briefcasefullofblues
henuz bir yasina girmemis cocugumuz var, esim bosanma karari aldi. duyurunun babalari cocuklariyla iliskilerini devam ettirebildi mi? nasil ettirdi? keske sunu unutmasaydim, bunu yapmasaydim dediginiz seyler oldu mu?
henuz bir yasina girmemis cocugumuz var, esim bosanma karari aldi. duyurunun babalari cocuklariyla iliskilerini devam ettirebildi mi? nasil ettirdi? keske sunu unutmasaydim, bunu yapmasaydim dediginiz seyler oldu mu?
0
Allah yardımcınız olsun, anne vicdanlı ve iyi bir insan ise çocuğu size karşı doldurup büyütmez ise bir sorun yaşamazsınız inşaallah.
Boşandıktan sonra bekar kalsanız da bir baba olduğunuzu, size ihtiyacı olan bir insan yetiştiğini/büyüdüğünü unutmayın.
Her gün arayın, sohbet edin, her hafta mutlaka görüşün, birlikte vakit geçirin. Okul çıkışlarına gidin ara sıra, etkinliklerine katılın mutlaka.
Kötü senaryo ise anne ile kavgalı olmak, size karşı cephe alması, çocuğu size karşı doldurması vs.
Bu durumda da işiniz çok zor olur ama çocuk büyüyene kadar bu durumu kayıt altına alıp, haftalık mektuplar yazıp bunları biriktirip çocuk büyüyünce "bak aslında ben ilgisiz bir baba değilim, annen seni benden kaçırdı" diyebilirsiniz.
Tabi bu senaryo çok uç bir nokta, binde bir olur herhalde.
Saçmaladıysam affola
Boşandıktan sonra bekar kalsanız da bir baba olduğunuzu, size ihtiyacı olan bir insan yetiştiğini/büyüdüğünü unutmayın.
Her gün arayın, sohbet edin, her hafta mutlaka görüşün, birlikte vakit geçirin. Okul çıkışlarına gidin ara sıra, etkinliklerine katılın mutlaka.
Kötü senaryo ise anne ile kavgalı olmak, size karşı cephe alması, çocuğu size karşı doldurması vs.
Bu durumda da işiniz çok zor olur ama çocuk büyüyene kadar bu durumu kayıt altına alıp, haftalık mektuplar yazıp bunları biriktirip çocuk büyüyünce "bak aslında ben ilgisiz bir baba değilim, annen seni benden kaçırdı" diyebilirsiniz.
Tabi bu senaryo çok uç bir nokta, binde bir olur herhalde.
Saçmaladıysam affola
0
duyuru babası değilim ama çocuğunuz olduğunu unutmamanız, belki eskisinden daha detaycı davranmanız lazım.
anneyle baba aynı evde olunca anne yaradılış gereği bazı şeyleri kendiliğinden düşünüp hallediyor ve baba bunu fark etmeyebiliyor.
o yüzden çocukla artık tek başınıza muhatap olacağınız için daha dikkatli olmalısınız.
belki çocuğun bakımına dair önceden evde yapmadığınız şeyleri artık yapabiliyor olmanız gerekebilir.
ama asıl en önemlisi görüşme günlerini kesinlikle aksatmamanız ve annesi size cehennem azabı yaşatıyor bile olsa, çocuğunuzla bir aradayken bunu ona yansıtmamanız lazım bence.
yani size ait olan, içine çocuğunuzla ikinizden başka bir şeyin giremediği bir fanus yaratmalısınız diyalogunuzda.
anneyle baba aynı evde olunca anne yaradılış gereği bazı şeyleri kendiliğinden düşünüp hallediyor ve baba bunu fark etmeyebiliyor.
o yüzden çocukla artık tek başınıza muhatap olacağınız için daha dikkatli olmalısınız.
belki çocuğun bakımına dair önceden evde yapmadığınız şeyleri artık yapabiliyor olmanız gerekebilir.
ama asıl en önemlisi görüşme günlerini kesinlikle aksatmamanız ve annesi size cehennem azabı yaşatıyor bile olsa, çocuğunuzla bir aradayken bunu ona yansıtmamanız lazım bence.
yani size ait olan, içine çocuğunuzla ikinizden başka bir şeyin giremediği bir fanus yaratmalısınız diyalogunuzda.
0
çocuğun yaşı çok belirleyici, 1 yaşında olması sizin icin avantaj. benimkiler 10 ve 17 yasindaydi, ilk birkaç sene zor gecti, 5 sene oldu yavaşlar yavas toparlıyoruz.
esinizin tavrı, sizin tavrınız, cocuk ile iletişimde olanların tavırları çok belirleyici. herkesin tecrübesi ayrı, başkasından akil alıp da ilerlemeyin, elinizde geldiğince ilginizi ve sevginizi eksik etmeyin.
esinizin tavrı, sizin tavrınız, cocuk ile iletişimde olanların tavırları çok belirleyici. herkesin tecrübesi ayrı, başkasından akil alıp da ilerlemeyin, elinizde geldiğince ilginizi ve sevginizi eksik etmeyin.
0
