Ekşi Duyuru

kız tarafı sünni
erkek tarafı (baba alevi, anne sünni, damat adayı ise ikisi de değil/inanmıyor ama kız tarafı alevi varsayıyor)

ben kız tarafıyım. yaşlar küçük değil. evlenmeyi planlıyoruz. annem, babanın memleketinden ötürü alevi olduklarını varsaydı. telefonda büyük kavga ettik. yani ılımlı yaklaşmak da yok, baştan reddediyor. babam sorun etmiyor.

aileme nasıl yaklaşmalıyım? benzer yollardan geçip ikna edebilmiş olan var mı?

aklımıza gelen tek yol 'annesi sünni olarak yetiştirmiş.' yalanını söylemek. sonuçta 'say 32 farzı?' diyecek halleri yok.

bu akşam yüz yüze konuşmayı planlıyorum. yol gösterebilir misiniz?

 

Gunduz cok enerjik, cok mutlu ve her seyden keyif alan bi ruh halindeyken geceleri depresiflesip yalniz hissettiginiz oluyo mu sizin de? Napiyosunuz boyle durumlarda? (Uyumak disinda)




 

sb.
bir de duyuru eskisi kadar aktif değil mi?



 

özelden sormak istiyorum. gönül işi.
teşekkürler.



 

annem gerçekten mutfakta şaheserler yaratıyor. ilkokulda ve ortaokulda arkadaşlarım bize gelip yemek yemek için gün belirliyorlardı. evlerine gidip anneleriyle kavga ediyorlardı aynı yemeklerde farklı tatlarla karşılaşınca. lisede 2 yakın arkadaşımın doğum gününe gitmiştim, birinde gece mangal da hazırlandı aileleri tarafından. daha önceden "yemek yahu ne kadar farklı olabilir?" ya da sürekli annemin yemeklerini yediğim için alıştığımdan "arkadaşlarım abartıyor herhalde" diyordum ama yavaş yavaş farklı evlerde yemek yediğim zaman fark ettim. sadece yemek değil bu arada, börek, tatlı aklınıza ne geliyorsa 10 üzerinden 10'luk yapıyor. üniversitedeki arkadaşlarım tarafından da onaylandı bu durum. arada bana bilet parası ayarlayıp "hem aileni de görmüş olursun" diyip memlekete gönderiyorlar (2 saatlik yol, çok değil) dönüşte de bana kek börek falan getirtiyorlardı sonra oturup hepsini yiyorlardı. "sen kazana düşmüşsün sana yok" diyorlardı üstelik.

eski kız arkadaşlarım bana yemek hazırlamışlardı, ellerine sağlık, kötü bir şey söylemek istemiyorum ancak yediğim zaman tatsız tutsuz ne olduğu belli olmayan şeyler yiyorum. şimdi "iyi kendin hazırla o zaman" diyeceksiniz, e ben de hazırlayamam?

sizce bu konu olası bir evlilikte problem yaratır mı?

 

Selamlar. İşin suyunu çıkarmak istemiyorum ama ben de bir şey sormak istiyorum.

Benim hoşlandığım en son kişi şöyle bir hanımdı.

cleverhairstyles.com

Aslında güzel kadınlara her yerde dönüp bakacak potansiyelde biriyim ama gördüğünüz gibi hoşlandığım tarzdaki bu kızda ne meme var ne de popo var. (Biz neden göremiyoruz diye soracaksınız şimdi, işin gizemi de orada zaten. Ben bilinçli olarak vücut fotoğrafı paylaşmadım.) Direkt yüz güzelliği ilgimi çekmiş benim. Bunu değerli bulmuşum.

Sizce bu kız güzel mi? Böyle biriyle evlenmek istiyorum. Beğeni zevkim ne durumda? İyi/kötü?

 

Eşimin benden beklentisi olduğunu düşünüyorum. Romantik değilim romantizmden de anlamam. Maddiyatı olan bir hediyeden çok anlamlı bir hareket veya bir şey yapmalıyım ki eşimin hoşuna gitmeli. Sizce ne yapayım?




