mishkin
Tevellüt 1986, cins: heteroseksüel erkek, medeni vaziyet: müzmin sap.Sorun şu: Yaptığım parmak hesabına göre 22 yaşındayım ve yapamadığım parmak hesabına göre şu ana değin hiç kız arkadaşım olmamış. Gerçek anlamda münasebetsizin tekiyim yani. :) Şekil şemal açısından bir problemim olduğunu düşünmüyo
Tevellüt 1986, cins: heteroseksüel erkek, medeni vaziyet: müzmin sap.
Sorun şu: Yaptığım parmak hesabına göre 22 yaşındayım ve yapamadığım parmak hesabına göre şu ana değin hiç kız arkadaşım olmamış. Gerçek anlamda münasebetsizin tekiyim yani. :) Şekil şemal açısından bir problemim olduğunu düşünmüyorum, kız cinsi arkadaşlarımdan aldığım çeşitli tepkiler de bunu teyit eder nitelikte, erkek cinsi arkadaşlarımdan aldığım gazlamalardan bahsetmiyorum bile. İlginç, enterasan bir fiziğe sahibim diyeyim. :) Mühendis değilim, pek fazla nerd de sayılmam hani. Senelerdir yalnız yaşıyorum. Ne ortam civeleğiyim, ne de tam olarak asosyal. İkisinin ortası diyelim. Genel itibariyle 'efendi' olarak etiketlenecek bir insan evladıyım. Ota boka ahkam kesecek, anektod aktaracak, ortamı neş'eye gark edecek adam rolünü başarıyla ifa etmişliğim de vakidir. Lakin utangacım da. Nasıl oluyor bu, ben de bilmiyorum. Bir şekilde oluyor işte. İnsanların gözünün içine 6-7 saniyeden (evet saydım) uzun bakamam mesela, huylanırım.
"Beraber birer hamburger yiyek mi, çay içek mi?" kabilinden olmasa da birtakım teşebbüslerim olmadı değil. 2-3 defa aşık oldum ve hatta. Ama olduramadık, kâh eski sevgiliye geri dönüldü, kâh varlığından bile bihaber olduğumuz cari sevgili tarafından tehdit edildik, azarlandık filan. Ender gelişen osasuna atakları hiç bi şekilde netice vermedi işte. Nedir? Melankolikleştiğimde futbol metaforuna bağladım, ağladım, üzüldüm, zırladım, şikayet ettim. Şikayet gördüğünüz üzere sürüyor.
Bu devrin ilişki yamyamı (meşru gerekçeleri de yok değil) alternatif gençliğinin değerleri nezdinde, konvansiyonel teyzelerin 40'ına gelen adamlara reva gördüğü "evde kalmış bu, bundan bi bok olmaz" yaftasının bir benzerine sahip olduğumun farkındayım. Zaten sorun da bu ya: tecrübe, tecrübe, tecrübe.. Don Juan olmayan adamdan sayılmıyor sanki, yaşanılan ilişkiler, eski sevgililer bir gurur madalyası gibi taşınıyor. İş başvurusu gibi düşünün, siz hiç aranılan şartlar arasına "alanında en az 2 yıllık tecrübeye sahip" ibaresini döşemeyen sektöründe öncü firma gördünüz mü? Anlayamadım ben bu kıdem, tecrübe işlerini; sanki Milan'a 'experienced full back' aranıyor, yeni bir Maldini bekleniyor. Hafiften hüzünlendiğimde, evet, futbolla alakalı mecazlara sığınırım, doğru.
Modern/modern sonrası toplum dişilerinin ihtiyaçlarına cevap veremiyorum gibi geliyor bazı bazı, mülakata çağrılmıyorum, biz sizi ararız deniyor. Saflığım, toyluğum kıçımdan başımdan fışkırıyor sanki; bunu saklamak için ve daha fazla hayalkırıklığına uğramamak için hareket etmiyorum artık, hiçbir şeyi de kovalamıyorum. Öylece duruyorum mal gibi. Biliyorum ki, benden başka nice potansiyel veya mevcut ilişkisel adam var etrafta, hepsi de yolu yordamı ezberlemiş, özgüveni çelik gibi tipler. Bunca don juan'ın ve onların ördüğü ilişkisel hengamenin arasında, benim çağdışı sevgimin nası bir şansı olabilir ki? Neden boşa kürek çekeyim ki? Halihazırda zaten kaybedilmiş bir davanın mümessili olduğuma kanaat getirip, öylece duruyorum mal gibi.
