Yakınsanız eskisini arayıp konuşun. Yakın değilseniz boşverin. Yenisiyle zaten pazartesi görüşürsünüz.

Öncekini arayın.

Sonradan geleni de gördüğünüzde hoşgeldiniz dersiniz.

Bence kesinlikle telefon edip hayırlı olsun deyin. İş hayatında bu kişiye bir gün ihtiyacınız olabilir, şimdi birkaç dakikalık bir telefon görüşmesi için üşengeçlik etmeyin.

Paşabahçeden değişik bardak vs olabilir

yakın arkadaşsa kibarca sorulabileceğini düşünüyorum neye ihtiyacın var diye.
yoksa porselen çay fincanı gibi şık durabilecek şeyler olabilir.

Benim için en güzel hediye "güzel ama gereksiz" dediğim bir şeyi birinin getirip hediye etmesi. Bazı şeyler böyledir, ahşap yontu figür mesela. Kendim gidip hayatta almam, lüzumsuz harcama gibi gelir. Alsam da öylece durur, bir özelliği olmaz ısınmam. Ama biri hediye olarak getirse bayıla bayıla koyarım bir yere. İşlevsel hediyeden daha çok hoşuma gider. Hem uzun süre kalıyor, hem anısı oluyor hem de şık. Yarın bir gün çoluğa çocuğa bile gösterilir ev hediyesi olarak gelmişti diye.

Ya da Paşabahçe'de özel koleksiyon vazolar var mesela. Kendiniz bir vazoya o kadar para verip almazsınız. Ama hediye ederken mantıklı. Siz işlevsel bir şey de alsanız hemen hemen aynı parayı cebinizden çıkaracaksınız. O kişi bir süre bunu kullanacak, sonra eskiyip gidecek. Hiç var olmamış olacak. Halbuki o vazo yeri gelir ömür boyu durur.

Güzel bir koltuk/TV battaniyesi. Bunun ihtiyaç fazlalığı olmaz, her evde bulunur ve mutlaka bir şekilde kullanılır. Güzel ve indirimli bir tanesi: www.zara.com

Tepsi çok güzel bir hediye bence.

Hem evde asla yeteri kadar tepsi olmaz hem de yıllarca o evde yaşar ve hediye eden kişi hatırlanır. Bir başka güzelliği de neredeyse hiç yer kaplamaması, kırılacak derdi olmaması.
Çok şirin, çiçekli, esprili seçenekler de var.
Misafirliğe gittiğinizde "sizin tepsiyle getireyim çayları" diyerek ev sahibi de siz de mutlu olursunuz.

Paşabahçeden bardak, vazo, tahta süs eşyası gibi hediyeleri bana alsanız ben üzülüyorum. Gerçek bir üzüntüden bahsediyorum. Çünkü ona evde yer ayırmam lazım. Her geleceğinde "isiaha'nın vazoyu ortaya koyayım da kırılmasın" diye düşünmem gerekiyor. Hayatıma da yük oluyorlar. Öyle kalabalık, yer işgal eden ve işe yaramayan şeyleri hiç sevmiyorum. Almıyorum.

Yakın arkadaşım evlendiği zaman evli arkadaşlarıma genelde neye ihtiyacınız oluyor diye sormuştum. Pike pike pike diye cevap verdiler. Ben pike almıştım. Diğer alternatiflerim ise kahvaltı takımı(çay keyfi seri diye de geçebilir), nevresim, battaniye ve pikeydi.

Kıvrıla kıvrıla gidiyor yılan gibi, bence ondan.

Boğaz bence abartılacak bişey değil. Ben her baktığımda sadece bir "köprü" görüyorum. İstanbuldan nefret etmem belki bunda etken.
Venedikte cüzdanımı çaldırmama rağmen orası bence daha güzel.

Mecazi yüklenen anlamını saymazsak (iki kıtanın sınırı) çok da bir numarası yok diye düşünüyorum. Yani salt manzara olarak öyle aman ama bir özelliği yok ama bi taraf Asya, bi taraf Avrupa diyince wow oluyosun.

Ben bazen seviyorum, bazen sevmiyorum. İstanbul boğazını istanbul boğazı yapan benim o anki keyfim sanırsam. Bir de hava durumu. Çok rüzgar olmadığında, hava çok sıcak veya soğuk olmadığında güzel oluyor.

Yaprak kıpırdamayan ama havanın serin olduğu, hafif sisli bir bahar sabahı güzel.

Ortalık çok hareketliyse, hava çok sıcak veya soğuksa, görüntü HD kalitedeyse kötü.

Tam tersi. Boğazı her gördüğümde onu hiç ettiğimiz geliyor aklıma. Çarpık kentleşme, biriyle alakasız eciş bücüş binalar ve yeşilden çok grinin hakim olması… Bence güzel bir görüntü yok ortada. Hele o çamlıca kulesi falan berbat.

