Bence ülkede mesleğini severek yapan insan yok gibi bişey. Kime sorsam, abi bu iş yapılmaz ya bırakıcam olmuyor diyor. Ama herkes para kazanmak için çalışmaya mecbur. Yani mesleği sevmiyorum yapamıyorum, ortamları sevmiyorum diye düşünmeniz normal, ama size bir tek siz öyleymişsiniz gibi geliyor olabilir. Sanmayın ki insanlar sabah tık doğdu güneşim diye uyanıp heidi modunda işe gidiyor :D bizim ofiste bi kız var, avukatlığı çok sevdiğini söylüyor. Ama malın teki olduğu için ve verilen işi düzgün yapmadığı için ona iş vermiyor zaten patron, yani öylesine geliyo ofise, yüksek maaş da almıyo, öylesine duruşmalara falan giriyo. Yani işi seviyorum diyen insan aslında o işi gerçekten yapmıyor. Gerçekten sorumluluk almadığı için de çok sevdiğini iddia ediyor.
Demem o ki kendini asla yalnız hissetme. Mesleğinle ilgili bir eğitim almışsın, yapmak istemiyorsan elbette kendini zorlama ama önyargılı da olma bence, yukardaki arkadaşların dediği gibi ortam, arkadaşlar ve iş yoğunluğu insanın işe yaklaşımını ve motivasyonunu değiştirebiliyor. Yani öngargı oluşturmadan, iş yoğunluğu fazla olmayan bir yerlerde yavaştan başlayabilirsin, ya da kurslara falan gidebilirsin, mesaili bir işin olması psikolojik durumunu da olumlu etkileyecektir bence. Ben de bazı durumlardan dolayı 5-6 ay bi ara verdim çalışmadım, o ara cidden hiç iyi değilidm, yataktan çıkmıyordum sürekli ağlıyordum vs.
Booolll şanslar ve başarılar seninle olsun.
0