lisede bir yazımı londra'da geçirdim ve 15 kilo vererek döndüm..benim kaldığım yer mi çok boktandı yoksa her yeri mi öyle bilemiyorum ama yedikleri hiçbir şey benim ağzıma uymamıştı. resmen aç yaşıyordum..gerçi orada bir yaz okulunda bulunduğum için ve kafama göre takılamadığım için her an gidip marketten istediklerimi almam ya da dışardan yemem pek mümkün olmuyordu.belki sen dişine göre bir şey bulamadığında gider bir şekilde doyurursun karnını ama benim için gariban bir dönemdi..
bizim anladığımız anlamda bir sofra kurma alışkanlıkları falan yoktu gördüğüm kadarıyla..kahvaltı dedikleri şey reçelimsi tuhaf bir zamazingo ekseninde dönüyordu.. zeytinler,çeşit çeşit peynirler falan beklememelisin kesinlikle.akşam yemeği de keza öyle..damak tatları çok farklı..ama diyorum ya dışarda envai çeşit yer var,bir şekilde doyurursun karnını..
benden iki sene sonra ingiltere'ye giden bir arkadaşıma, "yemekler çok tuhaf,sen sen ol,yanına bir şeyler al" demiştim , o da bi sürü hazır çorba,peynir,zeytin,kraker falan koymuştu bavuluna..hiçbir sorun da yaşamamıştı havaalanında..muadillerini orada da bulabilirsin ama para harcamak istemiyorsan, özleyeceğini düşündüğün bir şeyleri alabilirsin bence yanına.
yanında kalacağın aileye göre sorduğun soruların cevabı değişecektir bence.. şimdiden genelgeçer bir şey söylemek güç. ilk başlarda mutlaka zorlanacaksındır ama zaman geçtikçe uyum sağlayacaksındır bir şekilde..adamların bunu iş gibi görüp profesyonel davranacaklarını da düşünmüyorum , misafirmişsin gibi seni ağırlayacaklarını da.. ikisinin ortasında bir şey olacaktır ama rahat etmen için ellerinden geleni yapacaklardır herhalde..(bu şekilde aile yanına giden iki arkadaşımdan biri , günleri saya saya döndü türkiyeye..diğeri ise aradan geçen yedi yıla rağmen hala o dönem kaldığı aile ile görüşmeye devam ediyor..tamamen şans işi anlayacağın )
ya taharet musluğu var mıydı diye düşünüp duruyorum son on dakikadır..bu kadar mı zaman geçti üzerinden nasıl hatırlamıyorum bilmiyorum ama sanırım yoktu..
her şey istediğin gibi gider ve rahat edersin umarım.
0