Şimdi bence burada kişinin o şehre olan ilgisinin, bağının önemi var.

Ben misal istanbul bogazindan buyulenirim ama çok acayip güzel gözüktüğü vs için değil (gözükebilirdi ama yapilasma...) ama çok büyük yani böyle hani her yerde göremeyeceğin bir şey.

Misal insanlar eiffel kulesine "bu ne" diyor ya, aynı şekilde ilk gördüğümde altindan "oha lan" diyip çok buyulenmistim. Aynısını new York'a gidince yasayanlar olduğunu da duydum gidenlerden.

Kısacası bence bu yapilarin (dogal ya da yapay) büyüklüğü falan bizi cok etkiliyor.
Misal beni büyük makine, rüzgar gülleri falan da etkiler :) su an yaşadığım yerdeki daglara da bakip "bu ne abi ya hayvan gibi dağ" diyorum her baktigimda.

Boğazı çevreleyen tepelerdeki selatin camileri, kız kulesi, beyazıt kulesi, galata kulesi bunlar ayrı bir hava katıyor.

Hocam yurtdisinda yasadim bence senin kastettigin sey "enerji" mevzusu. Ben mesela bogaza gidince bir huzur bi cosku geliyor icime nedendir bilmiyorum. Falat bu yurtdisinda falan gittim bogaz tarzi yerlerde hic enerji alamiyorum.
Belki ayni kafayi yasiyoruzdur.

Boğazın güzelliği ve çirkinliği baktığın yere göre değişir.
Yeşilliğin bol olduğu ve aradan eski yalıların ve köşklerin göründüğü otantik hali güzel.
Yüksek binaların çok olduğu, yeşilliğin neredeyse olmadığı ve sahili araba trafiğiyle dolu hali çirkin.
Ayrıca modern köprüler (tarihi, heykelli işlemeli vs. olmadıkça) insanlara neden güzel gelir hiç anlamam.

Boğaz güzeldir ama dünyada ne güzellikler var öyle aman aman büyütülecek dünyanın incisi bebeği vs konumlanacak bir durumu yok

güzel esiyor

Köprüden metrobüsle geçenken bile o güzellik karşısında büyüleniyorum. Çok seviyorum ben de görsel olarak çok güzel ama tam o kıyı kısımları ve deniz :) Biraz daha açını genişlettiğinde berbat bir kent o kadar karışık ki bakarken bile yoruluyorum.
Boğaz manzaralı bir evde oturmak ister miydim mesela sanırım orman manzarasını tercih ederim ama deniz kıyısına yakın olmak yürümek oturup izlemek bana hep iyi gelmiştir severim.
Bence boğaz gayet güzel ama bu noktada @ruhen hastayım ben'e katılmamak elde değil asla kıymetini bilemediğimiz güzellikte bir şehir burası, başka ellerde olsa çok daha güzel olabileceğini düşünürüm hep.

insanlar istanbuldaki kalabalıktan ve stresten o kadar bıkmış ki gerçekçi yaklaşamıyorlar bu güzelliğe.
mesela istanbul beton deyip duruyorlar, elbette öyle de zaten. ama boğaz hiç de öyle değil. belli kısımları hariç genel olarak gayet yeşil ve özellikle bazı günler çok güzel görünüyor. köşkler, saraylar, yalılar boğaz'ı boğaz yapan özellikler. birçok farklı tarzda çok estetik yalılarla dolu.
coğrafi olarak bu su yolunun özelliği zaten ortada. biz ezelden beri kafamızda çok normalleştirdiğimiz için iki kıtayı birbirine bağlayan bu yolun ne kadar özel olduğunu unutuyoruz.

dunyada cografi olarak istanbul'dan guzel sehir bulamadim ben. cok essiz bir sehir. belki san francisco ki o da bir bogaza sahip ufak da olsa.

istanbul cok guzel. hem deniz var, hem tepeler var bogaza bakan, hem de kiyidan bakinca gordugun karsi kiyi manzarasi var ki o da tepelik.

genelde deniz kenarindaki sehirler denizden bakinca guzel gozukur. istanbul'da kiyidan bakinca karsi tarafi gorebildigin icin iceriden de guzel.

bogaz dunyanin nadir guzelliklerinden biri, insan elindekinin kiymetini bilmiyor.

yurtdisinin lansmani herzaman iyidir, oraya gidersin bu ne lan dersin. cocuklugum boyunca gidip gorme hayali kurdugum, gidince bu ne lan mevzu bu muymus dedigim cok yer oldu.

eger istanmbul/bogaz bir ucuncu dunya ulkesinin degilde gelismis bir ulkenin elinde olsaydi, isvicre falan gibi, dunyanin 1 numarali turizm merkezlerinden biri olurdu. ama biz icine ettik.

