alanında uzman bir psikologa görünmeniz lazım. insan bazen kendisindeki anomaliyi göremeyebilir ama 1 paragraf yazınızdan çok sıkıntıda olduğunuzu hissettim.

COVID-19 bir virüs ve insan bünyesinde kalıcı hasarlar bırakan bir virüs. COVID aynı zamanda long COVID olarak bilinen ve insanları hayati fonksiyonlarını yapmaktan alı koyan ve tedavisi de bilinmeyen bir duruma da itebiliyor. Bakın prevention var, treatment yok: www.cdc.gov

Aşı karşıtlarının kol gezdiği bir ülkede, sürekli evrilen bir virüsten tabiiki korkacağım.

Ayrıca tabii çözümü kendim arayacağım, hastalık geçmişimi ve yaşadıklarımı ben biliyorum. KBB farenjit dedi bıraktı. Ben en az 3 yıldır her ay ya grip olma tehlikesini ya da gerçek gribi geçiriyorum.

Ayrıca antibiyotik öyle parol gibi yazılan/yazılması gereken bir ilaç değil.

Korkuyu bu kadar zaman sündürüp uzattığın için vücudun buna bürünmüş durumda. İlla ki gerçekleşmesi gerekiyor çünkü buna çok yoğunlaştın. Şimdi de iyiliğe yoğunlaş, iyilik sağlıklılık halini sündürp alabildiğine uzatmaya odaklan bakalım ne olacak.

Sonuçta bu kadar tahlil muayene ve kontrol sana hiçbir şeyin yok diyorsa tek görünen sebep budur.

Şimdi hızlı mı okuyorsunuz bilmiyorum da, kimse bana hiçbir şeyin yok demiyor, sadece çok sık hastalanıyorum, hastalık belirtilerim doğrulanıyor, ilaç veriliyor ama sıklığının neden olduğunu bulamıyoruz.

hastalık hastalığı olan ve hastane hastane gezen insanlara da kimse "hiçbir şeyin yok" demiyor zaten. en son bir doktor, geçmişinize bakıp 10 tane branşa 20 tane doktora gittiğinizi görünce psikiyatriye yönlendiriyor.

yaşadığınız semptomlar, hastalıklarla ilgili anksiyeteleri olan (sizin normun dışında bir kaygınız olduğu çok belli) insanlarda çok sık rastlanan semptomlar.

şu haliyle muhtemelen psikolojik temellerle yaşadığınız sıkıntılar için gereksiz yere hastanelere gidip, gereksiz ilaçlar alıyorsunuz.

faranjit belirtilerinde olduğu gibi bağırsak-mide problemlerinde de bu olay sık yaşanır. hastalık hastası kişi sürekli mide ağrısı, yanması, bulantısı vs. şikayetiyle doktor doktor gezer. gerçekten bu problemi yaşıyordur. endoskopi yapılır, ultrasonla bakılır, kan-idrar-dışkı testleri yapılır, bazı deneme/yanılma ilaçları verilir ve günün sonunda bir şey bulunmaz. hasta, tıptan umudunu keser, alternatif ortamlarda çözüm aramaya başlar. oysa çözümü psikiyatridedir.

Sıklığının sebebi "yıllardır çok çabuk grip/soğuk algınlığı kapan/olan/yakalanan biri" iken üzerine covid sürecinin toslaması ve iyice bunalman ve iyice hassaslaşman. Onu diyorum.

Yani zaten bünye olarak da hassasmışsın, bu seni zihnen bu konuya karşı daha da hassaslaştırmış, bir de üstüne covid gelince iyice savunma mekanizması çalıştırır olmuş beynin.

Sen zaten normalde çabucak grip olan biri iken yani vücudun sürekli savaşa hazır durumdayken korona patlayınca beynin çok büyük bir dünya savaşı başladı sanarak sıklıkla cephe açmış sana. Öyle düşün. Tamam bir şeyin yok, bağışıklığın yerine vs ama sen zaten sürekli savaşa hazır bekliyordun tetikteydin ve pandemi diye acaip bir şeye sadece sen de değil dünya tutuldu. Beynin napsın seni korumak için "bak ben uyanığım seni her türlü tehlikeden koruyorum" diyebilmek için sürekli bişeyler çıkarıyor başına. Bağışıklığın güçlü olduğu halde.