Diyeceksiniz sen de geleneksel olana, avam olana bir yanıyla sana benzeyene meylet. Çok zor, imkansız gibi. Kurduğu en komplike cümle "Bu da bizim şarkımız olsun aşkıığm" olan, üniversite sonrası çabucak evlenmek için koca arayan insanlarla ne paylaşabilirim ki? Kafaların, zevklerin uyuşmadığı zaten belli. Neden boşa kürek çekeyim ki?
Çevremdeki insanların hareketli hayatlarını seyretmekten, ilişki grafiklerini gayrıihtiyari takip etmekten de sıkıldım. Oyuna, sisteme, ne derseniz ona da dahil değilken bu durum ne kadar can sıkıcı birşey bilemezsiniz. Feci bir umutsuzluk içindeyim, ki öyle olmamam herhalde anormal olurdu.
"Bunun elini sıkmamak lazım", "Nasır var nasır", "Buna fazla dokunmamak lazım eheh" gibi aşağılamalardan da ikrah geldi. Sistemin dışında olup, bunu dışarıdan takip etmek işte bu yüzden can sıkıcı.
Hayır lütfen, badakizm bkz'ı filan vermeyin sırf cevap yazmak adına. Ben o edebiyatı ezberleyelip unutalı çok oldu, lakin yalnızlık her daim baki kaldı.
Merhamete karnım tok, yardım da dilenmiyorum. Uykum kaçtı, beş paralık keyfim de kaçtı gece gece, içimi dökesim geldi sadece.
Ne bileyim işte. Biraz uyusam toparlanır mıyım?
Sorun şu: Yaptığım parmak hesabına göre 22 yaşındayım ve yapamadığım parmak hesabına göre şu ana değin hiç kız arkadaşım olmamış. Gerçek anlamda münasebetsizin tekiyim yani. :) Şekil şemal açısından bir problemim olduğunu düşünmüyorum, kız cinsi arkadaşlarımdan aldığım çeşitli tepkiler de bunu teyit eder nitelikte, erkek cinsi arkadaşlarımdan aldığım gazlamalardan bahsetmiyorum bile. İlginç, enterasan bir fiziğe sahibim diyeyim. :) Mühendis değilim, pek fazla nerd de sayılmam hani. Senelerdir yalnız yaşıyorum. Ne ortam civeleğiyim, ne de tam olarak asosyal. İkisinin ortası diyelim. Genel itibariyle 'efendi' olarak etiketlenecek bir insan evladıyım. Ota boka ahkam kesecek, anektod aktaracak, ortamı neş'eye gark edecek adam rolünü başarıyla ifa etmişliğim de vakidir. Lakin utangacım da. Nasıl oluyor bu, ben de bilmiyorum. Bir şekilde oluyor işte. İnsanların gözünün içine 6-7 saniyeden (evet saydım) uzun bakamam mesela, huylanırım.
"Beraber birer hamburger yiyek mi, çay içek mi?" kabilinden olmasa da birtakım teşebbüslerim olmadı değil. 2-3 defa aşık oldum ve hatta. Ama olduramadık, kâh eski sevgiliye geri dönüldü, kâh varlığından bile bihaber olduğumuz cari sevgili tarafından tehdit edildik, azarlandık filan. Ender gelişen osasuna atakları hiç bi şekilde netice vermedi işte. Nedir? Melankolikleştiğimde futbol metaforuna bağladım, ağladım, üzüldüm, zırladım, şikayet ettim. Şikayet gördüğünüz üzere sürüyor.
Bu devrin ilişki yamyamı (meşru gerekçeleri de yok değil) alternatif gençliğinin değerleri nezdinde, konvansiyonel teyzelerin 40'ına gelen adamlara reva gördüğü "evde kalmış bu, bundan bi bok olmaz" yaftasının bir benzerine sahip olduğumun farkındayım. Zaten sorun da bu ya: tecrübe, tecrübe, tecrübe.. Don Juan olmayan adamdan sayılmıyor sanki, yaşanılan ilişkiler, eski sevgililer bir gurur madalyası gibi taşınıyor. İş başvurusu gibi düşünün, siz hiç aranılan şartlar arasına "alanında en az 2 yıllık tecrübeye sahip" ibaresini döşemeyen sektöründe öncü firma gördünüz mü? Anlayamadım ben bu kıdem, tecrübe işlerini; sanki Milan'a 'experienced full back' aranıyor, yeni bir Maldini bekleniyor. Hafiften hüzünlendiğimde, evet, futbolla alakalı mecazlara sığınırım, doğru.