 

Pek adetim değildir bu kız güzel mi soruları sormak çünkü 45 yaşında bir moruk olarak zaten kendi kafamdaki güzel standardı oturmuş oturacağı kadar.

Açıkçası bu fotoğraftaki kişi tam da benim güzel kadın anlayışıma cuk oturuyor. soruya gelince ismini cismini bilen var mı? pek merak ettim.


 

uzak mesafe ilişkisi olarak düşünebilirsiniz. telefonla arayarak veya mesajla ne kadar iletişim kuruyorsunuz ve ne kadar sıklıkla yapılan iletişim sizi rahatsız edebilir? mesela her saat başı mesaj atması vb. gibi.

cevaplarken cinsiyet ve yaş belirtilirse sevinirim. aksi takdirde sorun değil.


 

www.instagram.com




 

Lanet iş yeri maalesef henüz maaşlarimizi yatirmadi. Yarin kiz arkadaşimim dogum günü ve bende 10 tl var.Oda yarin dolmuş param:D Şimdi arkadaşim küçük şeylerle mutlu olabilen birisi olduğunu söyler her fırsatta. Ama biliyorum bana odun falan diyor arada.Sanirim beklentisi büyük yarin icin. Sizce nasil mutlu edebilirim onu? Sifir para ile illaki yapaniniz olmuştur. Evde film izleyin falan demeyin :)




 

bu nedir be??

www.instagram.com


 

Instagram'da dolasirken buldum. Buna benzeyen bir sevgilim olsun, xxx bin lira borcum olsun.

Insan degil bu, melek de degil, nedir bilmiyorum. Bana gore cok guzel. Sizce nasildir kendisi?

Yanda bir fotografi ve altta da bu melek ustu varligin instagram hesabi mevcuttur.

(git: www.instagram.com)

 

Arkadaşlar fotodaki kıza kaç puan veriyorsunuz?
Sizce güzel mi? Sizce bu kız kaç yaşında?
Danke schön


 

Neden bir ilişkiye başlayan insanlar birdenbire değişiyor? Neden sosyal hayat yalnızca sevgili ile yapılacak aktivitelerden ibaretmiş gibi bir algı var özellikle Türkiye'de? Cevap bulamıyorum neden sizce?




 

Şimdi bakıyorum günlük hayatta bana bakmaz diyebileceğim bir sürü kadınla Tinder'da eşleşiyorum. Hatta ilk mesajı da onlar atıyorlar. Fotoğraflarda fotosort falan yok ama herkes gibi iyi çıktığım fotoğrafları koyuyorum tabi ki.(boydan, karşıdan falan alan) Ama bir yandan da "ulan ilerde bununla buluşunca hayal kırıklığı yaşatmayayım" diye düşünmeden edemiyorum. Bu tarz yerlere sadece iyi fotoğraflarını koymak biraz üç kağıda girmiyor mu?




 

Kadinlar erkegin eline cok dikkat edermis diye bir duyum almis bulunmaktayim. Acaba kadinlar, elin guzel olusunu hangi kriterlere gore belirliyor? Tirnak temizligi falan tamam ama ben otesine gecemiyorum yani el guzelliginden anlamiyorum. Elin kemik yapisina gore mi, parmak sekillerine gore mi, elde damarlarin belli olup olmamasina gore mi? Neye gore belirleniyor? Tum kadinlar arasinda bir guzellik standardi anlasmasi mi var yoksa bu konu kadindan kadina degisiyor mu?

Bir de kisilik/karakter olmadiktan sonra ne yapacaksiniz o eli?

Yoksa el, o erkegin kisiligi/karakteri hakkinda size bir ipucu mu veriyor? Nedir bu isin sirri?

 

Gençler hakketen yırtıyonuz mu yav bu okey zeroyu durex yakın hisseti falan? Ne kullanıyonuz siz? Ne kadar para veriyonuz?




 

her ortamda hemen herkesle samimi oluyorum bok var gibi rahat takılıyorum, sonra pişman oluyorum herkes benim gibi rahat değil çünkü. sır saklayan mı dersin, arkandan konuşan mı, gruplaşan mı..

kendime engel olmalıyım, cıvımamalıyım ama nasıl?


