castro ninnisi
Paranın olmadığı bir toplum hayal edin. Kimlik kartına benzer birşey ile istediğiniz her şeyi (bir başkası tarafından kullanılmıyorsa o ürün) kullanabiliyor/tüketebiliyorsunuz. Örneğin markete girdiğinizde, otomat gibi bir araca kimlik kartınızı okutup istediğiniz ürünü alabiliyorsunuz. Tüm arabalar
Paranın olmadığı bir toplum hayal edin. Kimlik kartına benzer birşey ile istediğiniz her şeyi (bir başkası tarafından kullanılmıyorsa o ürün) kullanabiliyor/tüketebiliyorsunuz. Örneğin markete girdiğinizde, otomat gibi bir araca kimlik kartınızı okutup istediğiniz ürünü alabiliyorsunuz. Tüm arabalar, bilgisayarlar ve hatta evler (eğer bir başkası tarafından o anda kullanılmııyorsa) emrinize açık. Kimlik kartınızı okutup o ürünü istediğiniz kadar kullanabilirsiniz. Ancak o arabayı kullanmayı bitirdiğinizde bir başkasının kullanımına açık olmasını kabul ediyorsunuz; tabii siz yine kimlik kartınız aracılığıyla o arabayı/evi/ürünü (neyse artık) kullanmadığınız zaman için en fazla 24 saatliğine özel olarak ayırtabilirsiniz, ama asla o ürün sizin özel mülkünüz haline gelemez. Tüketim için asla bir sınır yok, her gördüğünüz lüks arabaya binip bodrum'daki boş daireye kurulabilirsiniz paşalar gibi.
Şimdi sorular şu:
1- Böyle bir toplumda bireysel tüketim stratejiniz ne olurdu? Gördüğünüz ilk BMW'ye atlayıp günlerce kullanır mıydınız, yoksa zaten 30 dakikalık iş mesafesi için arabanın çok da önemli olmadığını düşünüp otobüse binmeye mi, ya da en iyi ihtimalle ilk gördüğünüz sıradan bir arabayı kullanmaya mı başlardınız? Kısacası ihtiyacınıza göre mi tüketirdiniz, yoksa şu anki gibi sosyal statü için mi tüketmeye devam ederdiniz?
2- Eğer 1. soruya "sosyal statü için tüketirdim" diyorsanız, hiç o bmw'yi ya da deniz kıyısındaki lüks yazlığı haftalarca işgal ederken psikolojik olarak rahatsız olur muydunuz? Yani "ulan şu bmw'yi 4 aydır hep işgal ediyorum ama bir başkasının gerçekten bmw'ye ihtiyacı varsa" ya da "şu lüks ceketi kullanıyorum ama sokakta üşüyen bir çocuk varken doğru mu bu yaptığım" tarzı düşünceler gelir miydi aklınıza?
3- Eğer 1. soruya "ihtiyacım kadar tüketirdim" diyorsanız, aşırı fazla tüketen insanları kontrol altında tutmak için devletin bazı birimlerinin insanların ne tükettiğini inceleyebilme hakkı olduğunu kabul eder miydiniz? yani o ay atıyorum yüzlerce ürün tüketmiş (yani bir insanın veya ailenin asla tüketemeyeceği kadar tüketmiş) bir yurttaşa, devletin gidip "sen bu kadar tüketimi ne için yaptın" diye sormasını normal karşılar mıydınız? Yoksa "big brother is watching you"?
Şimdi sorular şu:
1- Böyle bir toplumda bireysel tüketim stratejiniz ne olurdu? Gördüğünüz ilk BMW'ye atlayıp günlerce kullanır mıydınız, yoksa zaten 30 dakikalık iş mesafesi için arabanın çok da önemli olmadığını düşünüp otobüse binmeye mi, ya da en iyi ihtimalle ilk gördüğünüz sıradan bir arabayı kullanmaya mı başlardınız? Kısacası ihtiyacınıza göre mi tüketirdiniz, yoksa şu anki gibi sosyal statü için mi tüketmeye devam ederdiniz?
2- Eğer 1. soruya "sosyal statü için tüketirdim" diyorsanız, hiç o bmw'yi ya da deniz kıyısındaki lüks yazlığı haftalarca işgal ederken psikolojik olarak rahatsız olur muydunuz? Yani "ulan şu bmw'yi 4 aydır hep işgal ediyorum ama bir başkasının gerçekten bmw'ye ihtiyacı varsa" ya da "şu lüks ceketi kullanıyorum ama sokakta üşüyen bir çocuk varken doğru mu bu yaptığım" tarzı düşünceler gelir miydi aklınıza?
