geçmiş olsun. durumunuzu anlayabiliyoruz. hepimizin başına geliyor bu olaylar.

öncelikle sakinleşmeniz lazım. sakin kafa ile neler yapacağınızı düşünün. eğer erkek arkadaşınız sizi seviyorsa düzeltebilirsiniz bunu unutmayın. onunla samimi bir şekilde konuşursanız sizi dinleyeceğine eminim.

bu arada biraz sakinleşmek için arada mümkünse dışarı çıkın temiz hava alın, pencereyi açın içeri temiz hava girsin.

ben pek sevmem ama bazı bitki çayları iyi gelebilir sakinleşmek için.

ayrıca bence hemen makyaj yapın. yüzünüze biraz renk gelsin. toparlayın. tekrar ağlarsanız göz makyajı bozulabilir ama yüzünüzü toparlarsınız.

eve gittiğinizde güzel bir banyo yapın, kendinize bakın.

üzüntünüzü anlıyorum ama sakin bir şekilde düşünmeye çalışın. moral bozukluğu ve bir çeşit vicdan azabı ile kendinizi üzmekten başka birşey yapamazsınız. üzülmek ve suçlamak da kendimize yapabileceğimiz en kötü şey. hatanız varsa onu görmeye, anlamaya ve kabul etmeye çalışın. bunun için gerekiyorsa özür dileyin ve bir daha yapmayacağınızı söyleyin. dediğim gibi eğer sizi seviyorsa samimi konuşmanızdan sonra size bir şans daha verecektir.

ve eğer telafi edilmeyecek bir şeyse, sizin dinlemek istemiyorsa filan üzülmeyin, canı cehenneme. böyle insanlar için üzülmeye değmez.

çok paniklemişsiniz birazcık sakinleşin eğer geri döndürmek istiyorsanız sürekli ağlayarak iyi bir plan yapamazsınız yapabileceğiniz şey sadece ağlayarak aramak karşısına cıkmak konuşmaya çalışmak falan olur ki aman aman sakın uzak durun o tarz eylemlerden. unutmayın herkesin başına gelebilir böyle şeler. çok çocukca gelebilir şu an size ama " bi daha yapmıcam" olayı gerçekten sizi seviyorsa işe yarayabilir ama bunu bile etraflıca düşünmeniz lazım,terkedilmenin etkisiyle vicdanınıza ve kendinize çok yüklenmeyin yazıktır, zaten ayrılmanın acısı var bi de suçluluk psikoljisi ile eziyet etmeyin kendinize.önce kendinizi toparlayın düzgün bir halde düşünmeye bir şeyler bulmaya çalışın bulamazsanız burdan yardım isteyin :). önce eve gidin güzeeeel bir duş alın sonra vurun kafayı yatın saatlerce uyuyun hafif bir müzik koyun arka fona hatta. uyanınca biraz daha sakinleşirsiniz belki.

benzer şeyler yaşamış biri olarak, 10 mglık laroxyl tavsiye ediyorum. azıcık uyku getiriyor ama tüm endişeyi ve o yoğun ağlama isteğini alıp götürüyor.

o günlerde insan sağlıklı ve sakin düşünemiyor ama üzerinden biraz zaman geçtikten sonra sonuç ne olursa olsun, hiç bir şeyin ve hiç kimsenin insanın kendisini bu kadar yıpratmasına değmeyeceğini anlıyorsun. tez zamanda geçer işallah...

geçmiş olsun :( içinde bulunduğun ruh halini ve şu an hissettiklerini anlayabiliyorum, çok hafiftir ama bence Passiflora al. Bir kaşık pek tesir etmez ama birkaç kaşık alırsan belki biraz olsun sakinleşebilirsin. Uzun zamanlı bir çözüm değil tabii benim bu söylediğim, anı kurtarabilir sadece. Eve gidince de biraz bitki çayı ya da bir kaç kadeh bir şey içip vur kafayı yat derim ben. Düşündükçe kafayı yiyiceğini unutma, o yüzden çalışıyor olman aslında senin için bir avantaj. Sakin olmaya çalış, belki de gerçekten yolun sonuna gelmemişsinizdir, kendine ve ona biraz zaman ver.