Modern/modern sonrası toplum dişilerinin ihtiyaçlarına cevap veremiyorum gibi geliyor bazı bazı, mülakata çağrılmıyorum, biz sizi ararız deniyor. Saflığım, toyluğum kıçımdan başımdan fışkırıyor sanki; bunu saklamak için ve daha fazla hayalkırıklığına uğramamak için hareket etmiyorum artık, hiçbir şeyi de kovalamıyorum. Öylece duruyorum mal gibi. Biliyorum ki, benden başka nice potansiyel veya mevcut ilişkisel adam var etrafta, hepsi de yolu yordamı ezberlemiş, özgüveni çelik gibi tipler. Bunca don juan'ın ve onların ördüğü ilişkisel hengamenin arasında, benim çağdışı sevgimin nası bir şansı olabilir ki? Neden boşa kürek çekeyim ki? Halihazırda zaten kaybedilmiş bir davanın mümessili olduğuma kanaat getirip, öylece duruyorum mal gibi.
Diyeceksiniz sen de geleneksel olana, avam olana bir yanıyla sana benzeyene meylet. Çok zor, imkansız gibi. Kurduğu en komplike cümle "Bu da bizim şarkımız olsun aşkıığm" olan, üniversite sonrası çabucak evlenmek için koca arayan insanlarla ne paylaşabilirim ki? Kafaların, zevklerin uyuşmadığı zaten belli. Neden boşa kürek çekeyim ki?
Çevremdeki insanların hareketli hayatlarını seyretmekten, ilişki grafiklerini gayrıihtiyari takip etmekten de sıkıldım. Oyuna, sisteme, ne derseniz ona da dahil değilken bu durum ne kadar can sıkıcı birşey bilemezsiniz. Feci bir umutsuzluk içindeyim, ki öyle olmamam herhalde anormal olurdu.
"Bunun elini sıkmamak lazım", "Nasır var nasır", "Buna fazla dokunmamak lazım eheh" gibi aşağılamalardan da ikrah geldi. Sistemin dışında olup, bunu dışarıdan takip etmek işte bu yüzden can sıkıcı.
Hayır lütfen, badakizm bkz'ı filan vermeyin sırf cevap yazmak adına. Ben o edebiyatı ezberleyelip unutalı çok oldu, lakin yalnızlık her daim baki kaldı.
Merhamete karnım tok, yardım da dilenmiyorum. Uykum kaçtı, beş paralık keyfim de kaçtı gece gece, içimi dökesim geldi sadece.
Ne bileyim işte. Biraz uyusam toparlanır mıyım?
0
bismillah daha 22 yaşındasın. gelenekseli falan takma kafaya. hem sana üniversite sonrası nasıl evlenirim gözüyle de bakmaz kimse şimdilik. küçüksün kardeş.
bence tek sorun, insanların gözüne 7 saniyeden fazla bakamaman. ilerde sorun olabilir. işe eleman alacak olsam öyle birini istemem. bir de üniv durumunu ayarla bence. okuyorsan devam et, okumuyorsan oku :)
şu bakış problemini hallet, gerisi fasafiso. çok kişiyle tanışırsın, ortamlara akarsın, çevreni genişletirsin. illaki bir kız bakar sana da. sevgilisi olmayan, ex e dönmeyen bir kız yani.
bence tek sorun, insanların gözüne 7 saniyeden fazla bakamaman. ilerde sorun olabilir. işe eleman alacak olsam öyle birini istemem. bir de üniv durumunu ayarla bence. okuyorsan devam et, okumuyorsan oku :)
şu bakış problemini hallet, gerisi fasafiso. çok kişiyle tanışırsın, ortamlara akarsın, çevreni genişletirsin. illaki bir kız bakar sana da. sevgilisi olmayan, ex e dönmeyen bir kız yani.