 

Kendisi arkadaşımın (çok yakın değil) eski sevgilisi.3 yıl önce arkadaşım aracılığıyla tanıdım ama sevgilisi olarak tanıştırmamıştı, arkadaşım demişti. Kızı bırakıp onun arkadaşıyla çıkmaya başlamış. Ben bunları sonradan öğrendim. 3 yıldır sürekli yazıyor, görüşmek istiyor. Birkaç kere kahve içmelik buluştum ama sonra kendimi kötü hissettim. Çok yakın olmasa da arkadaşım kız. Bu çocuk da sürekli buluşmak istiyor, arkadaşça bile olsa görüşmemeliyim.

Ben kendimi huzurlu hissetmiyorum görüşmeyelim desem mi? Yoksa bahaneler uydurmaya devam mı edeyim?


 

şimdi haftaya sevgilimin doğum günü. neyse iki üç gün önce hediye ile ilgili bir soru sormuştum fikri almak için. geçen gün de ayrılma noktasına kadar geldik saçma bi nedenden ötürü. o önemli değil halloldu ama şöyle bir durum var;

bu ayrılık konuşması gibi olan şeyi yaparken ben kendimi kaybettim falan, panik oldum bi an ve eğer ayrılırsak ona dönmek için böyle hediyeler aldığımı düşünmesin diye ben hediyeyi söyledim. hatta yazacağım notu bile söyledim. o da çok çok fazla beğendi ve hayatında alacağı en güzel hediyeyi mahvettiğini söyledi. bunların haricinde doğum günü olduğu gece konser bileti almıştım. ikimizin de beklediği bir konserdi. onu da söyledim. şimdi birkaç sorum var:
(hediyeyi söylemeyi falan ergenlik olarak görebilirsiniz, görüyorsanız da o konuya değinmeden aşağıdaki soruların cevabını verebilirseniz sevinirim.)

1- aptal mıyım?

2- ben bu hediyeyi yine de almak istiyorum. çünkü hem hayatımda ilk defa karar verdiğim ve içime tamamen sinen bir hediye. hem de o çok beğendi. önceden öğrenmiş olması kötü bir durum mu? bu hediyeyi alayım mı?

3- başka bir hediye mi bakınayım?

şimdiden teşekkürler.

 

Selamlar,

Geçenlerde gerçekten boşa zaman harcadığım birisiyle tartıştık ve aramızdaki flörtümsü ilişki bitti. Kızdan zerre etkilenemedim çünkü bir hayat amacı ya da bir başarısı olduğunu düşünmüyordum.

tartışma biraz hararetlenip o hakaret etmeye başlayınca ben de kendisine "boş insan" dedim, sonrasında "insanları sadece kendileri oldukları için ve sana değer verdikleri için sevmelisin" gibi laflar etti ve hakaretlerine devam ettiği için ilişkiyi tamamen kestim.

sonradan bunu dediğime biraz üzüldüm ama birisinden etkilenmem için bunlara önem veriyorum sanırım ve başka türlü de olmuyor. yani "ne yapıyorsun" dediğimde "tüm gün evde boş boş oturdum, canım sıkıldı, yapacak bir şeyim yok" diyen birisinin ne bana ne de benim ona katabilecek bir şeyimiz olduğunu düşünmüyorum.

bu kötü bir şey mi sizce? sizde nasıl ilerliyor bu?

 

Eski is yerinde birkac kez takildigimiz bir kiz vardi. Gecen gun eski is yerindekiler bulustuk, kiz erkek arkadasini da getirdi. Muhtemelen eskiden aramizda bir sey oldugunu bilmiyor cocuk, kizla arkadasiz hala. Beni takip etmis sosyal medyadan, geri takip etmek istemiyorum acikcasi pek.

Geri takip yapmayip “snob” gozukmeye calisan tiplerden de olmak istemiyorum hic. Takip edim mi etmiyim mi?


