3-Bilimsel konular hakkında araştırma yapıyorum, kitap listeme kitap ekliyorum, müzik listeme yeni şarkılar ekliyorum vb.
2-Öğrenmeyi seviyorum, yeni bilgiler öğrendikçe mutlu oluyorum. Kendimi akademisyen olarak hayal ediyorum.
1-Hemen hemen 2. soru ile aynı cevabı verebilirim.

Bence olay kendinizi şartlamakta bitiyor. Ders çalışacağınız zaman motivasyonunuzu uzun süre korumak istiyorsanız, öncesinde belli şeyler yapın. Örneğin aynı şarkıyı dinleyin, ders çalışırken aynı hırkayı giyin vb. Beyin kendini hazırlasın. Neden ders çalıştığınızı, amacınızı sorgulayın sürekli. 6 ay daha bu eziyete katlanmak nasıl gelirdi mesela?

Modunuzu düşürecek, ders çalışmaktan uzaklaştıracak insanlardan bir süre uzak durun. Sıkıldığınızda hemen dışarı çıkıp üç beş saat zaman kaybetmek yerine, ailenizi arkadaşlarınızı arayın. Telefonla konuşun iyi geliyor. Özellikle sizin gibi ders çalışan biriyle dertleşin. Yalnız olmadığınızı hissedince bir güç geliyor.

Verimli bulduğum yöntem ise uzun uzun not çıkarmak yerine, küçük kağıtlara en çok takıldığınız yerleri yazmak. Şema çizmek, klasik.

Boş boş etrafa bakıyorsam bir süre daha bakıyorum. Atıyorum beş dakika veriyorum kendime, sonra taviz yok ama kitaba/derse dönüyorum.

Ders çalışırken verimli bulduğunuz yöntemler var mı ?
-odamda/evimde calisamiyorum. ya kutuphaneye ya da ders calisabilecek bir kafeye gidip calisiyordum. ozellikle uzak bir yerdekine giderdim, "bu kadar yol teptim calismak icin, bari calisayim" diye kendimi sartlardim.

Ders çalışmadığınız zamanlar kaygı ve stresten hareket edemediğinizde, içiniz daraldığında ne yapıyorsunuz ?
-ders calismadigim icin kaygi ve stres duymadim hic :/ bazen kendime gereksiz bir guven geliyor. hic calismadigim sinavdan once kendimi 90-100 alacakmis gibi hissettigim olurdu.

Ders çalışırken uzun süre nasıl devam edebiliyorsunuz ?
-1. soru ile ayni.

motivasyonunuzu nasıl koruyorsunuz ?
-9. siniftayken bir ingilizce hocamiz vardi. derste baya yaramazlik yapiyorduk. en sonunda kadin sunu soylemisti "arkadaslar, hepiniz hayatinizin bir doneminde ingilizce ogreneceksiniz. ya simdi, ya birkac sene sonra ama ogreneceksiniz. o yuzde tecavuz kacinilmazsa zevk almaya bakin" demisti.
bir seyi yasamak zorundaysam bari kendi planladigim sekilde yasamaya calisayim diyerek koruyorum :) tabiri caizse her turlu girecek, bari ne zaman ve ne kadar girecegine ben karar vereyim diyorum.

sıkıldığınızda boş boş etrafa baktığınızı fark ettiğinizde ne yapıyorsunuz ?
-hic acimam bos bos etrafa bakmaya devam ederim :D

Meditasyon yapıyorum 1 senedir. Katkısı inanılmaz. Buradan birinin tavsiyesiyle başlamıştım.

Spor

Seks

Spor

yoga, ev temizliği, sevgili sarılması.

@sagin çok haklısın. sağol.

2 yıldır kullandığım antidepresanları 4 ay önce bıraktım. kafa yapıcı hiçbir şey kullanmıyorum, ha ayda bir sigara içiyodum artık o da yok. normal sigara da içmiyorum onu da bıraktım, allah'ım straight edge işlerine girmişim galiba. spor yapıyorum bir de. güzel oluyor ilaçsız ilaçsız.

yemek yap, ev temizle, sokak kedilerine ve evindeki hayvanlara ilgi göster, kitap oku, müzik dinle, binge watching yap, aha tüm hayatım bu güzelliklerden ibaret artık. bir de amele blog'um var.

Yürüyüş
Ve ot yazan arkadaşlar biraz özendirici gibi yazmışlar:( üzüldüm böyle şeyleri önermemeli bence

Spor-müzik-yemek yapmak

Gitar çalıyorum hunharca distortionlu :)

Gitar çalmaya çalışıyorum. Karate antrenmanına gidersem de müsabaka yapıyoruz. Doğru teknik uygulayabildiğim zaman çok mutlu oluyorum. Son bir yıldır hiç hasta olmadım. Grip bile. Maşallah diyelim. İlaç kullanmıyorum genelde. Sadece B12 eksikliğim olduğu için ayda bir kez iğne oluyorum. Mutlu olmak için de gezmek falan.