sakinleştiri ilaçları şu an düşünme derim. onun yerine vitamin al, bol bol meyva ye, çünkü şu an yaşadığın stres yüzünden zaten büyük ihtimalle uykun altüst olmuştur ve metabolizmanın işleyişinin, düzenin bozulması psikolojini de daha beter yapar. sakinleşirici ilaçların çoğunun etkisi geçtikten sonra aynı duruma geleceksin ve hatta vücudun dışarıdan bir müdahale olduğunu farkedip uyum sağlamamak için daha da saçmalayabilir. alışkın değilsen ilaçlara ki hiç aklına gelmemesinden bunu anlıyorum zaten alma. güzel bir yemek ye, kendine iyi davran zaten ilaçlar da bu işe yarıyor. hem ilaç aldığını fln bileceksin bu seni daha melankolik bir hale de sokacaktır eminim.

işteyim demişsin bu halde işte olman zor tabii. hasta olduğunu söyleyip, rahatsızlandığını söyleyip bir süre işe gitme, izinlerini kullan eğer şansın varsa. şansın yoksa da işte de kendini kasma o kadar. herkes sevgilisinden ayrılabiliyor, kavga edebiliyor, gayet insan davranışları ve tecrübeleri bunlar. kimse sana deli bu ay yazık fln gözüyle bakmayacaktır. işten arkadaşların destek bile olabilir.

bu süreyi de kendine ayır ama yalnız kalma. arkadaşlarınla ol ama ilişkini konuşmayın kafa dağıtacak birşeyler yapın yeter. daha sonra sağlam kafa olduğunda olan biteni tane tane gözden geçir, objectif olarak bakmaları için en yakın arkadaşlarından çok fazla tanımadığın insanlara bile anlatıp fikir almayı deneyebilirsin.

bir hatayla bütün bir ilişkiyi mahvetmek de zordur. biraz durulsun ortalık. eğer suçun sende olduğunu düşünüyorsan arayıp kibarca özür dilersin ve neden hata yaptığını kendince açıklamaya çalışırsın. o da kendi savlarını söyler ve bir süre daha düşünürsünüz. iki tarafta kafasında günün sıcaklığını geçiştirdikten sonra eğer ortada sevgi aşk dostluk arkadaşlık da varsa anlaşarak konuşarak halledebilir sorunu. acele etme daha da beter olur, söylemek istemediklerini söylersin, duyarsın.

şimdi işten çıkmışsındır heralde. arka arkaya sabun filmler izle biraz, kitap oku, arkadaşlarını vs. davet et eve kahve içip eğlenceli bir film seyredin. ay nooldu diye soran olursa da sonra konuşuruz de geçiştir. hemen ne kendi ne de onun üstüne gitme.

ağlamak istiyorsan da ağla at içinden. ağlamak kötü birşey değildir. stres altındasın, bu stresin etkilerini ne kadar azaltabilirsen azaltmalısın. ağlaman sağlıklı bir bünyen olduğunun habercisidir. bilincin stresi boşaltmak için ağlamanı istiyor, biraz uy ona ve onun istediklerini yap.

hepinize minnettarım.
çok güzel şeyler yazmışsınız.
dün de bir arkadaşımla buluştum hemen ve uzun uzun konuştuk. o da benle benzer bir durumda.

benim çıkmazlarım daha fazla ama. yaş farkı, evli olması vs vs vs. bunlar içimi yeterince acıtıyor zaten. evet dediğiniz gibi o hataları yapmaya beni iten şeyler vardı. yalnızdım, o her akşam karısının yanına giderken ben yalnızdım. ne kadar tapsa da sevse de sonuçta akşam o eve gidiyor işte.

onun da hataları var. bunu görmeye başladım. dünkü kadar kendimi suçlamıyorum.
bütün gece kabuslar gördüm. sabah kalktım ve aradım. sakin bir sesle onunla konuşmak istediğimi söyledim. ki ben telini açmasını bile beklemiyordum çünkü birbirimizin hayatından tamamen çıkmıştık ve gördüğün yerde beni tanıma diyordu dün. ne garip..
1 saat içinde gidicem konuşmaya. iki taraf da yanlışlarını hatalarını dökmeli diycem, yani böyle olmadı hadi kaçalım birbirimizden demekle olmaz ki..

