biçok insan bu durumda şu an. ben de dahil.

1 hafta önce sevgilimden ayrıldım. sevgilim yokken zaten arkadaşlarımla mesafemiz artmıştı, 1.5 yıllık ilişki sonunda da artık pek iletişimim kalmadı aynı şehirde yaşadığım arkadaşlarımla.

sevgilimle kankaydık, 1.5 yıldır başka arkadaş buluşması olmasa da yalnız hissetmemiştim.

ama 1 haftadır resmen tek başımayım. öncesinde de bunu deneyimledim. ben yalnız olmayı seven de biriyim ama tamamen tek olmak insan psikolojisine zararlı bence.

1 yıldır sevgilisi olmayan biri olarak kulübe katıldım. +1

son 5-6 senem böyle benim. evden çalıştığım için telefon ve meeting dışında kimseyle konuşmuyorum diyebilirim.

Senin kadar yalnızı var mı bilmiyorum ama senden daha yalnızı var.

Spor oyun film hiçbir şey yok. Sabah İstanbul kalabalığında okula, iş çıkış saatlerinde eve, günlük 4 saat yol.

Evde kendi odası bile yok, aile bireyleriyle kavgalı.
Aylık bursu 3bintl.

Hayatındaki tek farklılık devlet hastanesinde olan aylık 5-6dk lık psikiyatri muayenesi.

Ben de öyleyim. Görüştüğüm bir arkadaşım var sadece. Artık kimseyle konuşasım gelmiyor.

Bugün lise yıllığımı okudum. Herkesin sayfasına onlarca insan yazmış, bende 3-5 kişi vardı. Laubaliligi sevmem. Az insan az dert since 1987

ben hiç yalnız kalamıyorum ve bu beni inanılmaz yoruyor. haftanın takribi 5-6 günü dışarıdayım, arkadaş ısrarı ve çevremi genişletmek maksadıyla, 1 veya 2 gün evde kalıp dinlenmeye çalıştığımda asosyal muamelesi görüyorum, telefonlara çıkmayan küskün adam damgası yiyorum. yalnızlığımı ve huzurlu bir şekilde bir hafta sonu oturup yemeğimi hazırlayıp bir kitap açıp ferah ferah okuyabilmeyi çok özlüyorum. bence kıymetini bilmelisin. hayat eninde sonunda yalnızlığını alıyor elinden.

Yalnızlığı bazen özgürlük olarak görüyorum. Öyle insanlar var ki iletişim kurdukça geriliyorsun sinirleniyorsun. Bu durumda yalnız olmak bence daha iyi. Başkalarıyla aynı kafa yapısına sahip olmayınca yalnızsın

İlişkiler yüzeysel geliyorsa sen derinleştirmek için kişisel bir çaba harcıyor musun? Harcamıyorsan o zaman seninki de diğerlerine yüzeysel.
Herkes yalnızlıktan şikayetçi ama sürekli olarak biri gelsin beni kurtarsın diye bekliyor insanlar. Kimsenin kimseye yatırım yapmaya hevesi yok. Mesela yukarıda demiş, yalnızlık daha iyi çünkü bazen iletişim kurdukça sinirleniyorsun. Herkes kendini en mükemmel hissettiği için kimsenin hiçbir şeye tahammülü yok. Çok basit şeylerden dahi insanlar yeni tanıştıkları insanları silip atıyorlar. Yalnızlık güzellemesi yapanları siktir et. İstemediğin halde yalnız kalmak çok kötü bir şey ve o boşluğu doldurmak için tutunduğun hiçbir hobi ve aktivite sana fayda sağlamayacak. Yalnızlıktan kurtulmanın sihirli bir değneği, özellikle de erkeksen, maalesef yok. Her bulduğun ortama girip çıkarak oralarda denk geldiğin insanlarla etkileşimi başlatan kişi sen olman gerekiyor. Pasif kaldığın zaman yok olup gidiyorsun. Bunu yapmak dışa dönük bir insan değilsen maalesef çok zor ve çözümü de hiç basit değil.

yalnız değilsin. günümüz insanları böyle bir yaşama hapsolmuş durumda. bazen sevgililik, çok fazla arkadaşının olması, sürekli sosyalleşme çok da matah şeyler değil. hepsinin bir sıkıntısı var.

social isolation, adult loneliness epidemic, male loneliness epidemic vb. kavramları araştırabilirsiniz.