Müzik eşliğinde yürüyüş veya kitap okumak çok iyi geliyor bana.

Köpeğimle vakit geçiriyorum.

Kağıt kalemle haşır neşir oluyorum. Bir şeyler yazıyorum. Penfriend tarzı arkadaşlarım var, onlara yazıyorum. Kişisel bakım yapıyorum uzun uzun, sıcak bir banyo yapıyorum. Bol bol müzik dinliyorum hatta müziği hiç kapamıyorum desem yeridir. Kulağımda müzikle saatlerce yürüyorum. Ufak bir akordeonum var, onu çalıyorum. Yeni şarkılar öğreniyorum. Kitap okumayı çok seviyorum. Ancak çabuk bitecek türden kitaplar tercih ediyorum genelde, yoksa bunalıyorum. 150-200 sayfa civarı. Onları çıtır çıtır bitirmek çok hoşuma gidiyor. Bunların yanısıra diy projelerle haşır neşir oluyorum. Evdeki eskimiş kutuları, mumlukları, çerçeveleri vs. boyuyorum. Misal geçen gün eski bir kumbaramı zımparalayıp kullanmadığım ojelerle boyadım ortaya şahane bir şey çıktı. Ayrıca resim çizmeyi çok severim. Türlü türlü boyaları kullanarak resimler çizerim. Kuru boya, keçeli kalem, sulu boya... Bunları aynı kağıt üzerinde farklı türlerde kullanınca değişik şeyler ortaya çıkar, mutlu olurum.

Haftada bir spor (Daha cok gidemiyorum, programim cok dolu.)
Müzik
Güzel kitaplar okumaya gayret ediyorum.

Melissa, papatya, relax cay karisimlari belki yardimci olur sana da. Ben aksam yatmadan bir saat önce iciyorum, iyi geliyor.

Ot yazan arkadaşlara bir teessüf de benden. Umarım yanlışlıkla yazmışlardır..
Ayda en az 2-3 kez masaja gidiyorum ve yüzüyorum.

Karbonhidrat :/

icerikbulutu.com var bildiğim. Pek şikayet duymuyorum etrafımdan.

icerikbulutu eksisozlukteki yazıları mahkeme kararıyla sildirmiş

İçerikbulutununda çok fazla şikayeti var
Makaleyazkazan ın da ya verecekleri üç kuruş para emek sömürmeyen bi yer bakıyorum bende

Azaltabiliyorsun ama tarif edemiyorum telefondayım :(

Mutsuzluk ve mahrumiyet bi açıdan insanın yaratıcılığını arttırıyor, motivasyon oluyor fakat bi seviyenin altına düşünce insanı hareketsiz ve amaçsız kılıyor, tabi ki antidepresanlar tek başına her şeyi çözmüyor diye düşünüyorum.

antidepresanlar mutsuzluk durumunda değil, depresyon durumunda kullanılır, depresyon durumunda da motivasyon ve enerji çok düşük olur, buna bağlı olarak kendini geliştirmek gibi bir durum söz konusu bile olamaz. ayrıca mutlu insan daha yaratıcıdır, daha girişkendir, daha başarılıdır.

bana dr umun dediği beyin de mide kalp gibi bir organ ve yıllar içinde ondan da giden bir çok şey var.
miden ağrıdığında nasıl ilacını içiyorsan kendini kötü hisettiğinde çıkmaza girip çözüm bulamadığında da bunu içeceksin.depresan eksik olan maddeyi tamamlıyor beyindeki.

İçinde bulunduğumuz ve genel olarak dünyayı sarmalamış kültür, whatever personality'i arttırma üzerine kurulu. İnsanları buraya doğru evrilten, bu hale getirmesi kaçınılmaz bir kültürün inşası hızla sürüyor... Bu da lüzumlu lüzumsuz, bu ilaçları kullanan insanların sayısını arttırıyor. Zira psikanaliz, hasta ile birebir ilgilenmek, kişisel sorunların üstüne yürümek, savaşmak, kullandığın tabirle "stresi yönetmek ve çabalamak", uzun vadeli ve iyi bir organizasyon gerektiren bir savaşım.

Yeni dünyada kimsenin bunlara vakti yok -sanrısı yaratıldı en azından-, insanların bir kısmı mefhumlara ve hatta şahıslara açılıp tüketilecek bir cips gibi bakmayı adet haline getirdi bile.