hep benzer şeyler yaşıyoruz aslında değil mi? aldatma, evli biriyle beraber olma, söz verme, söz tutmama.
dün arkadaşım bir şey söyledi.ki çok güzeldi. "her şey çok basit aslında. sana aşıksa seni seviyorsa kalkıp sana gelir. her şey çok basit inan. ve bunun böyle olduğuna inanınca her şey çok kolaylaşıyor."

hep aynı şeyleri yaşıyoruz. sadece isimleri, konumları, görünüşleri değişiyor.

minnettarım hepinize.

arkadaşım, adam evliyse nasıl güzel bir ilişki olabilir ki?

bence hemen bırak onu. bir daha da arkana bakma.

zamanını harcama böyle birisi ile. sonra çok ama çok pişman olursun. ancak giden zaman ve gençliğin geri gelmez. :((

kendini bunları yaşamaya mı layık görüyorsun? senin de düzgün ve özgürce bir ilişki yaşamaya hakkın yok mu?

terk edilen hakaret edilen ben oldum yine.
şimdiyse beni hayatından tamamen çıkaracakmış. yüzümü dahi görmek istemiyormuş ve en çok içimi acıtan da karısını -vurguluyorum- BENLE aldattığı için çok iğrençmiş. telafi edecekmiş bunu.
içim çok yanıyor. içim çok acıyor. tamam bir sürü haksızlıklar yaptım ama ben hep 2.kadındım. hep ödün verilen taraftım.
çok kötü hissediyorum. çok kötü. kalbim çok acıyor. bu acı geçer mi? ya da nasıl geçer? anılar beynimde dönüp duruyor. kendimi suçlayıp duruyorum.
bu acı nasıl geçecek?

evli bir adamın seni terketmesine üzülmeni anlamıyorum.

sevinmen lazım. hatalı bir ilişki içindeydim, bir şekilde kurtuldum şükür demen lazım.

bence adam bir başkasını bulmuştur. anladığım kadarıyla rahat bir insan.

lütfen biraz kendine gel. adam tabii ki sana hakaret eder. evli bir adamlar beraber olmayı kabul ediyorsun, ikinci kadın olmayı kabul ediyorsun. bu ilişkiyi daha da sürdürmek istiyorsun.

niye kendine böyle bir ilişki layık gördün??? dünya üzerinde milyonlarca evli olmayan, aklı başında düzgün insan var. bunlarla neden beraber olmak istemiyorsun.

karısını aldatan bir insan sana saygı mı duyacak. bunu bekleyemezsin.

başkasını bulmak değil de sadece benim yaptığım hataları gördü. bir keresinde yakın bir akrabam "istediğinle birlikte olursun ne var ki. evli o!" dedi.
bu adam beni sevdi. sevdiğine inanıyorum ama mutluluk, coşku, keyif hayatında yeniden beliren bütün güzellikleri ona ben açmışım. yani sırtıma öyle bir yük bindirdi ki ezildim büzüldüm.
dün canımı çok acıttı. evet sayende anladım ki ben eve (karıma) çok iğrençlik yaptım. hem de seninle birlikte olarak yaptım. bunu düzelticem, dedi. çok canım yandı.
farkında diil miydi bunca zamandır yani. ben senleyken karımı aldatmış gibi hissetmiyordum. çünkü sevgiye ihtiyacım vardı ve sevgiyi sende bulmuştum ama sen bana bir sürü yalanlar söyledin söylediklerinin %99.5'i yalan dedi.
kendi açımdan içim çok rahat. şimdi yüzünü bile görmek istemiyorum. seni hayatımdan tamamen kazımalıyım. dedi. bana dair her şeyi yok ediyor hayatında. ben bunu hak edecek ne yaptım? allahaşkına ne yaptım?
her akşam eve koşmasına göz yumdum, bana 2 günlük tatili çok görürken karısını tatile götürmesine göz yumdum, bir türlü gerçekleşmeyen buluşmalarımıza ve öğle aralarına sıkışan buluşmalarımıza göz yumdum.

ben bunu hak edecek ne yaptım?
şimdiyse sanki herkes yalan söylüyormuş, herkesin ilgisi sevgisi sahteymiş gibi geliyor. sanki korkunç bir girdap dünya. ben o noktadayım işte. beni o noktaya getirdi.