Hem bu iş sadece bağışıklık meselesi değil. Bağışıklık da psikolojik sebeplerle değişebilen bir şey, hastalıklar da öyle. Dikkat et bak çocukken okula gitmek istemediğimizde karnım ağrıyoooo deyip ağlayınca bir süre sonra karnımız ağrırdı, hiç değilse halsizleşirdik vs. Oradan pay biç. İnsan kendini inandırdığında vücut söz dinliyor. Mesela uykuya dalmakta çok zorlandığı zamanlarda hemen "o kadar derin uyuyormuşum ki odama sevgilimin geldiğini ve beni öptüğünü hiç duymamışım" hayali kuruyorum ve o çok derin uykuyu yaşayarak kuruyorum o hayali. Derin nefes alıp verirken nefes sesimi dinliyorum hooop uyuyorum. Çünkü beynim uykuya, uyuduğuna ikna oldu.

Bu da böyle. Belki senin kendini hasta etmenden fayda sağlıyor. Belki yalnızca hastalandığında ilgi ya da şefkat ya da merhamet ya da sevgi görüyorsun veya sözün ciddiye alınıyor ya da anlaşıldığını hissedebileceğin şekilde davranılıyor vs. Bunu düşün.

Bünyen iyi, vücudun sağlam. Bazen insan psikosomatik şekilde hasta olur, plaseboyla da iyileşir düşünce gücüyle de.

Kendine randevu ver, şu gün şu saatte seninle şurada buluşacaz de, en sevdiğin yeri seç, senin dediğin olsun. Ya da sen kendinin en sevdiği yere git. Orada güzelce yerleşin oturun ve şöyle keyifli keyifli bir sohbet edin. Sor söyle, sorsun söylesin... Arada merak ettiklerini sor. De ki acaba bu kadar hastalık nerden çıkıyor? Bunlar benim hayat denizinde yüzerken taktığım kolluklar mı ne dersin?

En doğru cevapları verecek, emin ol. Yap bunu. Çok büyük bir manevî tatmin duyacak çok iyi hissedeceksin.

@gitdaddy Ben üç senedir ülkenin en iyi psikiyatrist ve psikologlarından tedavi alıyorum. Sizin bilip onların bilmediği bir şey olduğunu düşünmüyorum ama yine de teşekkürler asdfg

İnsanların seni ciddiye alıp cevap vermeleri karşısında dalga geçmeni de ayrıca sor kendine. Bir kötü huyunun sebebini çözmüş olursun. (Bunu yazmama sebep olan şey bundan önceki cevabını genele hitaben yazmış olmandı. Sonradan değiştirip @gitdaddy'e hitap ettin, belirteyim).

Ben insanların kendini bu alanda uzman zannetmesine güldüm daha çok. Yahu tıp öyle bir alan ki, herkes mükemmel kesin konuşabiliyor ama kimse doktor, alanda uzman değil.

Ben bana birisi ne yapayım diye sorsa ben de doktor, psikolog değilsem, psikiyatrist değilsem, gereksiz ilaçlar alıp durma demezdim kimseye. mesela.

eğer karşınızda spesifik bir sağlık problemi için, uzun zamandır pek çok kez doktora gitmiş ve hala bir netice alamamış olan ve günün sonunda bunu ekşi duyuru gibi bir yerde soruşturan birisi varsa, diyebileceğiniz yegane şey psikolojik bir destek alması olacaktır.

ne bekliyorsunuz anlamadım ki? gittiğiniz uzman doktorlardan daha da uzman, doçent profesör birisinin burda çıkıp, yazdığınız 5 cümleden "hııı sizin probleminiz x sendromu, milyonda bir görülür" falan deyip bir yere yönlendirmesini mi?