Yunus Emre şu an yaşasaydı düzenli bir klinik hastası olacak, seansı 600 TL'lik danışmanlıklar almak zorunda kalacak ve en nihayetinde antidepresan ile tanışacaktı. Çünkü kültür değişti, hele Türkiye gibi bir ülkede; kendini ara hizmet ülkesi gören ve bununla övünen bir yönetimin ülkeyi takribi 20 yıldır yönettiği bir ülkede, sanata, sanatçıya, farklı olmaya, aykırı olmaya da müsaade kalmadı. Burada aykırılıktan kastım, yeni dünyanın aykırı etiketi vurulmasına izin verdiği şekli aykırılıklar (yeşil saç, valknut dövmesi, kılık kıyafet vb.) değildir.

Özetlersek: dünyanın evrildiği kültür, her şeyin hızlı çözülmesine yönelik algı, psikanalizin her anlamda daha teferruatlı ve zahmetli olması, insan nüfusunun geometrik bir hızla çoğalmaya devam etmesi (korelatif etki, kulağa sığ gelse de denebilir ki bireyin önemini azaltıyor) bunları bir anlamda, haliyle tetikledi.

Son olarak da şunu söyleyeyim, ilaç gerekliyse gereklidir. Yakın çevremde sevdiğim birinin bu ilaçları kullanmadığı zaman, nasıl çöküşe geçtiğini biliyorum zira tespit edilmiş hormon problemleri var. Bu tip durumları tenzih ediyorum. "O ilaçları çöpe atın ve çıkın koşu yapın" gibi romantik ve aptalca cümleleri de desteklemiyorum yani. Gerekliyse gereklidir ama insanların artık bu ilaçları şeker yutar gibi aldığı da malum. Ve yarı cahil bir toplum olduğumuz için, biliyorsunuz cahilden daha tehlikelidir yarı cahil, işler daha da sarpa sarıyor bence. İnsanlar kendi kafalarına göre antidepresan kullanıp, canı isteyince bırakıyor, 3 gün sonra tekrar alıyor, iyi hissettim tamam bırakayım diyor, ertesi hafta bütünüyle depresif geçiriyor vs. vs. Görüyorum bunları, çevremde. Engelleyemiyorsunuz da...

depresyon hastaligi sevgilimden ayrildim kendimi cok kotu hissediyorum :( degildir. intihara Kadar gidebilen ciddi bir hastaliktir. dolayisiyla bu antidepresanlar da mutsuz olan insanlara degil, asla mutlu olamayan depresyon hastalarina verilir, verilmesi gerekir. ama malesef türkiyede isler böyle islemiyor. psikiyatristlerin isi basindan askin oldugu icin 3 dakikalik muayene antidepresan recete edilmesiyle sonuclaniyor.

1-Diyemeyiz, mutsuzluk 1 gelişime neden oluyorsa en az 10 ona engel oluyor.
2-Evet, mutlu insan her şeyden kolayca keyif alırken mutsuz insan büyük zevklerden bile keyif alamayabilir.
3-Tam tersi, pozitif şeyler pozitif şeylere, negatif şeyler de negatif şeylere yol açar.

Cevaplar için teşekkür ederim.
Biraz kendimle ilgili sorunları ve aklımdaki sorulara fikirler almaktayım.
Bir anlamda o zaman diyebiliriz ki mutluluk daha iyi motive eder ve insanı geliştirir.

Bir işe başlama ve devam ettirme enerjisi-motivasyonu yani ataletli durumdan hareket ettiğimiz bir şeyler gerçekleştirdiğimiz duruma geçişi neler etkiliyor.
İçsel olarak hayallerimiz umutlarımız geleceğimiz
Dışsal olarak dış uyarıcılar hayatta geri kalma korkusu barınma ve yemekten mahrum kalmama bunlar mıdır motivasyonu sağlayan şeyler her şey irade diyerek zorlamak mı gerek

Bir insanın aç değilken gelecekte acıkacağı için buğday yetiştirmesini emek vermesini sağlayan şey nedir en temelinden ?

antidepresan içmeyin. mide ilacı da içmeyin. itiraz edeceksiniz belki ama doktorların da görüşü bu yönde aslında. sadece bunu size söyleyemiyorlar çünkü öyle güzel bir ilaç satışı var ki, herkes öyle tatlı paralar kazanıyor ki..

günümüzde ilaçların çoğu "tedavi edici" değil, hele ki antidepresan hiç değil. kullandığınız sürece iyisiniz. işin kötüsü de; kullandığınız sürece vücut ona alışıyor ve kullanmadığınız zaman ihtiyaç duyuyor. mide ilacı denilmiş, her miden ağrıdığında bir rennie atarsan habire miden ağrır ve sonunda ülser olursun çünkü miden kolay yola alışmış bir kere, sürekli asit üretiyor; nasıl olsa rennie gelecek silip süpürecek. inanmayana denemesi bedava. antidepresan da aynı. bunu görebilmek kolay bir şey aslında ama nedense insanlar bunu anlamak istemiyor. çünkü televizyonda internette doktorlar çıkıp hayır efendim öyle değil antidepresan tedavi edici diyorlar. ancak biz gene de her duyduğumuza inanmayalım, temkinli olalım bence.