0
live to win, dare to fail demiş james abimiz. biraz da bu pazarda kendini pazarlamayı öğren. yanlış yapa yapa öğreniyor insan. hatta bazen öyle hatalar yapıyor ki ileride her düşündüğünde içi gıcıklanıyor. ama bunları yaşamadan da öğrenemiyorsun birçok şeyi, her alanda olduğu gibi. riskli oynayacaksın biraz, beklerin ileri çıkacak yeri geldiğinde, savunmanın arkasını boş bırakacaksın. en fazla birkaç mağlubiyetin ardından zico'nun fenerbahçesi gibi olup çıkarsın. işin sırrı ilk cümlede yani.
0
evet biraz uyursan toparlanırsın
hiç bir seye gec kalmis degilsin, hic bir sey icin de erken degil
hem ender,nadide olani istiyorsun ki icten ice de onu büyütüyor, hatta sanirim özenle icinde yetistiryor,üzerine titriyor hatta övüyor, yüceltiyorsun sonra hem de ayaginin dibinde her yerde bitsin istiyorsun
sence de celismiyor musun
hem bu modern dünyanın tüm kurallarina karsi bir sövalyesin hem de aslinda toylugundan falan dem vurarak onlara dahil olmak istiyorsun (2. paragraf)
daha fazla yazamk istemiyorum lakin uzun olacak
futbolla alakalı mecazların da güzel
ben daha cok cristiano ronaldo tipi forvet arıyorum
hiç bir seye gec kalmis degilsin, hic bir sey icin de erken degil
hem ender,nadide olani istiyorsun ki icten ice de onu büyütüyor, hatta sanirim özenle icinde yetistiryor,üzerine titriyor hatta övüyor, yüceltiyorsun sonra hem de ayaginin dibinde her yerde bitsin istiyorsun
sence de celismiyor musun
hem bu modern dünyanın tüm kurallarina karsi bir sövalyesin hem de aslinda toylugundan falan dem vurarak onlara dahil olmak istiyorsun (2. paragraf)
daha fazla yazamk istemiyorum lakin uzun olacak
futbolla alakalı mecazların da güzel
ben daha cok cristiano ronaldo tipi forvet arıyorum
0
tip duzgun diyorsun, 22 yasinda cok cok az erkek kendini senin kadar iyi ifade edebilir yukaridaki satirlarda gordugum kadariyla, yani kafan da calisiyor. bu sartlar altinda gizli bir kovada kadin kulagi koleksiyonu yapmiyorsan, begenilmemek gibi bir sorununun olmamasi lazim.
yasadigin birkac olumsuz tecrube nedeniyle cesaretini yitirip giriskenligini kaybetmis olabilir misin? yani kir kabugunu bence, reddedilmekten korkma.
bir de kadinlar genelde tecrubeli erkeklerden hoslanir, o kadar cicek koklamis ama bak bende karar kilmis dusuncesini sever, yakin cevrenden seni cok iyi tanimayan kisilere yazarken konusma arasinda inceden elimden bir ucan bir de kacan kurtuldu zamaninda mesaji vermeyi deneyebilirsin belki :P
yasadigin birkac olumsuz tecrube nedeniyle cesaretini yitirip giriskenligini kaybetmis olabilir misin? yani kir kabugunu bence, reddedilmekten korkma.
bir de kadinlar genelde tecrubeli erkeklerden hoslanir, o kadar cicek koklamis ama bak bende karar kilmis dusuncesini sever, yakin cevrenden seni cok iyi tanimayan kisilere yazarken konusma arasinda inceden elimden bir ucan bir de kacan kurtuldu zamaninda mesaji vermeyi deneyebilirsin belki :P
0
Edebiyatın kuvvetli, akıl yaşta değil baştadır elbette ama yaşından beklenmeyecek ölçüde iyi olduğunu söyleyebilirim. Nickinin de Dosto'nun unutulmaz karakteri Prens Miskin'i andırması belki de hoş bir tesadüf olmuş. Gelelim sadede, modern çağda senin içerisinde olduğun insan tipolojisine pek prim tanınmıyor maalesef evet. Hele de Bu Türkiye coğrafyasında. Piyasa malı değilsen dediğin gibi çözümü olmayan kör kuyularda dolanıp duruyorsun. Tek çözüm var gibi, sosyal çevrene -mecburen- ayak uydurmaya çalışmak. Bunun da ne kadar zor olduğunu kabul ediyorum ama başka da şansın yok gibi. Uyumak geçici bir alternatif olabilir, bir de dün bir arkadaş tek başına yapılabilecek şeyler diye başlık açmıştı ekşi duyuruda ona bir göz at. Uzunca cevap yazan bir arkadaş olmuştu, nickini şuan tam hatırlayamıyorum, onun cevabı reçete gibiydi, İşine yarayabilir. Benden bu kadar :)
0
kendimi senin kadar iyi anlatabilseydim coşmuş bir insandım şimdiye kadar. yaşadıklarını aynen yaşıyorum. ama ben bunları farkettiğimden beri daha girişkenim, daha bir özgüvenim yerine geldi. yani şunu anladım; kimse senden üstün değil, herkes aynı hayatı yaşıyor, sadece birileri daha farklı yaşıyor. hiçbir şey için erken ya da geç değil. zamanı gelince yaşarsın. ama mutlaka da denemelisin bir şeyleri.ilk atışta tutturamazsın genelde zaten. tecrübe hanene artı puan eklenir ama.
