aynı şeyler diyeyim son gece değiştirdiğim tercihle bir yere girip bir de utanmadım bitirdim. hikayenin devamı burda:
www.eksisozluk.comneyse şu sorulara cevap ver kendi kendine:
1. ne yapmak istiyorum?
2. ne yapmak istediğimi aşağı yukarı hissediyorsam neden 3 sene ertelemeyi düşünüyorum?
3. öss'ye neden okul bir yandan devam ederken çalışamayacağımı düşünüyorum?
4. bir kez daha düşündüğüm puanı alamayacağımdan mı korkuyorum?
5. şehire, çevreye, okula ve bölüme duyduğum nefretin asıl sebebi ne? (4. sınıfa kadar bölümden bir kişiyle bile konuşmamıştım ben neredeyse)
6. bu engellenmişlik hissiyle daha nereye kadar dayanabilirim?
7. okulu bitirdikten sonra ya yeniden lisans okuma gücünü bulamazsam o zaman ne yaparım??
Ben bu soruları sormaktan kaçındım ilk iki seneyi senin hissettiğin şekilde geçirip öss'de istediğim yeri kazanamadım 2. sınıftayken. sonra gücüm kalmadı ama nefretten vazgeçip sadece ileride köstek olmasın diye deliler gibi ortalama kastım. netekim bölüme girişimin üzerinden 7 sene geçtiğinde elimde sevmediğim bölümün mastır diploması da var bir haldeyken geldi birden ilham. her şey netleşti ve o sevmediğim enayi bölümdeki ortalamam istediğim yere çok rahatlıkla aldı götürdü beni. sevmiyorsan sevmediğini düşünme sık sık çünkü o kadar beslenip büyüyor ki bu his boğulma hissi gibi nefes almayı haram hale getirebiliyor.
Eğer tahammül edilemez geliyorsa bu his hiç canını sıkmaya değmez bitirme kaygısı. bitirmeyecekmiş gibi rahat ol, bir şekilde bitecek ama seni de bitirmesin. emin ol yukarıdaki entryimde yazdığım gibi sonradan farketsen de istediklerini bir şekilde yolunu buluyor isteklerin.