3- Eğer 1. soruya "ihtiyacım kadar tüketirdim" diyorsanız, aşırı fazla tüketen insanları kontrol altında tutmak için devletin bazı birimlerinin insanların ne tükettiğini inceleyebilme hakkı olduğunu kabul eder miydiniz? yani o ay atıyorum yüzlerce ürün tüketmiş (yani bir insanın veya ailenin asla tüketemeyeceği kadar tüketmiş) bir yurttaşa, devletin gidip "sen bu kadar tüketimi ne için yaptın" diye sormasını normal karşılar mıydınız? Yoksa "big brother is watching you"?
0
1. ihtiyacım kadar tüketirdim ama arada da kendimi lükslerle şımartırdım.
2. ilk soruya buna uygun cevap vermedim ama burada bir soru sormak istiyorum: tüketim var da üretim ne kadar? yeterli üretim de varsa dışarıda üşüyen çocuk neden olsun ki?
3. sınırsız tüketime inanmıyorum, bunu söyleyeyim başta. ürettiğinden çok tüketmesin de kimse. tüketirse de sorsun hesabını devlet.
2. ilk soruya buna uygun cevap vermedim ama burada bir soru sormak istiyorum: tüketim var da üretim ne kadar? yeterli üretim de varsa dışarıda üşüyen çocuk neden olsun ki?
3. sınırsız tüketime inanmıyorum, bunu söyleyeyim başta. ürettiğinden çok tüketmesin de kimse. tüketirse de sorsun hesabını devlet.
0
1. Hayatımda çok şeyi değiştirmezdim. Bazı şeylerin 1 gün olması yeter, eğer başkaları da 1 gün faydalanıyorsa. O da sadece o duyguyu tatmak için. Araba çok umurumda olmazdı, tutmadığı sürece araba arabadır ve hatta bisikleti tercih edebilmeyi isterdim, motorlu taşıtları sevmiyorum. Ama bu kişiye özel; yani arabaya zaafım olmaz da eve olur ya da belki şu an aklıma gelmeyen başka bir lükse.
2. Hiç gelmezdi diyemem. Şu anda da benden çok kötü durumda yaşayan birçok insan var. Günün çoğu zamanında karton toplayıcılarını düşünmediğim gibi, o zaman da benden kötü veya iyileri de her zaman düşünmezdim. Ama rahatsız olurdum şu an olduğum kadar, içimde bir şey rahatsız ederdi. Devletin "Bunlarla ne yaptın" demesini çok doğru karşılardım. Birinin bu eşitsizliği kontrol etmesi gerek.
2. Hiç gelmezdi diyemem. Şu anda da benden çok kötü durumda yaşayan birçok insan var. Günün çoğu zamanında karton toplayıcılarını düşünmediğim gibi, o zaman da benden kötü veya iyileri de her zaman düşünmezdim. Ama rahatsız olurdum şu an olduğum kadar, içimde bir şey rahatsız ederdi. Devletin "Bunlarla ne yaptın" demesini çok doğru karşılardım. Birinin bu eşitsizliği kontrol etmesi gerek.
0
cevap veren herkese teşekkürler; temelde görünen o ki "ihtiyaca göre tüketim" genel tercih. anlamak istediğim şu: mevcut ekonomi bilimi, ön koşul olarak insan isteklerinin sınırsız olduğunu, bu yüzden fiyatlandırma ve reklam gibi aygıtların gerekli olduğunu varsayar. ancak üstte bahsettiğim tarzda bir toplumda, özellikle mevcut batı kapitalizminin tüketim seviyesi düşünüldüğünde, insanların çok daha sınırlı tüketim yapacaklarını düşünüyorum.
0
castro ninnisi
bu zamana kadar hep kredi kartını kullanmıştım, şimdi havale/eft üzerinden yapmak zorundayım (site idefix). parayı idefix'e yatırdıktan sonra bilgi makbuzunu idefix'e fakslamak gerekiyor sanırım, nereden fakslayabiliriz? hiç havale ile sipariş veren oldu mu?
bu zamana kadar hep kredi kartını kullanmıştım, şimdi havale/eft üzerinden yapmak zorundayım (site idefix). parayı idefix'e yatırdıktan sonra bilgi makbuzunu idefix'e fakslamak gerekiyor sanırım, nereden fakslayabiliriz? hiç havale ile sipariş veren oldu mu?
0
faks maks yok hocam. idefix'ten banka havalesiyle aldim, divit'in dedigini yaptim, kitabi hediye gonderdigim adamdan tesekkur geldi.
sistem agir isliyor olabilir ama isliyor.
sistem agir isliyor olabilir ama isliyor.
0