@darkpin yazdıklarını okuyorum, ama pek birşey anlamıyorum. karman çorman yazmışsın.

bir kavram kargaşası içindesin. bence otur bir kafanı toparla. gerekirse psikoloğa git. bişiler yap yani.

ahlakçı birisi değilim, başkasını rahatsız etmedikçe herkes istediğini yapsın ama evli bir insanla olmaz. adam ikili bir hayat yaşıyor. bunlar sana söyledikleri, peki eşine ne söylüyor acaba?

bir de çok ciddi bir ilişkiniz yokmuş ki? adam her gün muntazam evine gidiyor, hafta sonu evine gidiyor, ailesi ile tatilini yapıyormuş. seninle de iki arada bir derede görüşüyormuş.

niye kendine böyle bir hayatı layık görüyorsun??? evli ve yalancı bir adamla birlikte çarpık bir ilişki içindeydim demiyorsun da ay benim ne hatam varmış, ben fedakarlık yaptım, niye ayrıldı filan diyorsun. hayretler içindeyim.

böyle bir hayata devam etmek mi istiyorsun? yarım yamalak ve yalan dolu.

o zaman tutmayalım...

(öncelikle kusura bakmayın belki biraz ağır olacak ve hatta çok da haddim değil ama yine de yazayım dedim) sürekli ben katlandım ben ettim ben bekledim o geceleri karısına gitti demişsiniz ne bekliyordunuz böyle bir adamın kafasından "eveet bu çok çekti çok katlandı yav" diyip size hak vermesini mi? e açıkcası zaten asıl olması gerektiği yer karısının yanıydı adamın, ya da karısından ayrılıp sizin yanınızdı... ikinizi birden idare etti ve siz bilincinde olmanıza rağmen göz yumdunuz, şimdi de sizin canınızı yakmak için böyle cümleler kuruyor umarım farkındasınızdır. doğru düzgün olan bir adam böyle yanlış bir ilişkiden ayrıldıktan sonra bile karşısında bir şeyler paylaştığı birine böyle şeyler demez...kendisi sütten cıkmış ak kaşık olmayan bir insanın karşınızda oturup bunları rahatca söylemesi canınızı baya yakma isteğine dalalet bence işte alın size bu adamın bu ilişkinin yanlış olduğuna dair başka bir örnek. arkadaşınızın dediği de gayet her şeyi açıklıyor eğer sizi seviyorsa size gelirdi... açıkcası ne diyelim bence başından beri hataymış bu ilişki şimdi de yaşadınız gördünüz bence hariika bir şekilde yabaş yavaş geçmişe sünger çekin, bundan sonra da ilişkinizi özgürce yaşayabilceğiniz geceleri yanında uyuyabileceğiniz birilerini hayatınıza alma kararı alın.

bütün söylediklerinizde haklısınız. ben "normal" bir ilişki gibi görüp ona göre hatalarımı doğrularımı tartmaya çalışıyordum. bunu anladım.
ama ilişkinin her tarafı eğri. biz birbirimizi çok sevdik. ben en çok onun tarafından sevildim ve korundum şimdiye kadar. sevildim ama sevilmekle olmuyormuş sadece. ne kadar sevse de bırakıp bana gelemedi.
bizim gittikçe ciddileşen bi ilişkimiz vardı ve ciddileştikçe geçmişte yaşadığı deneyimleri "aman şunu yapma aman bunu yapma" diyerek bana yükledi. ezildim. yapmamı korktuğu şeylerin ve bana yüklediği misyonların altında ezildim. ama en çok da karısının ağırlığı altında ezildim. kaç kere söyledim o kadını hayatımda istemiyorum diye. ama noldu? her seferinde olduğu gibi hiç!
bir haftadır her gün konuşuyoruz hala. hala bana karşı suçlamaları devam ediyor. üstelik bununla da sınırlı kalmadı. hakaretlere varan sözler ve attığı iftira da cabası. yapmadığım bişeyi sırf kendi mantığı öyle olması gerektiğini söylediği için yapmışım gibi davranıyor.
kızgınlıktan sinirlenmekten ilişkinin yasını tutamadım daha. şuan yas tutacak halim de yok. her gün bağırış çağırış her gün öfke her gün hakaretler.
ben neyi isteyip neyi istemediğimi görmeye başladım artık. söylediği gibi belki de onun kadar seven ve koruyan birini bulamam kim bilir ama en azından sadece benim olan birini bulabilirim. sinemaya gidebileceğim, saat 6 dan sonra da görebileceğim, sadece bana bakan, benimle olan birini bulabilirim.
daha umutluyum. geçen haftaya göre çok daha fazla umutluyum. bu da hem sizlerin hem de bu bir haftadır yaşadıklarım sayesinde. bana çok şey gösterdiniz. kör olan gözlerimi açtınız, en umutsuz anımda aslında salt hatanın bende olmadığını gösterdiniz.
şuan ne kadar minnettarım anlatamam. eğer vaktinizi ayırıp bunları yazmasaydınız, ben hala onun peşinde sürünüyordum. hem de onca hakarete, onca iftiraya ve küfre rağmen.