 

Birkaç saat sonra ilk nefes alışımın 32. senesi olacak. Ergen abiyle babasız büyüyen yeğenin ortasında tek başıma büyüdüm gibi. İyi mi oldu kötü mü bilemiyorum ama deneyimle sabit o umursamadığınız 6 yaşınızın hesabını otuzunuzda sormaya başlıyorsunuz. 17 yaşımda ilk uzun ilişkimi yaşadım. (Bir taraftan konservatuvara hazırlık süreci çok aktifim İKSV, Aksanat takılıyorum sanatla içli dışlıyım vs. sonunda kazandım, bitti. Orası çok ayrı bir hikaye)Ama 20 lerimde bir kadın girdi hayatıma 11 sene emek emek dokuduk ama yapılan hiçbir iyilik akılda kalmıyormuş muhtelif zamanlarda kız arkadaşım benden ayrılıp takıldı ama ben yapamadım ayrıyken bile sorumluluk hissettim. Sonunda taşıyamadım o yükü ayrıldım ve geçtiğimiz bir sene günümü gün ettim takıldım ve bir taraftan hayatımı sorgulamaya başladım.Bu bir senenin sonunda okuldan beğendiğim ama hiç diyaloğum olmayan bir kadın arkadaşım benimle konuşmak istedi ve biz konuştukça ben etkilenmeye başladım. Sonra biz birlikte olduk çok mutluydum. Evden çıkmadan ya bir yazı ya bir şiir bırakırdım başucuna. Ama bir kara bulut çöktü üstümüze 5 sene birlikte olduğu erkek arkadaşının ruhu sanki ve ayrılıklarının üzerinden geçen 6 ay içerisinde takıldığı bir elemanın dallamalıkları. O çok gerildi bir taraftan benim onu sevdiğim kadar sevemedi beni sonra mantık evliliği kafasında cümleler kurmaya başladı. Sonra ayrıldık yaklaşık 2 hafta oldu. Zor bir iki hafta geçti çünkü kendimle hesaplaşmam bitmedi çünkü neye güveneceğimi kime güveneceğimi bilemez bir hale geldim. O kadar masum, o kadar yapıcı fikirler ortaya atan kadın bir anda bana saldırmaya beni hiç yapmadığım şeylerle suçlamaya başladı 5 senelik erkek arkadaşının günahını benden çıkardı sanki. Ben sadece yaraları kapansın diye sımsıkı sarıldım ona bu sebepten aklım almadı. Bir kere konuşmayı denedim ve bana "senin sevgi şeklini istemediğimden emin olabilirsin" dedi. Umudumun önüne ket vurmuş olması iyi oldu en azından netleştim. Neden hiçbir şey temiz kalmıyor? Daha yazılır ama sizi yormanın alemi yok




 

Canım cumartesi sevmeyen insanlar, ben sizi çok seviyorum. Buyrun:

open.spotify.com


 

Sb.

Evli, nişanlı, ilişkisi olanları es geçebilirsiniz.

edit>

herkes herkesi görmüş ama bir ben kimseyi görmedim. bu göremediğim ama isimleri geçen hanımlar bana kendilerini gösterir iseler hoşnut kalacağım.

 

Ne zaman oldu? Ben Şubat ayında olanı hatırlıyorum, ondan beridir hiç gömedim. O ara çok sık (hatta fazla sık) yapılıyordu. O döneme kıyasla bayağıdır görmediğimi fark edince merak ettim yoksa ben mi görmedim diye.




 

gecenlerde bi etkinlikte bi cocukla tanistim, etkinlik bitince biraz basbasa sohbet ettik. sonra numarami aldi, "senle bir seyler icmek cok isterim ama bu ara sinavlarim var, 1-2 hafta sonra daha istersen konusalim" vs dedi.

etkinlikten 3 gün sonra mesaj atti, mesajda naber nasilsin vs demis sonra da "nisan sonu senin icin de uygunsa bir seyler icmek icin bulusalim" demis
ben cok komik hissettim :D sanki doktor da hastasina randevu veriyomus gibi. yani günde 1-2 saat ayiramayacak kadar dolu musun, nisan sonuymus. cok komik geldi bana yaa
sizce de komik degil mi?

