biraz uzun olacak typo da olabilir uyarayim. iki tane british le farkli zamanlarda ayni evde yasamisligim oldu ve acikcasi ikisi de epey uyanik güzelliginin farkinda sevgisiz memnuniyetsiz vb iyi karakterli degildi. yine arkadasimim ankara kedisi de öyle bir degisikti. sokaktan buldugum vahsi kediyle yasiyorum su an, vahsi derken almanyada yasiyorum burda kediler aksam olup insanlar ortada olmayinca disari cikiyorlar tr deki gibi degil. sokak kedisi olmadigini düsünen almanlar var mesela cünkü saklaniyorlar bütün gün insanlarla iletisim yok kesinlikle. soguktan acliktan epey hirpalanmis halde buldum yakalayamadim hayvanlari koruma derneginden yardimci oldular kapanla yakaladik dogru veterinere,kisirlastirildi asilandi bakimdan gecti evime getirdim. veteriner evine alma vahsi bu agresif olur buldugun yere geri koy dedi, ölür dedim bu sogukta yapacak birsey yok dedi. vicdanim el vermedi zaten kötü durumdaydi. 2 ay mutfak dolabinin altinda yasadi. ben uyuyunca cikiyordu geceleri yemek ve tuvalet icin. sanki evde kedi yoktu. sonra yavas yavas alismaya basladi koltukta ziplarken cok yakaladim kendisini yumusak seyleri cok seviyor. ona dokunmam yasak ama l bana dokunuyor cekinerek. 1 yil oldu sevemedim ama ne zaman cagirsam geliyor, ben uyurken sessiz sessiz gelip yogurma hareketleri yapiyor, karsimda yatip göbegini aciyor falan bakislarinda sevgi var mutlu oldugu belli oluyor. birgün dokunmama izin verirse cok mutlu olurum ama en az bi sene daha gerekebilir. cok güzel bi ev arkadasi uslu sessiz arkamdan dolasip
duruyor, karsilikli koltuklarda uzaniyoruz, zor durumdaydi su an sicak bi evi cesit cesit mamalari en önemlisi yumusak koltugu var. bunun verdigi mutluluk cok baska.
0