Yakın bir arkadaşımın 3-4 sene öncesine kadar 60küsür model Mercedes'i vardı. İzlenimlerim:
1/ Bu tip arabalara sahip olmak sevgi ister, emek ister, sabır ister, zaman ister...
2/ Normal (yeni) arabalarda pek sık rastlanmayacak arızalar canınızı sıkabilir (yaşadıklarım: camı açarken camın direkt aşağı düşmesi, arabanın bir türlü marş almaması, sürekli aynı lastiğin patlaması, ibrenin benzin var gösterirken gerçekte benzinin bitmesi vs...), bu gibi durumlarda madde 1'e dönmeniz gerekir.
3/ Sorunların önemli bir kısmı kroniktir, siz tamir ettikçe tekrar tekrar nükseder, sizi oto-sanayi müdavimi yapar, ustalarla kanka eder. Bu durumlarda üzülmeden sıkılmadan madde 1'e dönmeniz gerekir.
3/ Yedek parça olayı bazen zor olabiliyor, eleman ebay'den, Almanya'daki orj.Mersedes imalatçılarından bir sürü parça alıp bir sürü dolar/euro saymıştı, Yapacak bir şeyiniz yok, küfretmeden, aldırmadan madde 1'e dönmeniz gerekir.
4/ sigorta olayını bilmiyorum ama vergisi ya yoktu yada çok düşüktü diye hatırlıyorum.
5/ Alırken çok çok çok titiz ve dikkatli davranmanız gerekir. Yukarıdaki olaylar görece temiz bir arabanın yaşattıkları.
Bunları içinizi karartmak için yazmadım, bence bu bir zevk ama çiçek büyütmek gibi. Yani suyunu, vitaminini vermezseniz, pozisyonunu sürekli güneşe göre ayarlamazsanız, onunla konuşmazsanız solar gider.
Benim hiç tarzım değil (binmesi çok zevkli ama) arkadaşım ise hastasıydı. Evlilik masrafları yüzünden satmak zorunda kaldı, 6 ay 1 sene içinde yeniden alma planları var (o hayalle yanıp tutuşuyor diyebilirim).
0