gates
Olmayanın da hiç olmuyor. Normal mi?
Olmayanın da hiç olmuyor. Normal mi?
0
Sevgilisi olmayan insan daha değersiz algılanıyor. Belki sizler (buradakiler) farklı düşünüyor olabilirsiniz ama buradaki insan profili toplumun genelini yansıtmıyor. Toplum, sevgilisi olmayanı veya evli olmayanı daha alt klasmanda ve EKSİK buluyor. (=değersizlik)
"hmm uzun zamandır sevgilisi yok, vardır bi sorunu.." durumu.
Sevgilisi olanı da sağlıklı psikolojide ve sorunsuz zannediyorlar. O yüzden aldatmalar falan var asdgsghdsf
"hmm uzun zamandır sevgilisi yok, vardır bi sorunu.." durumu.
Sevgilisi olanı da sağlıklı psikolojide ve sorunsuz zannediyorlar. O yüzden aldatmalar falan var asdgsghdsf
0
Sevgilin olunca kendini karşı cins tarafından tercih edilebilir biri olarak görüp tavırlarını ona göre şekillendirmeye başlıyorsun. Sevgilin olmamışsa bir tedirginlik, ne yapacağını bilememe falan etkiliyor durumu. Bence tamamen özgüven işi.
0
Duran cisim durmaya, hareket eden cisim ise hızını korumaya meyillidir.
Olay bundan ibaret.
Olay bundan ibaret.
0
Herkes istemiş oldugu (ait oldugu) yerde ki zaten. bunda bir sorun, tuhaflık yok .
Genel bir şey bu. hayatın her alanında görebilirsin.
Genel bir şey bu. hayatın her alanında görebilirsin.
0
çünkü istisnalar hariç sevgilisi olmayan insanın bir faulu oluyor. ya çok bakımsız, ya sohbeti çekilmez biri vs vs vs bir de arkadaş ortamının olması gerekiyor. erkek açısından bakarsak 7 24 batak kovalayan birinin hep taşak muhabbeti yapan birinin sevgili olaylarına girmesi zor oluyor. tekrar ediyorum istisnalar hariç. bu durum da sosyal anlamda loserlığa itiyor.
sevgilisi olan zaten kendisine dikkat ediyor ve neyi nerde nasıl konuşacağını, insani ilişkilerde ne yapması gerektiğini, bir kadını nasıl etkilemesi gerektiğini biliyor oluyor.
daldan dala atlamak mı kolay yoksa ağaca tırmanıp bir dala konmak mı?
sevgilisi olan zaten kendisine dikkat ediyor ve neyi nerde nasıl konuşacağını, insani ilişkilerde ne yapması gerektiğini, bir kadını nasıl etkilemesi gerektiğini biliyor oluyor.
daldan dala atlamak mı kolay yoksa ağaca tırmanıp bir dala konmak mı?
0
diğer arkadaşların söylediklerine katılıyorum ama ben de farklı bir noktadan bakıyorum olaya.
şimdi öyle bir zaman dilimindeyiz ki, millet sevgilisiz nefes alamayacak duruma gelmiş. kişi farketmiyor, adam/kadın sevgilisinden ayrıldıktan hemen sonra yeni sevgili edinmeye yöneliyor. bu grup aciz grup, başkasından ayrı bir kişiliğe sahip olamayanlar.
yalnız kalan, sevgilisiz grup da, sevgilisinden ayrıldıktan sonra belli bir süre kadar yalnız kaldığında, yalnızlığın değerini daha iyi anlıyor ve yalnızlığı tercih ediyor.
ha bir de, sevgilisi olan insana başarılı, bulamayanlara başarısız, değersiz gibi sıfatlar vermekte çok saçma bence.
ulen adam gitmiş elin kezbanını tavlamış, buna kanserin çaresini bulmuş gibi davranmanın anlamı yok.
şimdi öyle bir zaman dilimindeyiz ki, millet sevgilisiz nefes alamayacak duruma gelmiş. kişi farketmiyor, adam/kadın sevgilisinden ayrıldıktan hemen sonra yeni sevgili edinmeye yöneliyor. bu grup aciz grup, başkasından ayrı bir kişiliğe sahip olamayanlar.
yalnız kalan, sevgilisiz grup da, sevgilisinden ayrıldıktan sonra belli bir süre kadar yalnız kaldığında, yalnızlığın değerini daha iyi anlıyor ve yalnızlığı tercih ediyor.
ha bir de, sevgilisi olan insana başarılı, bulamayanlara başarısız, değersiz gibi sıfatlar vermekte çok saçma bence.
ulen adam gitmiş elin kezbanını tavlamış, buna kanserin çaresini bulmuş gibi davranmanın anlamı yok.
0
"iş işte bulunur" ile aynı presip sanırsam. işsizlik süresi uzadıkça, olası işverenler "bundaki sorun ne ki kimse işe almamış" diye düşünüyor bence. bu da benzerdir diye tahmin ediyorum.
0
benim 2 yıldır sevgilim yok ondan önce de hep vardı. böyle bir genelleme yok bana göre. isteğe bağlı bir durum. he sevgilim varken daha çok talibim vardı kızlar bakıyordu o ayrı ama isteğe bağlı bir durum
0
karakter meselesi. sürekli olanlar yırtık sosyal konuşmayı seven tipler, olmayanlar da tam tersi oluyorr genelde. istisnalar var tabi.
0
"benim 12 yaşımdan beri sevgilim var ulan" desem yalan olmayacak biriyim. çok güzel falan değilim, öyle aşırı kalabalık bir ortamım da olmadı hiç. çocukluk sevgililerim internettendi hatta bu yüzden. sadece karşı cinse başka türlü yaklaşamıyorum ya da aynı şekilde karşı cins bana. benim onlarla konuşma tarzım, davranışlarım o yöne yoruluyor. bir de erkeklerle konuşurken kızlarla olduğu gibi rahat olamıyorum, kasıyorum; bu da sanki onlarla flörtleşiyorum da heyecanlanıyorum gibi bir hissiyat oluşturuyor sanırım. bir erkekle cidden yakın olmak için illa sevgili olmalıymışım gibi geliyor. bu özelliğimin bir lanet olduğunu düşünüyorum. böyle acayip yakın kadın-erkek dostluklarını çok kıskanıyorum. illa aralarında bir şey oluyor deniyor ama ben öyle fesat düşünmüyorum. yakınlaşmayan yakınlaşmıyor. böyle kızlı erkekli ortamları oluyor, benim hayatımda hiç olmadı.
kişilik meselesi yani.
kişilik meselesi yani.
0