bir de cevap attim "iyiyim, sen nassin, nisan sonu olur gibi duruyo. sinavlarin nasi geciyo?" cevap atmadi, konusmaya devam etmek ister sanmistim. bu arada yabanci dilde mesajlastigimiz icin tabi ki nassin filan yazmadim.
facebookunu vermis mesajda, ertesi gün ekledim, 1 saat gecmeden kabul etmis :D

neyse öyle iste. sizce de böyle randevu vermesi biraz komik degil mi ya

 

başlık bulamadım kusura bakmayın. hızlıca özet geçmeye çalışacağım.

ay başında aynı kurumda, farklı bir departmanda yeni bir pzosiyona geçtim. burada bir kızla tanıştım. adı ayşe olsun. muhabbetimiz vs güzel ilerledi, bir kere olmak üzere de dışarıda buluştuk. onun haricinde sadece iş yerinde görüştük ve buluştuğumuz gün telefonlaştık. öyle sürekli bir mesajlaşmalar vs durumu yok yani. ama birbirmize karşı ilgili gibiyiz, adı ne oluyorsa bu durumun bilmiyorum işte. neyse.

eski çalıştığım bölümden sima ve isim olarak bildiğim ama birebir tanışıklığım ve muhabbetim olmayan bir kız, ayşe'nin çok eskiden arkadaşıymış. sanırım ayşe bu arkadaşına benden bahsetmiş biraz. o kız da ayşeye şunları demiş özetle " o çocuğu biliyorum, sürekli bana bakardı".

şimdi benim burada sizlere, "yok ben asla bakmadım" vs tarzı kendimi savunmam anlamsız olacak tabii,neyse. yani anlatabildim mi bilmiyorum. dün akşamdan beri düşünüp durmaktan uyuyamadım. neden böyle birşey dediğini, ne amaçladığını vs. sinirden çıldırmak üzereyim. 30 yaşında insanlar yani bunu yapanlar.

gidip ona "sen ne saçmalıyorsun" desemi karşısına dikilsem olay çirkinleşecek belki.

bu arada bana bunu söyleyen de ayşenin kendisi. x i tanıyormusun eskiden sizin ordaydı vs dedi önce. bende "hı evet sima olarak biliyorum" dedim. sonra garip garip birşeyler diyince ben de zorladım ne diyosun sen ffalan deim. öyle anlattı. özet geçiyorum tabii ben size.

bütün haftasonum b.k oldu afedersiniz. ne yapayım ben şimdi? ellerim titriyor sinirden, böyle rezil bir durumla karşılacağım hiç aklıma gelmezdi. ayşe'den de tiksindim niyeysei, onunlşa da görüşmek istemiyorum. ama diğer kıza karşı sessiz kalmak istemiyorum. nasıl davranmalıyım sizce.

fikirleriniz belirteirseniz sevvinirim. tşkler.

 

tanıştınız meraba meraba seviyom falan dediniz sonraki 1 haftalık süreçte ilişkiyi direk 4.aydamışcasına devam ettirmenin bir yolu var mı?

o 4 aylık periodu yaşamak istemiyorum ben 4.aydan sonraki şeyleri seviyorum.


 

Akranlarim nerdeyse ikinciye doguracak ve ben halen ask acisi yasiyorum. :(

35 yasinda ask acisi olur mu? Ben bu duygusalligimla ne yapicam? Duygusalligimi nasil yok edebilirim?


 

bi arkadaşın olayını anlatıyorum. ekol değil gerçekten arkadaş. bana geldi, benim de kafam çok basmıyor böyle şeylere sizlere soralım dedik.

bu kızımız iş yerinden biriyle tanışmış fazla mesai sonu servis beklerken. servis gelmemiş mal gibi kalmışlar.aynı yerde oturuyolarmış meğerse, sonra taksi çağırıp beraber uzun ve bol muhabbetli bi yola gitmişler. herif en son inerken görüşelim mutlaka diyip adını sormuş kızın tekrar emin olmak için, vedalaşmışlar.

kız fena kapılmış gibi,uzun zaman sonra ilk defa kalbim attı diyo. dedim hay senin.. neyse.
sonra yemekhanede denk geliyolar ikisi de tek ama kimse kimsenin yanına oturmuyo.
kız dayanamayıp en sonunda 1 haftanın sonunda herifi linkedinden ekliyo. aynı şirkette oldukları için zaten önerilenlerde çıktığından dikkat çekmez diye düşünüyo. herif kabul ediyo ama yazdığı yok.