çalıştığım sektörün sadece istanbul'da olması.

benim için dünyanın en güzel şehri
insanların kaçtığı o kaos ve o kaosun içine karışabilme hissi, anonim kalabilme hissi de denebilir belki, ama pek çok fırsatın da burada olması, bir dünya kenti olması vs vs

ben turkiyede baska ile gittigim zaman anliyorum her seferinde farkli bi madde olabilir bu. anadolunun asiri muhafazakar bir anlayista olmasi mesela istanbulu guzel hale getirebiliyor ayni zamanda izmirin asiri tutucu ataturkculugunun yaninda da istanbul kazaniyor. gece disarida kadin nufusunun yuksek oldugu ilçeler diye daha dar bi istatistik cikarsak yine 3-5 yer disinda gerisi istanbuldadir. en ufak endise duymadan modada sabaha kadar otururum mesela. bazen etkinlik anlaminda da cok doyurucu oluyor yurt disindan gelen sanatcilarin cogu istanbul'a gelir bu yuzden sansli hissedebiliyorum. havaalani bile diger illerde sacma sapan bir hale burunebiliyor buraya bir ulasim tiki de ekleyecegim istanbul'da taksi bulamadigim halde(bazen 1 saat) herhangi baska ilden daha cok ulasim imkanina sahip, marmarayi gece calistirmamalari kabusu disinda diger illere kiyasla basarili. baska sehirde ya araba ya otostop ya da 2 saat beklemec. aslinda kabaca turkiyenin geri kalmis bir ulke olmasi munasebetiyle istanbul'un tutulur daha bir "dunya kenti" olmasi sebepleri var. tarihi bolgelerin havasi da baskadir. yasanmislik olmazsa zevki de kalici gelmiyor. yeni yerlesim istemezuk. bir de 7/24 baska kac tane city var bilmiyorum

insanların çoğu iş için istanbul'da.

İş bulma imkanı en yüksek şehir.
Aşırı nüfus yüzünden neredeyse 24 saat yaşam durmuyor.

Stockholm sendromu, dümdüz.

Kazandığım parayı ve statüyü başka bir şehir verebilse durmam, arada ziyarete gelirim.

Kaybolmak kolay. Bir sokak ötede hiç tanımadığın insanlar, yerler var.

Sürekli tanıdığım ve beni tanıyan insanların arasında yaşadığımı düşünmek bile istemiyorum

2 kelime

1 is imkani butun isler burda

2 herseye kolay ulasabilme

(trafik olarak demiyorum mesela degisik bir mal alicaksiniz istanbulda bulabilirsiniz 1 gunde de evinize gelir anlaminda)

iş.

ben ayrılmak istiyorum. arabam ayrılamazsın diyor.

Herkes kafasına göre. Bugün bi yanlışın olsa yarın kimse hatırlamaz. Hatanı düzeltir Yoluna bakarsın. Bugün biriyle dalaşsan yarın bi daha görmezsin. (İş anlamında söylüyorum, fiziki dövüşe karşıyız)

Ve.. para burada.

Şimdilik ailem burada olduğu ve buraya alıştığım için buradayım. İçindeyken çok hoşuma gitmiyor, çok gerekmedikçe o kalabalığın içine karışmak istemiyorum ama daha sakin, daha az kaoslu, daha az gürültülü bir yere gidince de tuhaf hissediyorum kendimi. Bu çok olumlu bir şey olmayabilir tabii. Yedi ay Atina'da yaşamıştım mesela, orası bile bir yerden sonra sıkıcı gelmişti. Buradaki dinamizmden çıkıp sükunete uyum sağlamak zaman alır muhtemelen ama gitmek de lazım. Malum, büyük İstanbul depremi kapıda.

Bir iki seneye yine büyük şehirlerden birine taşınacağım ben. Allah'tan bizim sektörün her yerde ederi var. Ailem Tokat'a geri dönüyor, ben de Ankara ya da İzmir'e geçerim. Büyük ihtimalle Ankara olacak. Bakalım kısmet.

1- is, aile vs
2- guzel ve duzenli bir buyuk sehirde hic yasamamis olmak.

Ben İstanbulda yaşamıyorum ancak bekarsan gerçekten rahat bir şehir. Sıkılma şansın yok, her yerde bir hareket var. Ancak aile isen istanbul eziyet olur. Zamanın kendine aitse istanbul yaşanabilir bir şehir.
Anadolu gerçekten çok sıkıcı ve rutin dolu. Tek düze yöresel insanlar dolu. Büyükşehirler hariç geri kalan çoğu şehir kafa olarak çok geride. Ancak istanbul vazgeçilmez bir şehir değil. Yani trafik,deprem riski,tehlike hepsi fazlasıyla mevcut. Hayatı koştur koştur yaşamanında anlamı yok.