama +1500
Devlet kurumlarında iliğine kadar hissediyorsun o dışlanmışlık halini.

1. Hayır. Aklıma bile gelmez.
2. "Benim de parmağıma yüzük takılmıştı" falan derse laf arasında, yani nişanlanmıştım denir hadi de, "ben de seçilmiştim" gibi düşüncelerle farkında olmadan kendini aşağıda gördüğü için üzülürüm.

Halbuki, olacak olan olur kafasında olup normal hayatını yaşayan bir tip olsaydı saygı duyardım daha çok

siz hayatiniz boyunca disaridaki insanlarin dediklerine gore yasamaya devam ederseniz hicbir zaman istediklerinizi gerceklestiremeyeceksiniz. bunu da not alin bir yere

"helal olsun adama kızın parmağına yüzük taktı" filan gibi cümleler kadını resmen mal yerine koyan tabirler bence..
lan yüzüğü ben takıyorum, kabul ediyorsam evlenmeyi (ki ben etmedim birkaç kere) ee adama ne oluyor? niye ona helal oluyor?

hımm bir saniye
yani
"kızı gezip gezip bırakmadı, ortada koymadı" gibi bir bakış açısıyla mı adama helal olsun, oluyor acaba?
yuhh valla bunu diyecek olan hiç demesin. bi çay koysun.

o şundan oluyor: bizim toplumda kadınlar evlenme meraklısı, evlenmeye can atan varlıklar; erkekler de evlilikten kaytarmaya çalışan olarak görülüyor. o yüzden erkeğehelal olsun diyorlar yani kızla gezip bırakmdı, sahip çıktı ciddi olduğunu gösterdi gibisinden. Yani en okumuş modern aile bile kızı bi erkekle çıktığında ciddi olup olmamayı müthiş önemsiyor

ya işte mehmet ali erbil. kendi yemediği halt kalmadı ama kızı erkeklerle gezip dansetsin istemiyor en basit örnek işte.

Çok yanlış ülkeye doğmuşum, anasını satayim. Reenkarnasyon varsa bi önceki hayatımda bayağı bayağı cofri lenistir falandim herhalde. Hangi günahın bedeli bu? :/

mehmet ali erbilin kızıyla aynı yıl mezun oldum ben, bikentten. kamu yönetimi okudu o kız ama 1 gün işini yapmadı. mis gibi baba parası yedi.
bunun babanın kart zampara olmasıyla bir alakası yok. erkek tahakkümünü kabul etmekle alakası var. kendi ayakları üzerinde duran, babasından geçinmeyen bir kız olsaydı, ne istiyorsa onu yapabilirdi. o kızın başlık parasıyla satılan 15 yaşında kkızlardan ne farkı var?
daha üstüne, kızın kendi tercihi. Malinin birlikte olduğu hatunlar da tabi ki parası için birlikte oluyor. kendini o kızın da o hatunların da yerine koymak, benim nazarımda çalışan, kendi ayakları üzerinde duran, kendine saygısı olan, kadın-erkek ilişkilerine tahakküm nazarıyla bakmayan kadına hakaret olur.

hayır o bilkentli kızdan bahsetmiyorum. mehmet ali'nin küçük kızı var 1995 doğumlu, gazetelere düşmeye başladı erkeklerle dansediyor diye. mali de yasak getirmiş.

1) benim için hayatımda beni anlayan bir insan olması çok önemli. hayatı beraber paylaştığım, berbaer dokunduğum hayata.

ve bir şekilde benim böyle arkadaşlarım olmadı. belki şanssızlık, yanlış insanlara denk gelmek, belki üniversitede tıp fakültesini fazla uzatmamın insanlar üzerindeki negatif etkisi bilemiyorum.şimdi yeniden hayat gelsem adam gibi 2 arkadaş yapardım. gerçi var bir tane baya sağlam dostum, o da başka şehirde herneyse.

ve ne kadar yakın arkadaşlarınız olursa olsun bu hayatı beraber paylaşma olayı bir yaştan sonra sevgililiğe kalıyor sanki.

o yüzden bekar olması öenmli değil ama bir sevgilisi yoksa üzülürdümn evet. ama güçlü de bulurdum.

dipnot:buna ben de adayım evet. sanırım 30 yaşımda yanlız olacağım. 4 yıl var gerçi.

2)böyle birşeyi duymak ilk başta biraz negatif bir his oluşmasını sağlıyor bende. doğru değil böyle hissetmem ama öyle işte.

başarmış bir erkeğe yüzük takmış olarak değil de daha çok başarısız görüyorum sanırım.
ama bu düşüncem hoş değil.