en son yine iş yerinde karşılaşıyolar herif yürüyüp geçerken buna gülümsemiş yürümüş geçmiş sonra. güldü galiba bana aşık sendromunda kız şu an.

neyse herifi gördüm ben mülayim bi tip. kız ekledi bunu diye lambur lumbur yürücek birine benzetemedim.

kızımız napsın? öyle takılayım modunda da değil kız düzgün ilişki istiyor.
git fesbuktan ekle madem dedim yok yapmam utanırım diyo.

bahisleri alalım.

-herif o gözle bakmıyodur.
-kızın hoşlandığını anlamıcak kadar saftır.
-işyeri diye çekiniyo olabilir. beraber iş yapmıyo olsalar da yapma ihtimalleri var neticede.

 

Mesele hocamla aramdaki ilişkiyi kafamda konumlandıramıyor oluşum ve bunun beni yıpratması.

Hocayı tarif edeyim: Yakışıklı denebilecek biri değil, orta yaşlı-sanıyorum 45 üstü, emin değilim-, ders anlatırken aşırı karizmatik ve lisans öğrencilerinin çoğunun dibinin düştüğü biri. Lisede okuyan bir kızı var ve boşandığı söyleniyor. -sonradan duyduğuma göre genç bir sevgilisi de var-

Bu hocadan uygulamaya dönük bir ders aldım, konsültasyon grubumuz var ve vaka tartışıyoruz. Hocayı önceden tanıyorum, daha evvel ders almışlığım var ancak bu kadar küçük bir grupla değil. Neyse bu tartışmalar kayda alınıyor uygulamadan sonra ve hoca derse gelmeden izleniyor, derste bunlar konuşuluyor vb. Bu derslerin ikinci ya da üçüncü haftasında hocadan bilgim, becerim ve yorumlarım üzerine çok fazla iltifat alıyorum, bunu sadece derste bana değil, ders dışında diğer kişilere de benim çok yetenekli vb olduğumu söylüyor.
Buraya kadar bir sorun yok, bilgisine güvendiğiniz bir hocadan iltifat almak şahane bir şey, ben de havalarda uçuyorum. ama dönem sonundan itibaren benim kafam bu konuda karışıyor.

Bu arada ben evli olan ve evli olduğunu herkesin bildiği bir araştırma görevlisiyim. eşimin de daha önce gelip hocalarımla tanışmışlığı ve sohbet etmişliği var.

Hoca dönem bitiminden itibaren değişik tavırlar sergiliyor. Mesela bir iş yapılacak ve onun bilgi vermesi gerekiyor, telefonları açmıyor ya da tam tersi beni odasına çağırıp işle güçle başlayıp saatlerce bitmeyen sohbetler ediyor.

İltifat ediyor bazen, ısrarla, bazen ortamda ben yokmuşum gibi suratıma bakmadan gidiyor.

Herhangi bir yerde yan yana oturmak durumunda kaldıysak kesinlikle omzu benim omzuma değiyor, sık sık bacağı bana çarpıyor, bunun kaza olup olmadığını anlamak için bilinçli bir şekilde daha uzağa oturdum, bir müddet sonra yine temas oldu. Ama yalnızken tam tersi mesela flash bellek mi vereceğim, parmaklarının ucuyla alıyor ve ayağa kalkması, yanımdan geçmesi vb gerektiğinde abartılı geri çekilme hareketleri sergiliyor. Bir kere tokalaştık ve elimi alıp kalbine doğru götürdü mesela.

Bölümde benimle alakalı bir durum olduğunda hep haberi oluyor, bir öğrenciyle tehdit edilme durumu yaşadım mesela, dekanla kavga etti. Başka yerlerde de benimle alakalı bir şey olduğunda beni savunuyor ve bu olayları daha sonra bana defalarca anlatıyor.