zaten doktor doktor gezmişsiniz, belli ki tıp doktoru görüşü beklemiyorsunuz. benzer deneyimler yaşayan insanların yorumlarını bekliyorsunuz. insanlar da burda bu işten hiçbir kazançları yokken oturup zaman ayırıp yardımcı olmaya çalışıyorlar. çocuk gibi laubali tavırlar takınıyorsunuz.

ne diyeyim yani. 3 yıldır destek alıyormuşsunuz zaten, güzel. belki çıtlatmışsınızdır ama yine de bu hastane hastane gezip çözemediğiniz sağlık probleminden ve çevrenizde bunun "psikolojik olabilir mi acaba ya" yorumundan psikolog/psikiyatrinize bahsedin bari.

geçmiş olsun.

Tıp doktoru görüşü beklemiyordum ama tıp doktoru görüşü aldım, teşhisten tut da, hangi ilacı kullanıp kullanmamam gerektiği. Mesele burada.

Ne bekliyordum, sanırım aynı şeyi tecrübe etmiş ve çözümü bulmuş birini veya daha bilimle tutarlı, atıyorum, odadaki nem miktarı, burundaki et vs. birisinin başka bir nedenle hastalığın tekrar etme olasılığını bulduğunu, o ihtimalin değerlendirilebileceğini.

Bu arada COVID salgını var, biraz haberlere bakınca öğremek zor olmuyor.

Bu duyuruyu açıp sizin de kendimin de sinirlerini bozduğum için hepimizden özür dilerim ya. Çok ciddiyim. Üzüldük durduk yere.

O dediğin ihtimalleri doktor değerlendiriyor işte, biz değil. Bunlar malum kimya ve biyoloji bilgisidir herkeste bulunmaz, fizyoloji olarak incelemesini de anca doktorlar bilir.

Buradan görünen "benim niye bu kadar sık hastalandığımı hiçbir doktor anlayamıyor neden?" Sorusu. Hayatımda böyle bir soru ilk kez gördüm burada, herkes iyi niyetle sana yazmış, destek olmak istemiş, gittikçe öfkelenmen çaresizlik duygunun çok fazla baskın geldiğini gösteriyor. Yani gerçekten psikolojik yardıma ihtiyacın var. Bu sadece bir dost bile olabilir, bir sevgili de olabilir, bir iş değişikliği de olabilir mekan değişikliği bile olabilir, illa psikoloğa gitmen gerekmeyebilir. Onun için kendinle ilgilen demiştim mesela.

bir sene los angeles'ta yasamis biri olarak 100% seul. kisaca ozetlemek gerekirse, los angeles'in turist atraksiyonlari asiri sentetik. ustune hos vakit gecirecek sehir atmosferi de yok. iyi bir is ve cevre varsa yasamak icin guzel yer ama turistik kesinlikle gitmezdim.

Seul

ikisine de gittim ikisi de ayrı güzel, los angeles'da araba kiralayıp las vegasa falan giderim san diegoya giderim vs derseniz(vakitiniz ve bütçenizle alakalı) los angeles derim ama sadece los angeles ve seul arasında iseniz seul derim.

Bence de Seoul.

Hot potato'nun dediği şehir atmosferi olmama durumu amerika'da kronik bence. Şehirler yürünebilir şehirler değil. Arabaya bağımlısın.

İlla abd diyorsan gerçek abd tadını alabileceğin yerleri gez. Bu Colorado olur, midwest olur vb.

New York'ta okudum, aman Amerika göreyim diye bir derdim yok ama Los Angeles'ta yakın arkadaşım var, değerlendireyim dedim.

Seoul +1 Tıka basa yemek yerdim

Uzak Asya daha ilgimi çekiyor.

LA ile Seoul'u kiyaslamak Ferrari ile Opel'i kiyaslamak gibi bir sey.