semih gibi vurduğunu gol yapmaktansa guiza gibi kaçırmak lazım ara sıra yani.
semih gibi vurduğunu gol yapmaktansa guiza gibi kaçırmak lazım ara sıra yani.
0
çocuklar,
bir kaleci gibi oyunu izleyip, defansı organize edip, takıma goller attırmaktansa; hagi gibi deneyip, golleri kaydedip, efsane olmak lazımdır. devir, hareket devridir. kaleciler her zaman vardır, dikkat!
bir kaleci gibi oyunu izleyip, defansı organize edip, takıma goller attırmaktansa; hagi gibi deneyip, golleri kaydedip, efsane olmak lazımdır. devir, hareket devridir. kaleciler her zaman vardır, dikkat!
0
Dumunu iki cümle ile özetleyeyim istersen:
Hem ortam kızlarıyla paylaşacak bir şeyin olmadığını, onları beğenmeediği söylüyorsun; hem de uçanı kaçanı kapatayım istiyorsun.
Daha da özeti sen ne istediğini bilmiyorsun bence. Anladığım kadarıyla arkadaşların "hehe oğlan lan bu" (tabirim için özür dilerim) dalgalarından sıkılmışsın. Kendini kanıtlamak için bu yollara başvuruyorsun.
Oysa bırak güzel kardeşim. İlla kendini birilerinin biçtiği rollere uygun mu yaşamak zorunda hissediyorsun? Kim ne derse desin, sen akışına bırak olayları. Elbet senin de bir alıcın çıkar. Neden skor peşinde ömrünü tüketiyorsun ki? O skor yapanlar çok mu mutlular?
Sen enerjini başka yerlere kanalize et. Biraz kulaklarını tıkamayı öğren.
Ben ortamlara akıp 1-2 hatun kaldıracağım. Sana iyi şanslar.
İmza: Kazanova Atatürkiye
Hem ortam kızlarıyla paylaşacak bir şeyin olmadığını, onları beğenmeediği söylüyorsun; hem de uçanı kaçanı kapatayım istiyorsun.
Daha da özeti sen ne istediğini bilmiyorsun bence. Anladığım kadarıyla arkadaşların "hehe oğlan lan bu" (tabirim için özür dilerim) dalgalarından sıkılmışsın. Kendini kanıtlamak için bu yollara başvuruyorsun.
Oysa bırak güzel kardeşim. İlla kendini birilerinin biçtiği rollere uygun mu yaşamak zorunda hissediyorsun? Kim ne derse desin, sen akışına bırak olayları. Elbet senin de bir alıcın çıkar. Neden skor peşinde ömrünü tüketiyorsun ki? O skor yapanlar çok mu mutlular?
Sen enerjini başka yerlere kanalize et. Biraz kulaklarını tıkamayı öğren.
Ben ortamlara akıp 1-2 hatun kaldıracağım. Sana iyi şanslar.