Şimdi ben bu adama bilgi konusunda hayranım, uygulamada mükemmel ve ben çok şey öğreniyorum. Birlikte projede çalışmak da-şu bazen cevao vermediği ve işlerin aksadığı dönemleri saymazsak- oldukça keyifli. Kezbanlık yapmak istemiyorum, siz söylemeden de cevap vereyim öyle güzel, çekici biri değilim, gayet düz tipik kara kaş kara göz balık etli türk kadınıyım. Hoca ile konuşmak hoşuma gitse de bana değdiğinde vb bir şey hissetmiyorum, heyecanlanmıyorum. Ama bir iyi bir kötü davranması beni çok yoruyor ve ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilmiyorum.

Tamam diyorum, bu hocanın bana yazıyor gibi. Daha mesafeli davranayım. Sürekli benimle karşılaşmaya, yakınında tutmaya çalışıyor ve iltifat ediyor.
Tamam diyorum, bu hoca-öğrenci ilişkisi, normal düzeyde, ben abartıyorum. yine eskiye dönüyorum, bu sefer beni tamamen yok sayıyor.

Sizce ne yapmalıyım ve ne düşünmeliyim? Cidden artık ne düşüneceğimi bilemiyorum.

Not: ara sıra sorunlar yaşasam da iyi gittiğini düşündüğüm bir evliliğim var, eşimi seviyorum. şu ana kadar hiçbir ilişkimde kimseyi aldatmadım ya da biriyle beraberken başkasıyla flört etmedim.

 

Şu an yine Kasım'dan beri ikinci kez (öncekilerin tarihini hatırlamıyorum) başıma geliyor, korkunç bir şekilde ağlama dürtüsü (fizyolojik olarak bence nasıl diyeyim gözlerim yaşarıyor ağzım kasılıyor gibi ama ben kendimi tutuyorum), dışarı çıkacak durumda değilim -aslında yemek yiyordum ama birden çok kötü oldum.

Kasım'dayken biriyle birlikteydim, kendime hala istediğim gibi bir hayat kuramamış olmam ve karşımdaki insanın her bakımdan bir birey olmuş olması, birçok şeye geç kaldığım hissi, entelektüel açıdan çok fazla açığım olması, sorunlarımın çözümü dahil her şeyi ertelemem, geçmişteki kayıplar gibi şeyler birden çok üstüme gelmişti. O sırada yemekhanedeydim ve yemeğin ortasında gözlerim dolmaya başladı, ağlamakla karışık yemeğimi yiyip kalktım. Ertesi gün arkadaşımın gittiği psikoloğa gitmiştim, fena değildi ama ekonomik olarak sürdüremeyeceğim için devam etmedim. Şu an devam etmem gerektiğine emin oldum ama ne olursa olsun.

Şimdi yine biriyle tanıştım, henüz çok yeni ve kendi anksiyetelerimle bok etmek istemiyorum. Tek istediğim onunla güzel vakit geçirmek. Ama problem şu ki ben bir noktadan sonra kendi hayatımın berbatlığına ve kendi yetersizliklerime o kadar çok odaklanıyorum ki konuşamıyorum, saçmalayacakmışım gibi geliyor. Aslında bu sefer bu kadar şiddetli yaşamamın sebebi bu kişinin benden entelektüel ve mental olarak çok daha üstün olması. Normalde çok eğlenceli ve konuşkan biriyim, bilmiyorum belki de bu bahsettiğim problemlerimi saklamak için farkında olmadan gelişen bir şey. Ama ne zaman düzgün biriyle tanışsam resmen depresyona giriyorum.

Yine de geçmişten ders aldım, çok daha kontrollüyüm, kendime acımak yerine geliştirmeye ve şartlarımı iyileştirmeye konsantre olmuş durumdayım. Spora, yüzmeye, sinemaya düzenli olarak gidiyorum. Yetmiyor.

Mesela şu an olduğu gibi, onun attığı müzikleri dinlerken okumamı istediği şeylere bakarken, birden yine üzerime hayatımın bütün garabetleri çöktü, yemeği bırakıp bir yandan gözlerimden yaşlar süzülerek bunları yazmak ihtiyacını hissettim.

Sadece paylaşmak istedim.

