allah aşkına gitmeyin psikiyatriste falan.. ilaç vereceklerdir!! kesin vereceklerdir, ne olursa olsun.. ve o ilaç HİÇ BİR İŞE YARAMAMAKLA KALMAYIP, BAĞIMLILIK YAPACAKTIR! ve mevcut durumları değiştiremez ilaçlar.. ancak siz değiştirebilirsiniz!
lütfen.. sizi tanımıyorum ama, yağmurdan kaçarken doluya tutulmamanızı tavsiye ederim..
size belki saçma gelecek ama, kitap okumanızı tavsiye ederim.. bakın, herkesin tecrübeleri kendine özeldir ama denemekten zarar gelmez ve emin olun sonuçları ilaç bağımlısı olmaktan kat kat daha iyidir..
nietzsche ağladığında ve insanın anlam arayışı.. bakın, bundan 1,5 sene önce bana da ağır depresyon teşhisi kondu.. 5 dakikalık bir görüşme sonrasında psikiyatrist bana bir ilaç verdi.. 560 küsür soruluk bir teste tabi tutuldum, ve o testi cevaplayana kadar herkes depresyona girerdi zaten inanın.. okulu bıraktım.. intihara eğilim teşhisi de koydu psikolog.. (hem psikolog, hem psikiyatr ile görüşüyordum..) fakat ilacı kullanmaya başlamamdan 2 ay kadar sonra intihara kalkıştım.. ee? bu ilaç bunu engelleyecekti hani sözde?
ya sizi kendi hikayemle sıkmak istem,yorum ama durumu şöyle özetleyeyim bundan sonrasını: daha iyi bir psikoloğa yönlendirdi ailem beni.. durumumuz çok iyi değildi ve bu adamın saati 60 TL idi.. bilmiyorum inandırıcı gelecek mi, ama sadece 2 kez görüştüm kendisiyle.. bana bazı kitaplar tavsiye etti ve ben ilk tavsiye ettiği kitabı hemen alıp okudum:
insanın anlam arayışı adlı kitap.. ondan önce kendi isteğimle nietzsche ağladığunda'yı okuyup dibe vurmuştum hakikaten.. fakat insan derin bir okyanusta battığında (yüzme bilmesine rağmen, kendini bıraktığında aslında..), maalesef ayakları yere değmeden su yüzüne çıkamıyor.. nietzsche ağladığında beni dibe batıran kitaptı, o psikolog ve önerdiği kitaplar da benim su yüzüne çıkma isteğimi tetikleyen şeyler oldular.. bakın, her şey insanın kendisinde bitiyor.. ilaç kesinlikle son çare olmalı..
sonuna kadar sıkılmadan okuduysanız yazımı çok teşekkürler.. başınızı ağrıtmamışımdır umarım..