soruyu baslıkta sordum zaten aile dr sı psikologa sevk eder mı nerde nasıl olur hastaneye mi gönderir ne eder

sevgili eksiduyuru sakinleri aslında ben eksisozluk yazarıyım ama bu soruyu sormak için baska bi isimle kaydoldum. yaklaşık olarak 2 bucuk yıldır izmir ilinde ikamet etmekteyim. buraya tepeden inme geldim yani buraya geldiğimde tanıdıgım bır ınsan evladı dahi yoktu. ancak buraya geldiğimden beri bütün arkadas edınme cabalarım havada kaldı. kimseyle samimi olamadım merhabadan öteye gecemedım su an cok yalnız hissediyorum ve moralım cok bozuk. normalde hossohbet biriyimdir, eh eskiden sosyal de sayılırdım ama buraya geldim tıkandım kaldım arkadas edınmek ıcın kurstur fitness dır boyle seyler denedım ancak artık ogrencılık gerıde kaldıgından buralardan da kafa dengı ınsanlar bulamadım ve kurs olayına artık tovbe ettim. ara ara arkadslarım oldu hala da var ama arayıp hadi yarın aksam bıseyler yapalım vs dedıgımde ya da bi sekilde onlarla takılmak ıstedıgımı bellı etmis olmama ragmen hiçkimsenin bi yere giderken benı cagırdıgını gormedım herkesın benımyaslarımda bı arkadas grubu vs si var. insanlar bı yerlere gıderken eski dostlarına falan oncelık verıyorlar ben ne de olsa yenı tanıstıkları kısıyım benı es gecıyorlar. aslında bı tane arkadasım var ama o da ne kokuyor ne bulasıyor kendisiyle gezip tozulmuyor semt olarak bana uzak ve cok da fazla kafa dengım degıl. calısıyorum ama is yeri de kucuk bı ısyerı ve ben ve patrondan baska calısan yok ıs hayatından dogru duzgun arkadas edınemıyorum. bırısıyle arkadas olmak ıcın ortak bı paylasımımım olması gerekmez mı sokakta gordugum bırısıyle arkadas olamam. internetten bul şuraya buraya uye ol demeyın artık o yasları gecmıs olmama ragmen yıne de bunu denedım ama buralardaki kişilerde yukarıda bahsettiğim cinsten önceliği okul arkadaslarına eskı tanıstıgı kısılere veren kısıler. sürekli bilgisayar msn takılıyorum artık bu hayattan bıktım. sevgilim var ama uzakta gorusemıyoruz ve iliskim de sorunlu zaten. sürekli dusunuyorum hayatıma aksiyon getirmenın yollarını arıyorum yok yok. bi yandan da yaslanıyorum korkusu tasıyorum yasıtlarım hızla evlenıyor sankı bunlar son ozgur gunlerımmıs gıbı gelıyor ve telaslanıyorum cok uzuluyorum evlenmek ıstemıyorum. of of cok uzuluyorum. ne yapaıym da arkdas edıneyım nasıl hayatımı degıstıreyım kafayı yemek üzereyim artık butun algılarımı duyu organlarımı kullanıma kapatmak uzereyım hayata kustum resmen kımseyle konusmak ıstemıyorum. bir saat oldu kimse cevap vermek istemiyor ben resmen bu dunyanın dısına atıldım.