bir de iletişim, ilişki (arkadaşlık, sevgililik vb. hepsi) canlı ve işteş eylemler. karşılıklılık ve emek istiyor dengeli bir şekilde. temelini kurmak, üstüne inşa etmek istiyorsanız mecbur olmadıkça iletişim kurmuyorum dememenizde fayda var. chit chat, small talk vb. durumlar olmazsa olmaz bazen görev gibi gelse de.

insan sosyal bir canlı, tabiatı bu. içinde yaşadığınız sosyal toplumdan kendinizi soyutlayamazsınız. ayrıca hiç kimse biricik değil. birkaç gün kafa kafaya verip sohbet etsek eleştirdiğiniz insanlarda olduğu miktarda ama aynı ama farklı başlıklarda sizde de arazlar çıkar mutlaka. bunun bilincinde olmak duygusal esneklik için çok önemli.

master bence çok gerekli değil fazla uğraştırıcı. onun yerine o alanda bi işe girsen daha mantıklı. ama idealist ve çalışkansan yapılabilir yine iyi bi ünide.

alan genelde 3-4. sınıfta seçilir. ona göre dersler alırsın ona göre ilerlersin. ha mezun olduktan sonra da seçilebilir geç değil. ona göre işlere başvurursun vs. ama okurken seçmek daha avantajlı tabii.

oncelike master derinlesmek istedigin alanda akademik disiplin ve motivasyon saglar. ama master surecinde zaman ve emek harcadigin her konunun is hayatinda karsiligini bulamayabilirsin. master egitimi siradinda istedigin ozgurlugu de bulamayabilirsin, ozellikle tez doneminde uzerine calisacagin konular hocalarin yonlendirmesi on plana cikabiliyor. tabi ilerlemek istedigin yolda master egitimi iyi hocalarla birlikte ufuk acici olabilir.

distributed systems uzmanligi konusunda da onundeki profesyonel seceneklerin sadece faang oldugunu dusunme. bunlarin disinda da uzmanligini konusturacagin avrupa ve amerikada bircok sirket bulabilirsin. o nedenle bu sirketler olmazsa emegin bosa gider diye dusunme.

bence iyi bir swe olabilmek, iyi bir "mindset" gelistirip ve bu sayede sistemler uzerindeki problemleri cok daha iyi algilayip, uygun yaklasimlar gelistirebilmekten geciyor. bunun icin de iyi bir temel sart. cok calismak, birseyler ogrenmek bilinen problemleri cozmek icin en iyi yol. ama kimsenin goremedigi problemleri gorebilmek, farkli alternatif yollar gelistirebilmek tamamen iyi bir temel bilgi sahibi olduktan sonra mumkun.

ama yaklasiminda sunu degistirmeni oneririm, "temel konularda kendini gelisirmek" ile "uzmanlik ve derinlesmek", A veya B gibi iki ayri yol degil. ikisi beraber yurutulmesi gereken ayni yol aslinda. cunku alaninda iyi olmak icin tek bir dogrusal yol yok. bir konuyu ogrenirken biraz temel konularda, biraz da is hayatindaki uygulamalardan beslenmen gerekiyor.

bu durumu su sekilde somutlastirabilirim, ornegin distributed systemler konusuna bakarken onune cloud sistemlerin en onemli konularindan biri "serverless" kavrami cikar. sonra bunun is hayatinda en populer araclarindan biri "aws lambda" ya bakarsin. bunun nasil konfigure edildigini, nasil calistirildigini, avantajlarini dezavantajlarini gorur uygularsin. ama bu noktada derinlesme ihtiyaci duyarsan kendine "buna neden gerek var" diye sorar, sonra "event driven" sistemlerden girer "stateless" sistemlere neden ihtiyac var diye cikarsin. ama belkide tam tersi olur, bazen de temel konulardan yola cikar gercek is hayatindaki uygulamalarina dogru ilerlersin.

kisaca her sey noktalari birlestirmek, sorgulamak, kavramlar arasi iliskileri kurmak. o nedenle hangi noktadan basladigin en kritik mesele degil, cunku herkes icin ve her konu icin tek bir dogru yok. zaten bu isin en guzel tarafi kafalarin once karismasi, sonra o kafa karisikligi icinde kendi dogrunu bulmak. benim nacizane tavsiyem bunlar.

mezun olduktan sonra seç. ciddiyim bak. ben öğrenciyken ölüp bittiğim alanları mezun olup iş bakarken hiç sevmemiştim sektördeki karşılıkları filan çok farklı, çalışabilieceğin firmalar da önemli. mezun ol sonra seç en temizi.