Hiç sevmedi;
Çocukken bana attığı dayakları hayvana atsanız dile gelirdi, dayak yerken ağlamıyorum diye daha da çok döverdi. Hanıma bu mevzuları ilk anlattığımda inanamamıştı , abartıyorum zannediyordu sonra annemden öğrenince saatlerce ağlamıştı yanımda ''senin gibi çocuğu nasıl bu kadar dövmüş'' diye.
Bütün arkadaşlarının X gibi oğlum olsaydı keşke dediği bir çocuktum, elimden her iş gelir, çok güçlüyümdür , herkese ve her şeye yardım ederim ama hiçbir şekilde tasvip edip sevgisinin kırıntısını göstermemiştir.
İlk oğlum lafını duyduğumda 30 yaşımdaydım :) Onuda 1 kere söylemiştir. Dünürlerin yanında sokakta sesleniyor paşam :)
Yine de hastahanede benim refakatim sırasında öldü. Defnettiğimiz günden beri hiç gitmedim mezarına. O beni sevgisine layık göremedi ben affetmeye ...
0