@sleep may be the enemy: inan yazdıkların hiç ağır değil.aksine benim görmeye çalışıp da göremediğim her şeyi yazmışsın. hem de en güzel şekilde. benim canımı acıtmak istiyor evet. benim canımı -iftiralarla, suçlamalarla- acıtmaya çalışırken, "evet işte o sahtekar yalancı ve şeytan" diye düşünerek kendini de rahatlatmaya çalışıyor. çünkü benden vazgeçmesi için bunlara inanması lazım. benden vazgeçemediğini hala söylüyor. kaç sefer de vazgeçemedi zaten. bana ettiği tüm hakaretler, iftiralar, suçlamalar zaten kendini rahatlatmak için. eskiden olsa yalvar yakar çürütmeye çalışırdım iddiaları. ama artık yok. artık güçlüyüm ve o ne kadar iğrençleşiyorsa karşımda, ben de onun karşısında o kadar iğrençleşiyorum ve altta kalmıyorum.
yeter artık di mi?

mea maxima culpa, snowflake, sleep may be the enemy ve diğer yorum yazan arkadaşlar..
size olan minnettimi ve borçlu olduğum teşekkürü burya ne kadar yazsam da anlatamam.. insan başkalarına ahkam keserken kendine yardım edemiyormuş. ben bunu yaşadım kendimde. ama sayenizde güçlüyüm yeniden. sakinleştiriciye de ihtiyacım yok valla ;)
çok sağolun.....

@darkpin yazdıklarını okudum da görüyorum ki biraz kendine gelmişsin. inşallah yakın zamanda kendini toparlarsın.

kimsenin ilişkisi hakkında birşey söyleyip yorum yapmak haddimize değil, ancak bir taraf evliyse ve karşı tarafı resmen kullanıyorsa bu sağlıklı bir ilişki değil. kadınlar için bu ömür törpüsünden başka birşey değil. erkekler ne yazık ki kadınların bazı zayıflıklarından yararlanarak böyle bir ilişkiyi sürdürüyorlar. karılarını bırakmayı kesinlikle düşünmemelerine rağmen işte ben karımı sevmiyorum, ayrılcaz zaten diyorlar ama eşinden ayrılanların sayısı üçtür, beştir.

ben şu an seni yargılayıp kötülemiyorum. çünkü böyle bir ilişkinin içine girip kendini kaptırınca artık değer yargılarımız karışıyor, doğru ve yanlışı ayırd edemiyoruz. yaşarken göremiyoruz.

o yüzden sana o adamla konuşmayı bırak. bir kafanı dinle. kendine zaman tanı diyorum. zaten saçma bir ilişkiye kendini kaptırmışsın, şimdi de adam kendini ve dejenere yaşantısını haklı çıkartmak için üstüne geliyor ve sana kendini suçlu hissettirmeye çalışıyor. lütfen onu dinleme artık. dinledikçe batarsın.

hem onunla konuşmaya devam ederek ne elde edeceksin ki? koca bir hiç. kafanı karıştırıp sinirini bozmaktan başka bir şey geçmez eline. adam kendini belli etmiş. karısını bırakmayacak, şimdi de kendini haklı çıkartıp rahatlamak için abuk subuk konuşuyor seninle.