İmza: Kazanova Atatürkiye
0
ya farkında mısın, sen o kadar müthişsin ki kızlar sana yanaşmaya korkuyor aslında. "bu kesin bana bakmaz" diyorlar, eminim. buna inanırsan, göz göze bakamama problemi, kızların istediğini verememe problemi gibi şeyler ortadan kalkacak. gerçekten sadece şöyle düşün :
etrafımdaki bütün kızlar benimle olmak istiyor aslında,ben kiminle olacağımı seçeyim bari.
gördüğün o don juanların hepsi böyleymiş gibi davranıyor, kızlar da gerçekten çevrelerinde pervane oluyorlar. olay bu kadar basit.
ha, ilerleyen zamanlarda böyle oyunlardan sıkılmış, senin özünü görüp istediğin saf sevgiyi sana verebilecek ve senden alabilecek bir kız olsun isteyebilirsin, ama öncesinde yanlış olandan biraz tadarsan doğrunun kıymetini daha iyi anlarsın.
etrafımdaki bütün kızlar benimle olmak istiyor aslında,ben kiminle olacağımı seçeyim bari.
gördüğün o don juanların hepsi böyleymiş gibi davranıyor, kızlar da gerçekten çevrelerinde pervane oluyorlar. olay bu kadar basit.
ha, ilerleyen zamanlarda böyle oyunlardan sıkılmış, senin özünü görüp istediğin saf sevgiyi sana verebilecek ve senden alabilecek bir kız olsun isteyebilirsin, ama öncesinde yanlış olandan biraz tadarsan doğrunun kıymetini daha iyi anlarsın.
0
5 paragraf yazı yazmıştım şimdi, bir süre sonra otomatik olarak log-out ediyormuş sistem. Uçtu gitti. Kısa bir özet geçeyim..
Yaşamak lazım, hayatın içine karışmak lazım, doğru, ama ona da götüm yemiyor. Herkesin kendini mük-kem-mel gibi arz ettiği bir dünyada, bundan gayrı en başından kusur, hata, hayalkırıklığı istemiyorum. Olacak olanları tahmin edebiliyorum ve benzer talihsizliklera, başarısızlıklara yeni baştan tahammül edemeyecekmişim gibi geliyor niyeyse.
Bu işlerin kader/kısfmet/talih gibi parametrelerle yürüdüğüne, işlerin spontane geliştiğine öyle bi inandırılmışız ki, öyle bir keklenmişiz ki; bu kadar geç ayınca toparlamak da zor. Meğerse binbir çeşit teamül, trik, davranış kalıbı varmış da, eksik kalmışız.
Mutsuzum, huzursuzum, siniğim. Vebali de "Ajk tefadüsleri severg" diye palavralar sıkarak kesesini doldurmaya çalışan birtakım orospu çocukları ve teamülü, triği, usulü bilip de ekmeğini garantiye almak için onlara mürid kesilen ya da öyle görünen kimselerin boynuna.
Oyunda yokum gayrı, istesem de katılabileceğime inanmıyorum. İsteyip istememek de ehemmiyet arzetmiyor, elden birşey de gelmiyor ya, neyse. Elimize verenler, elimizden tutanlardan fazla olduğu müddetçe elden ne gelebilir ki hem zaten? : )
Derdime ortak olduğunuz için sağolun. Hadi kalın sağlıcakla.
PS: Evet, Lev Nikolayeviç Mişkin.
Yaşamak lazım, hayatın içine karışmak lazım, doğru, ama ona da götüm yemiyor. Herkesin kendini mük-kem-mel gibi arz ettiği bir dünyada, bundan gayrı en başından kusur, hata, hayalkırıklığı istemiyorum. Olacak olanları tahmin edebiliyorum ve benzer talihsizliklera, başarısızlıklara yeni baştan tahammül edemeyecekmişim gibi geliyor niyeyse.
Bu işlerin kader/kısfmet/talih gibi parametrelerle yürüdüğüne, işlerin spontane geliştiğine öyle bi inandırılmışız ki, öyle bir keklenmişiz ki; bu kadar geç ayınca toparlamak da zor. Meğerse binbir çeşit teamül, trik, davranış kalıbı varmış da, eksik kalmışız.
Mutsuzum, huzursuzum, siniğim. Vebali de "Ajk tefadüsleri severg" diye palavralar sıkarak kesesini doldurmaya çalışan birtakım orospu çocukları ve teamülü, triği, usulü bilip de ekmeğini garantiye almak için onlara mürid kesilen ya da öyle görünen kimselerin boynuna.
Oyunda yokum gayrı, istesem de katılabileceğime inanmıyorum. İsteyip istememek de ehemmiyet arzetmiyor, elden birşey de gelmiyor ya, neyse. Elimize verenler, elimizden tutanlardan fazla olduğu müddetçe elden ne gelebilir ki hem zaten? : )
Derdime ortak olduğunuz için sağolun. Hadi kalın sağlıcakla.
PS: Evet, Lev Nikolayeviç Mişkin.
0