Evet doğru. mesela güneş gibi bir yıldız, anakol evresinde yaklaşık 10 milyar yıl geçirir. güneş, sarı cüce (yellow dwarf) yıldız bu evrede. Bu süre zarfında giderek daha parlak hale gelir. Bu evrenin sonunda çekirdeğindeki hidrojen yakıtı bittiğinde, ölmeden önce nispeten kısa bir süre için çok daha parlak olan kırmızı dev (red giant) yıldıza dönüşür.

genelde hep on amartisore gerek yok derler. surekli bu ogretiyle buyudugum icin ben de hic on amartisorlu bisiklet almadim, eksikligini hissetmedim.

en onemli sey bisikletinin buyuklugunun senin bedenine uymasi. benim uzmanlik alanim degil ama bunun hakkinda ozel arastirma yap. cok kucuk veya cok buyuk bisiklet kullanmak iyi degil.

12-13 bin liraya bu işi halledersin

V fren
Düz maşa
alüminyum kadro

carrarobisiklet.com

carrarobisiklet.com
(Sitesinde gözükmüyor ama bu modelin çok güzel bir mürdüm rengi var)

Yukarıda dedikleri gibi imkanın varsa bisiklet bayine git, yakından gör, üzerine inip bin, çekinmeden

youtu.be

Bu videoyu izlersen "şehir bisikleti" üzerinde vücut formun, kollarının açısı, rahat tutuş oturuş pozisyonun, bacak boyuna göre sele yüksekliğin nasıl olmalı, vücut tipine göre 26 jant mı 28 jant mı daha konforlu bir fikrin olabilir

Çiçek gibi insanlarsınız, tenk yu.

Birkaç tavsiye vereyim;

*Şehir bisikleti istediğiniz için ağırlıklı olarak şehirde ve asfaltta süreceğinizi, maksimum hafif stabilize yollara gireceğinizi, toprak yollara girmeyeceğinizi düşünüyorum.

*Bütçenizi belirlerken olayın bisikleti almakla bitmediğini bilmelisiniz. Kask, pompa, ön arka ışık, yedek iç lastik, tamir kiti, alyan anahtarları, bisiklet çantası, zil, çamurluk, arka bagaj gibi pek çok alet edevatı da edinmek gerekiyor.

*Şehir bisikletinde amortisöre ihtiyacınız yok. Amortisör, asflatta sürerken sizin verdiğiniz enerjiyi sönümleyerek ekstra yorar. Kilitleyerek bu özelliğini kapatarak da kullanılabilmesine rağmen ekstra ağırlık sebebiyle de şehirde gereksiz. Eğer çok fazla stabilize, çakıllı yolda sürecekseniz o zaman düşünebilirsiniz.

*Bisiklette vites sayısının çok olması daha iyi yokuş çıkabildiği, daha hızlı gidebildiği vs anlamına gelmez. Bunları sağlayan dişli aralıklarıdır. Vites sayılarına çok takılmayın.

*Bisiklette en önemli şey kendi boyunuza uygun kadro almak. Doğru kadroyu seçmezseniz hoşgeldin sırt, boyun ağrıları. Bu kısım çokomelli.

*Hafiflik önemli. Bisikletin sizi taşıması gerekiyor, sizin bisikleti değil. Belli bir fiyatın altındaki bisikletlerde çelik kadrolar kullanılır ki bunlar da külçe gibi olur. O yüzden ucuza kaçmanızı tavsiye etmem.

*Eskiden olsa V fren alın geçin derdim ama bence disk fren alın. Çünkü artık disk fren çok daha yaygın, parçası ucuz ve kolay. V frenler neredeyse üretilmiyor. Yarın öbür gün şu jantları değiştireyim dediğinizde fellik fellik v fren jant ararsınız.