lütfen onunla konuşmayı bırak. zararın neresinden dönersen kardır.

ben evli birisi ile ilişki yaşamadım ama saçma şeyler yaptığım değersiz insanlara çok değer verdiğim oldu. ve yaşadıklarımdan biliyorum ki insan böyle saçma bir ilişkinin içinde olduğu zaman kendini kaptırıyor, ne yaptığının farkına varamıyor,değer yargıları karışıyor. ancak sonraları yahu ne yapmışım ben, nasıl kendimi böyle kaptırmışım. aptal da değilim, nasıl oldu diyor.

lütfen kendini de suçlama. kendini kaptırmışsın. adamın hastalıklı sevgisini gerçek sevgi sanmışsın. o kadar çok sevgiye ihtiyacımız var ki böyle sahtekarlara inanıyoruz.

ve lütfen herşeyin en güzelini hakettiğini bil. hiçbir zaman değersiz insanları hakettiğini düşünme. herşeyiyle sana denk, doğru dürüst bir insanı iste. etrafta milyonlarca insan varken böyle birisiyle neden beraber olmayasın.

valla çok çok daha iyi durumda olmanıza çok sevindim. Adamın gerçek yüzünün farkına varmanız da çok güzel bundan sonra olması gereken bir tek şey var kazandıklarınızı,çıkardığınız dersleri yanınıza alın ve tamamen o adamı hayatınızdan silin ona ait şeyleri de ayrıca. ararsa açmayın cevap vermeyin görüşmeyin hatta en güzel tabirle "muhattap bile olmayın" yaptığı hataların ağırlığını güya sevdiğini iddaa ettiği kadına yıkmaya çalışan bi herifle daha ne kavganız olabilir ki? fakat dikkatli olun siz de demişsiniz benden vazgeçemez diye, korkum şudur ki siz ilişiğinizi kesince cıldırması daha çok arayıp sorması "aman da nerdesin neden cevaplamıyorsun" diye üstünüze düşmesi. bu vazgeçememe durumu başınıza ilerde dert açmadan böyle bir belayı tekrar başınıza sarmadan güzel ve özgür günlere yelken açın ve kendisini silin sonuçta sizin hayatınız ve ne güzeldir ki hatalar da sizin hatalarınız onun bu kısımlara karışmasına izin vermeyin. sizi kimsenin daha çok sevemeyecek olması fikrine gelince... güldürmesin yahu böyle bir şey kendi içinde çelişiyor, size iftira atarken küfrederken kavga cıkarıp saldırırken nerdeymiş o büyük sevgisi? ya da akşam karısının yanına gittiğinde o büyüüük sevgisi de yanında mıymış allah aşkına... kendisi sanırım hayatına heycanı katmış falan şimdi de sucu size yıkmaya kötü kadınmışsınız gibi görmeye göstermeye çalışıyor.Kadınların aşık olunca yaptıkları hatalar çok çeşitlidir elbet yani
mea maxima culpa ya sonuna kadar katılıyorum bu adamın hastalıklı sevgisi ya da karısı dışında güzel bir şeye sahip olup onu şekillendirme dürtüsünü gerçek sevgiyle karıştırmışsın bence.son olarak dediğim gibi benim önerim kendinize büyük bir iyilik yapmakla başlayın ve bu adamı hemen yok edin, bırakın sizin kötü olduğunuz fikrine kaptırmaya devam etsin küçük dünyasında ve hayatında inandığı şeyleriyle ve yerlerde sürünen değerleriyle ve hergün yalan söylediği zavallı karısıyla mutlu olsun... size bundan sonra bu adamın sahip olacağından çok daha güzel günler düşüyor emin olun... güzel ve özgür aşk(lar) dileğiyle kendinizi üzmeyin...

valla sayenizde çok çok iyiyim.
hani bir an gelir, ne konuda olursa olsun "eeeh" dersiniz ve o andan itibaren çabaladığınız önemsediğiniz her ne ise boşverirsiniz. gözünüzdeki değeri kaybediverir. bir eşikten atlarsınız sanki. hah işte ben henüz o eşikte değilim bunu anladım. yani "eeeh" deme noktasına gelmedim henüz.
ama şunu anladım ki artık daha az tahammüllüyüm. yani o bağırıyorsa ben daha çok bağırıyorum ve artık sinirden nerdeysekendimi kaybediyorum. susuyor, bekliyor. sonra arıyor iyi misin diye. bu da bir gelişme.
düşüncelerim değişmedi. sayenizde depresyondan kurtuldum. bunalımdan kurtuldum. bugün güleryüzlüysem, keyifliysem sizin sayenizde.
çok sağolun....

