şimdi ben çocukluğu geçtikten sonra ki bu da orta okul yıllarına falan denk gelir, neredeyse hiç ağlamamıştım. allaha şükür beklenmedik kayıplarımız olmadı sülaleden amaiki dedem de vefat etti mesela. benim yaşıtım kuzenlerim ağlamış ama bende tık olmadı.yine ailece görüştüğümüz diğer ailelerin de b
şimdi ben çocukluğu geçtikten sonra ki bu da orta okul yıllarına falan denk gelir,
neredeyse hiç ağlamamıştım. allaha şükür beklenmedik kayıplarımız olmadı sülaleden ama
iki dedem de vefat etti mesela. benim yaşıtım kuzenlerim ağlamış ama bende tık olmadı.
yine ailece görüştüğümüz diğer ailelerin de büyüklerinden kayıplar oldu. olsun olsun üzüldüm işte biraz, ama hiç bir ağlama belirtisi yok. bunlar olduğunda 25 civarı yaşlardaydım.
hatırladığım tek ağlama üniversite yıllarında büyük bir hayal kırıklığı yaşatan bir kız mevzusu için oldu, o da 10sn süren ağlamaklı bi durum olmuştu.
şimdi otuz yaşımı da gördüm sonunda. artık okuduğum acıklı bir (gerçek olacak ama) hikaye için bile çat diye yaşlar boşalır oldu gözümden. örneğin:
sozluk.sourtimes.org lan noluyo bana? neden ağlıyası gelir ki sonradan insanın?