*Linkini verdiğiniz carraro bisikletin donanımı gayet iyi. Üzerinde deore vites grubu var ki bu en üst seviye vites gruplarından biridir. Son derece dayanıklı olur. Ben size bu bisikletin düz maşalı versiyonu olan carraro sprotive 330 tavsiye edebilirim. Ama bahsettiğim ıvır zıvırları almak için de bütçe lazım derseniz bir alt versiyon olan carraro sportive 328 de tavsiye ederim. Aralarında görebildiğim kadarıyla sadece vites grubu farkı var ki bence 328'in üzerindeki vites grubu size haydi haydi yeter. Bu vites grubunun daha alt versiyonu ile tüm balkanları dolaşan arkadaşım var. Dolayısıyla size fazla fazla yeter. aşağıya linkini bıraktım.

carrarobisiklet.com

30k sıfır bisiklet için çok düşük, ikinci el içinse yüksek bir miktar. Çok güzel aletler bulunur o paraya. Hiç bahsedilmemiş ama en önemli kısmı jant çemberi ve jant göbeği kalitesi bence bisiklette. İyi bir tanesini deneyene kadar farkı anlamak mümkün değildir. V fren bisikletlerin hala satılıyor olması bile ayıp bence, durmayan bisiklette ne kadar güvenli hisseder ki insan.

ben de yeni başladım mosso legarde aldım. başlangıç için aldım biraz daha uzun mesafelere gideceğim zaman daha güzel bisiklet almayı düşünüyorum.

Yahu, ne kadar teşekkür etsem az, sağolun.

Amortisör olayına açıklık getirmeniz çok iyi oldu. V fren meselesini de not ettim.

Kaskım, ön ve arka fenerim, telefon tutucum var ama diğerlerini bir kervanmışcasına yolda tamamlayacağım.

her taşınmada büyük kısmından kurtuluyorum. hatıra bir şeyini atmayacağım 1 veya 2 kişi vardır sanırım.

sagda solda yer kapliyo, sũrunuyo.

ufak tefek şeylerden kalan oldu. künye, fotoğraf vs. bi yerlerde duruyorlar öyle.

Neden dolapta ceset saklamak gibi olsun ki? Geçmişiniz sizin parçanız, orada hatırlamak istediğiniz ya da ders çıkardığınız olayları size hatırlatan şeyler saklamanız gayet insani, olağan, doğal, belki de insanlığın başından beri yapılan bir şey.

Bu eşyalar size mutlu hissettiriyorsa neden atasınız? Ancak eğer bu eşyaların sizi üzdüğünü söylüyorsanız ve yarattıkları duygularla baş etmekte zorlandığınıza inanıyorsanız elden çıkarmak daha iyi olabilir.

Genel geçer bir formülü yok aslında, tamamen size bağlı bir durum. Ben bir şeyi değerli görüyorumdur hayatta atmam derim, başkası hayatının en kötü zamanlarını hatırlatan bir eşyayı baz alıp hiç elimde tutmam böyle şeyleri atar geçerim der. İkimiz de haklı oluruz.

eski sevgilileriminkiler duruyor. kullaniyorum da hatta. o baglanti kopuyor kafamda benim.
yine de vefat falan olursa kullanamam muhtemelen. atamam da. senin gibi kalirim. aslinda hepsini tek seferde atip kurtulmak lazim. biz kardesim oldugunde oyle yapmistik. neden bilmiyorum birkac gun icinde neredeyse tum esyalarini evden cikarmistik. ya birine verdik ya cope attik. birileri soylemisti herhalde cok bilincli yaptigimizi sanmiyorum. ben yillar sonra hala fotograflara bile bakamayan biri oldugum icin o esyalarla ayni evde yasamak beni cok yorardi muhtemelen.

genel olarak pek bir sey atmam. bana verilen esyalari da atmam o yüzden.

Artık tutmak istemediğim hediyeleri, hatırası kalsın diye resmini çektikten sonra atıyorum. Ama iyice negatif bir duygu varsa direkt atardım sanırım.

O insanla aramın iyi olduğu döneme ait olduğu için saklarım o eşya aramızın iyi olduğu zamanı temsil eder manevi değeri vardır yaşanmışlıklar vardır atılmaz.

Değer verdiğim bir insandan kalan bir şeyse işlevselliğine bakmadan saklarım. Ama hayatımdan çıkardığım birinden kaldıysa işlevselse kullanırım değilse atarım.

eski sevgili eşyası ise zorlanırım ama mutlaka bir yerde vedalaşırım. vedalaştım. arkadaşlarımın, ailemin verdiği ise tutarım çok yer kaplamıyorsa.