haklıymışsınız. her şey söylediğinizden eksik değilmiş hatta fazlaymış. ama hani o "eeeh" deme noktası var ya..
evet şimdi o noktadayım. çünkü yine hakaret etti 3 kere uyarmama rağmen ağır küfretti, ardından küfrünü haklı çıkarmaya çalıştı özür bile dilemedi.
sonra artık konuşacak hiçbir şeyimiz yok deyip beni suçladı yine.
yine yine ve yine..
ve ben en son o kadar çıldırmışım ki, siktir git! diye bağırıp telefonu kapatmışım. o kadar kendimde değildim ve o kadar bunalmışım.
kendime yeni bir yol çizmem lazım.
ilk olarak da kendime sevdiğim bir yemek ısmarladım. bugün gidip canım yeğenimi görücem ve ardından akşam yazdıklarınızı tek tek bir daha okuycam.
aslında her şey bu kadar basitmiş işte. yok evli ama beni seviyor, seviyor ama bırakamıyor filan gibi şeyler sadece işi karmaşıklaştıran şeylermiş..

lütfen bu adamlar görüşmeyi kesin artık. nasıl şirret ve terbiyesi olmayan birisiymiş ki hala arıyor, sizi küfür ettirecek kadar hala sinirlendirebiliyor.

lütfen biraz kafanızı dinleyin artık. onunla görüşeye devam ettikçe yine aynı şeylerin içinde debeleneceksiniz.

kendinize biraz zaman verin, yani o insan mükemmel ve normal birisi bile olsa arada insanın kendisine biraz zaman vermesi, kendisini dinlemesi gerekiyor. durun bir kendinizi dinleyin.

hayatta ne istiyorsunuz, ne yapabilirsiniz bir bakın.

değişik şeylerle ilgilenin. o adamla ilgili, onu hatırlatacak şeylerle uğraşmayın. hatta ufak bir tatile çıkın hafta sonu. şehir içinde veya şehir dışına. iyi geleceğine eminim.

daha fazla yazmıyorum. gerisi kendi bileceğiniz iş.

o "eeeeh" noktasına gelmeyi neden bekliyorsunuz yahu o noktaya gelmek sizin çok daha yıprandığınızı gösterir ki beklemeyin eğer bi gün yine o noktada olmadığınızı düşünürseniz yani. artık bırakın o adamla görüşmeyi o hesap böyle konuşarak kapanmıyor demekki görmüş oldunuz. boşverin gitsin... lütfen.

şimdi her satırı tek tek okudum tekrar. ağlayarak kimi zaman, kimi zaman fonda "siktir git. sahhhhtekar! yalancıııı!" sözleriyle.
yine aynı terane. biz hala kopamadık. bu güçsüzlüğümden mi, çok mu seviyorum, yoksa bağımlılık mı bilemiyorum.
üstelik bu sefer birini eve aldığımı filan iddia ediyor. oysaki telefon kayıtlarını filan alsak kanıtlıycam.
ama ne şerefsizliğim, ne kaltaklığım, ne iğrençliğim kaldı.

ben bilmiyorum bu halden, bu ilişkiden, bu adamdan kurtulabilir miyim..
artık zaten ona inancım yok ama kendime de inancım yok. bi yandan özlüyorum bir yandan kızıyorum bi yandan söyledikleri ve iftiralarını sindiremiyorum, bir yandan da eziliyorum. her lafına hala susup hala "ben bir şey yapmadım. kanıtlayabilirim" diye iddia ettiğim için.
param olsa psikoloğa gidicem. gücüm cesaretim güvenim olsa karşısına çıkıcam. yok.. hiçbiri yok.
10 gün sonra ufak bi yurtdışı seyahatim var. o güne kadar daha iyi olmam kafamı toplamam lazım.

ama benim kendime artık hiç inancım yok.