1-acımam. evde kalma tabiri bence eskilerde kaldı. tercih meselesi derim. herkes evlenmez zorunda değil.

hayır x 2

ben bu soruyu daha ziyade acımak kelimesini irdeleyecek şekilde ele almak istiyorum. belki bir gün hayata başka bir yerden bakınca şimdiye kadar baktığım yerlerden göremediğim bir şeyi görürüm ve düşüncelerim ile hislerim değişir ancak şu zamana kadar gördüğüm şeyler şunlar:

birisinin bir şeyi yaşamamış olması, o şey yaşanması dilenecek bir şeyse, benim o kişi adına üzülmeme neden olabilir ancak. üzülmek içinde empati içeren bir histir. bu anlamda acımak bana yabancı. her kim ki acıdığını söyler, büyük bunalımları olduğunu ve bunların farkında bile olmadığını düşünür, asıl o zaman o kişiye acırım zira bu kişi kendi aşamadığı problemlerin etkide bulunduğu bir bakış açısıyla kontrol eden değil edilendir ve kafada özgür olmadığı gibi başkalarını da o zihne hapsetmek suretiyle beraber acı çekmek ister. belki hiçbirimiz "tam manasıyla" kafada özgür olamıyoruz ama en azından bunu teslim edecek kadar şuurlu olmaktır yapıcı olan ve zaten hiçbir zaman bu minvalde "tam manasıyla" olamayacak bir şey olabiliyormuşçasına, sen de onu aşmış gibi kendine ve dünyaya yalan söylemeye çalışmak hem gereksiz, hem de sadece kendine değil bu tarz yaklaşımlara bağışıklığı olmayan kimselere de zararlı.
ayrıca bu belirli duruma -bekar olmak/olmamak örneğine- dönersek, güzel denecek bir ilişki yaşamak istenebilecek yegane şey gibi geliyor ve bu durumda "güzel"in içeriği de kişiyi bağlar; yani örneğin her halükarda evlenmiş olmak, şeylere razı gelmek kiminin de belki tercih etmediği bir şey. tercihe saygı duymamak duruma acımaktan ziyade acınacak duruma düşmek gibi geliyor çünkü bana şu duyguyu veriyorlar bu durumda: demek ki senin gibi olmayanlar olmasından bu kadar rahatsızsın. sana giren çıkan ne? demek ki sen kendini başka türlü yaşayanlarca olumsuzlanmış hissederek tahrikin olmadığı bir yerde kendi kendine bir saldırıya geçiyorsun yani savunma mekanizman böyle işliyor. demek ki sen acıyacak biri bulma ihtiyacındasın, kendi kendine büyüklenecek bir şey bulamazsan eksik hissediyorsun. üzüntüden ziyade küçümser şekilde acımaya ben başka bir anlam veremiyorum, kimsin ki başkasının haline bu tarz gerekçelerle acıyorsun? bu durumda o mu aciz, sen mi acizsin? gerçekten acımakla, acımak istemek farklı şeyler. benim küçümseme anlamında acıdığım kimseler kendileri bunu yapmaya çalışanlar; hatta acımıyorum diyeyim direkt küçümsüyorum. bu davranış söz konusu ise aşağı yukarı her durumda böyle oluyor. yoksa yani, ancak empati kaynaklı, saygısını bozmayan şekilde acırım birine. evsiz biri düşün mesela. hiç evsiz yaşamış mıyım ki, bakalım o zaman ben ne yapardım. bunların cevabını bilmeden saygı içermeyen bir acıma nasıl duyabilirim? o zaman ırkçılardan, doğduğu yerle, renkle vs yani kendisinden kaynaklı olmayan vasıflarla övünenlerden farkım ne olur? hayır yani hayatın gerçeğine küçümsemeci bir şekilde acımak nasıl bir şey ki, bana çok mantıksız geliyor bir de.

böyle genel bir görüşüm var sonuçta, dolayısıyla verdiğin spesifik örnek de benim açımdan bu genel görüşümden bağımsız değil.

son olarak, bir insanı tanımaya çalışmadan hakkında fikir edinmeye kalkmak ara ara yaptığım bir hata olmakla birlikte yapmayı onaylamadığım bir şey. üstüne ben bunu yapmaya özellikle çabalıyorsam sorunluyumdur üstelik parazitik bir hal almıştır o sorunuma aradağım çözümlerim. herkesin sorunları var, olabilir, ancak sakıncalı gördüğüm şey o enerji asalaklığı durumu. öyle görüyorum.

valla bizde mi anormallik var bilmiyorum da, ben 29 yasındayım. üniden ya da iş cevremden ben tanıdıktan sonra evlenen kadın sayısı 1. işte zaten erken evlenmiş olup orda tanıdıklarım vardı, üniversiteden cemaatçiler dısında kimse evlenmedi:/

evde kalmış diye bişe yok, ama cevre cok etkili. akraba ortamında evlenmeyince adam yerine konmuyosun.