şunu söylemek istiyorum ben de yeni öğrendim çünkü; serotoninin 95%'i bağırsaklarda salgılanıyor 5%'i ise beyinde. (ben yakın zamana kadar sadece beyinde olduğunu sanıyordum) bu durumda serotonin etkinliğini artırmak, dolayısıyla mutlu hissetmek doğrudan bağırsaklarla, yani yediğimiz besinlerle alakalı. bağırsakları iyi çalıştıran besinler yiyeceksin ki bağırsak hareketlerin artsın, serotoninin artsın, mutlu ol. doktor olan babamın bu konuda söylediği gibi; "günde 2 kere sıçan insan mutludur." :D

antidepresan ise beyindeki serotonin etkinliğiyle ilgileniyor. neydi? 5%. bravo.

şu an uzun uzun anlatmaya üşenmiyorum aslında ama yazınca olay oluyor, o yüzden yazmak istemiyorum. sanki babamızın hayrına ilaç kullanmayın diyoruz. "ilaç kullanın" diyenler de ilaç firmalarında mümessil o zaman :D neyse. geçenlerde uzunca yazdım, sorunun sahibi sorusunu silmiş sanırım, bulamıyorum yoksa direk onu kopyalayıp yapıştırırdım. işte bu yüzden ekşi duyuruda yazdığın şeyleri arşivlemek gerek.

gerçi zaten konu da antidepresan içeyim mi içmeyeyim mi değilmiş ama olsun ben gene de tavsiyemi söyleyeyim, bence içmeyin :)

mutlu insanın daha yaratıcı olduğuna da katılıyorum. mutsuzluk yüzünden değil, ihityaçlarımız arttığı için daha çok üretiyoruz.

temel elektronik ders konuları, yani nette yüzlerce döküman bulabilirsin ama dersi geçmek ayrı bi olay önemli olan dersi aldığın hocanın notları soruları.. elektronik deniz deryadır bin türlü problem çıkabilir karşına dersi aldığın hocanın kişisel web sayfası varsa bir göz at bence.

hocanın slaytları var ama yetersiz kalıyor derste de çok açıklayıcı anlatmıyor malesef sınavda çıkan soruların farklı olması da cabası
bu sebeple bu konuları temelinden ele alan döküman arıyorum yada soru çözümlü döküman da işimi görür

Bir yerden başlamak. Yapman gereken o. Bir arkadaşından fikir al ve o nereden başladıysa sen de öyle yap. Sonrası gelir.

konulara şöyle bir göz gezdirip çözümlü örneklere yoğunlaş.telefonu sessize al, diğer işlerini halletmiş olarak masaya otur.

Bir tane soruyu çözümüne bakmadan çözmeye çalış. Süre tut çözmeye çalışırken. Sonra sorunun çözümünü araştırmaya başla notlarından. Öğrendiklerini kısa kısa yaz. Bu olayı birkaç kez tekrar et, konuların çoğunu kafanda oturtmuş olursun.

Kütüphaneye gidiyorum genelde. Notlarımdan çalışıyordum ama pcden çalışmaya başladım (orada da online notlarım var) daha çok motive olduğumu farkettim. Ben yazarak anlayan bir tipim bazen yazmaktan sıkıldığımda pcye geçiyorum özetlerimi birdaha oraya yazıyorum.
Ve parçalara bölüyorum bi anda 5 konu çalışmıyorumda 2 konu için kendime söz veriyorum bitmeden kalkmıyorum.

İadeye gider çoğu kendi sitesinde ya da başka dağıtımcılar vasıtasıyla satıyor zaten eski sayıları.

bazıları satışa devam ediyor internet üzerinden bulunabiliyor. diğerleri için yayıncıyla iletişime geçebilirsiniz. fuarlarda da satıyorlat.

Uygun fiyattan alabileceğim yerler var mı yada e-dergi olarak satan bildiğiniz yerler ?

genelde kendi sitelerinden uygun fiyata satıyorlar.

gittigidiyor'da da olabilir.

Hocam oncelikle mobil icin de resim ekleyebilir misiniz.

Bir de facebookta elektrik elektronik muhendisleri gibi gruplara da yazabilir misiniz.

mobil için resim ekleme olayını bilmiyorum mesaj olarak bilgilendirebilirsen yapabilirim.
şimdi o gruplara bakıyorum.