eğer yeni seçtiğin bölüm hayalindeki meslekse, her şartta doğru olan peşinden gitmek. Ama eğer öylesine 4 yıllık olsun diye geçeceksen, saçmalıktan ibaret. iş tecrübesi diplomadan çok daha geçerli bir şey.

hayalimdeki meslek değil ama şimdiki çalıştığım işle bir ömür geçiremeyecekmişim gibi geliyor.

hayatın boyunca sevmediğin bir işi yapmak kendine yapacağın en büyük işkence. yeni seçtiğin bölümde de aynı durum olacaksa, ben başka bölümlere yönelmeni öneririm. sevdiğin bölümden mezun olman da daha kolay, hevesli olduğundan çalışman da daha kolay.

Düşünme bile, düzenli çalış ve kazan.
30lu yaşlarda yeni bir işe başlamak asla gözünü korkutmasın. 30lu yaşlarda ne var ki? Hatta bence kendine uygun işi bulmak, seçmek için tam vakti.

ekonometri mezunu bir arkadaşım gayet iyi paraya çalıştığı fakat sevmediği işinden ayrılıp 30 küsur yaşında iken bir bankaya callcenter görevlisi olarak tam sıfırdan başladı. şindi çok mutlu.

Şüphesiz başla.

@cosmicstring askerlik sorun değil bi şekilde giderimde, işe başlarken 30 lu yaşlarda olacağım için belirttim onu

Yaşı düşünmeyin bence, geç diye bir şey yok. Zararın neresinden dönülse kar. Yakınlarımda da çok 35-40'tan sonra yeni işe başlayan, hayatını tamamen değiştiren.

geçen gün bunu düşündüm. ben o kadar büyük değilim ama kesinlikle yapılabilir bir şey olduğuna karar verdim. hatta bu sene ben de sınava girmeyi düşünüyorum.

klavyemin tuşları silindi yaza yaza...

55 yaşında tıp fakültesi bitiren, 60 yaşında tıp fakültesine giden insanlar gördüm ben...

etmeyin, eylemeyin, bööle şeylere takılmayın. takın kafaya bişey ve onu olun!

sizin durumunuza benzer bir öğrencim olmuştu. iyi bir üniversitenin iyi bir bölümünde okuyor şimdi. bir kadın. boşanmış. 2 çocuğu var. büyük olanı kronik hasta sürekli hastaneye götürülüyor. kocasından nafaka falan istememiş bütün bağını koparmış. 40 yaşındaydı benim dersine girdiğim zamanda. bu kadın çocuklarını okutabilmek için bu bölümü bitirmek zorunda olduğunu düşünüyordu. temizlikçilik falan yapıyor kadın okula gelmediği zamanlarda. haftasonlarında. ev yemeği yapıp kaçak kaçak satıyor. muhtemelen okulu da bitirmiştir.


ama eğer bu kadar kuvvetli bir motivasyonunuz yoksa kurulu düzeni bozup risk almaya değmez diye düşünüyorum. hayalimdeki meslek değil demişsiniz. bir şeyde başarılı olmak için aklıma gelen 3 temel şey var. ya doğuştan o konuda yetenekli olmalısınız (ilkokulda otomasyon programı yazan veletler gibi), ya o konuya karşı inanılmaz bir öğrenme isteği duymalısınız (bölüm dersleri başlayana kadar vasat olan ama bölüm dersleriyle birlikte ortalaması tavan yapan öğrenciler gibi) ya da bu konuda başarılı olmak sizin için ölüm kalım meselesi haline dönmüş olmalı ( bahsettiğim kadın gibi ). şimdi bence siz kendi kendinize düşünüp gerçekçi karar vermelisiniz. sizi sizden daha iyi kimse tanıyamaz. romantik fikirler yerine biraz daha gerçekçi düşünmeyi başarabilirseniz bence en doğru kararı verirsiniz.