1- hayır
2-evet

Hayır×2

Size böyle davranılmasına bu düşünce yapısıyla kendiniz yol açıyorsunuz çünkü sizde toplumun genel yargısına sahipsiniz. Yoksa parmağına yüzük takıldı vesaire diye gerekçelendirmezsiniz durumu. Gerçekten kendinize ait içi dolu, sağlam bir argümanınız olsa bırakın koca kapakla demeyi, sevgilin var mı diye bile soramazlar. Siz yeterince dik ve sağlam durmuyorsunuz gibi görünüyor burdan bakınca.

milletin ne dediğine bakma. onlar hayatın boyunca susmayacak çünkü. evli olsaydın hani çocuk diyeceklerdi çocuğun olsaydı hani ikinciyi yapmıyonuz mu diyeceklerdi vs. böyle gider bu. hayatını yaşamaya bak, evlenebileceğin biri olursa değerlendirirsin zaten gerisini koy g.tüne rahvan gitsin.

1- hayır, saçmalamayın lütfen
2'yi okumadım ama muhtemelen onda da yanlışsınız

bu biraz dışarıya verdiğin mesajla alakalı. 35 yaşında bir kadın tanıyorum. işinde gücünde kariyer kasıyor, evi arabası her şeyi var. fakat aşırı kibirli. herkesi küçümser kimseyi beğenmez. ona acımıyorum neden acıyayım. aşırı özgüvenli ve evlenmeme durumunu evde kaldım olarak değil böyle tercih ediyorum olarak yansıtıyor dışarıya.

sen kendini "parmağına yüzük takılmış kadın" olarak etiketleyince daha iyi hissedecek biriysen evet belki sana acıyabilirler. düşünme böyle şeyler. hangi zamanda yaşıyoruz. evlenme yaşı çok ilerledi artık. ben üniversiteden mezun olalı 1 yıl olacak, bölümden geçen yaz evlenen 22 yaşında o kadar çok insan var ki. ben onlara daha çok acıyorum şahsen.

Tercih edilmeyecek fiziksel ve kişilik defoları varken, yalnızlığına çok dobra, güçlü ya da zeki olmasını bahane ediyorsa, hafiften bir gülme geliyor.

çocuk için geç kalıyor, evde kalıyorum paniğiyle yanlış bir evlilik yapma ihtimali yüksek diye düşünürüm.

a perfect lie yazmak istediklerimi aynen yazmış

burada çoğu kişinin söylediğine katılıyorum ve eklemek istiyorum: tercih edilesi özellikleri olmamasına bahane arıyorsa diye bir ifade gördüm az üstte. bu bizim toplumda hatta sanıyorum çağdaş çoğu toplumda olan bir şey işte. bundan zehirlenmemen gerekiyor. tercih edilmek ne demek, sen kimsin, siz kimsiniz, bakalım ben sizi tercih ediyor muyum, diye konuşabilmen gerekir. hangi konuda olursa olsun. kimse pazarda patates seçmiyor (oha hatta çüş diyorum o densizliğe). sen kendini birilerine beğendirmekle, hele ki bu uğraşın sana zarar verdiğini düşünüyorsan, asla mükellef değilsin. insanın kendine özeleştiri yapabilmesi tercih edilmek duygusundan bağımsız olmalı yoksa o arada ruhun duymadan kendine saygını yitirir ve her şeyi yapabilecek hale gelirsin. bu gerçekten ruh hastası bir anlayış biçimi. kendini hasta ettiği yetmemiş, gelmiş burada şu an özgüvensizliğinden (ya da her neyse, telkine açıklığından diyeyim) yararlanarak seni edecek. birilerini kendisi tercih ettiğini sandığı zaman tanrı kompleksi, kendisi reddedildiği zaman ise felaket bir aşağılık kompleksi yaşamak işten olmaz böyle biri için.

1- hayır çünkü olgun kadınlardan hoşlanıyorum