 

sevgili kisiye yaptigi herhangi bir aktivite icin bu sorulari yoneltmek kotu bir sey mi?
onunla ilgilendigimi, onu dinlemek istedigimi ve ne yaptigini merak etmem kotu bir sey mi?
sorgulama mi oluyor bu?


 

İlişkilerde ve flörtlerde insanlarda iki tercih unsuru olduğunu fark ettim (kendim de dahil bazen);
1-boy, yaş, kel veya değil vs gibi daha fiziksel ve manevi özellikleri kriterlere uyanları özellikle beğenme refleksi
2-bu unsurlara çok da uymayan birinden az biraz hoşlanınca kararsız kalma ve başka uyan biri yoksa deneme refleksi

Burada konu pek para, araba, maaş, title değil. Daha çok “ben esmer ve uzun erkeklerden hoşlanırım” diyen birinin orta boylu açık tenli birinden hoşlanması gibi bişi.

Ben mesela en son kel bir adamı beğendim ve kendimi sorguladığımı fark ettim. Çünkü be kel sevmem dedim bugüne kadar mesela ajshhhdjd. Stalkladığım ve evini falan bulduğum adam da normalde pek tarxım olmayan ama 7 aydır falan dikkatimi çeken ve bi şekilde muhabbet kurup yaklaştığım biri.

Çevremde de çok oluyor bu.

Sizin böyle durumlarınız oluyor mu? Nasıl beğeniyorsunuz? Tamamen bir insanla olan çekime mi bakıyorsunuz yoksa belli zevk ve tercihlerinize göre mi ayrıştırıyorsunuz?

 

Sevgilinizin kardeşi/leri, annesi babası filan sevgilinizin eski sevgilisiyle kanka modunda takılsa, instagramda birbirlerine yorumlar, gülücükler filan atsa bu durumda kendi içinizde kıskançlık yaşar mısınız, yaşamak normal midir?




 

1 yıllık bir ilişkim var. kadın kişi benim. sevgilimin 3 tane çok yakın arkadaşı ve hepsinin de sevgilileri var.

önemli not: ilişkimizin başında erkek arkadaşım henüz eski sevgilisinden ayrılmamış, ilk 2 ay ikimizi birden idare etmiş. onu değil beni sevdiğine emin olunca ondan ayrılıp bana gelmiş. tam bir yedekleme durumu yani. bütün arkadaş grubu bu durumu biliyormuş ve 2 ay boyunca hepsi yüzüme karşı hiç böyle bir şey yokmuş gibi davrandı. sonunda ben bunu öğrenince büyük kavgalar yaşandı. hiçbiriyle uzun süre görüşmedim ama sonunda sevgilimi affettim ve yeniden bir araya geldik.

sevgilimin arkadaşlarından birinin (ali) 5 yıllık sevgilisi var (ezgi). ezgi 1,5 yıldır başka bir şehirde yaşıyor ve çok sık görüşemiyorlar. gruptan ezgi'yle en yakın olan benim. (başka bir şehirde yaşadığı için benim yaşadıklarımı bilmeyen tek kişi ezgi'ydi) son dönemlerde hem ali hem de ezgi aralarında soğukluk olduğundan bahsediyordu. ali bana bir hafta önce ezgi'nin hiç gelmemesinden, hep kendisinin onun yanına gidiyor olmasından şikayet etmişti. ben de mutlu ederim diye düşünerek ezgi'ye bilet alacağımı söyledim, ali'nin yanına gitsin diye. ezgi bu durumu ali'ye söylemiş ve işte bu noktada her şey ortaya çıktı. ali'nin başka bir sevgilisi varmış ve 7 aydır sürüyormuş. başlarda sadece fuck buddy gibilermiş ama şimdi kızda ali'nin evinin anahtarı var, dışarda elele geziyorlar, tam anlamıyla sevgililer. ayrıca bu kızın ezgi'den haberi var ve bir an önce bitir artık diye ali'ye baskı yapıyormuş. ali bana bu durumu erkek arkadaşımın yanında anlattı ve tüm arkadaş grubunun bildiğini söyledi. hepsi farklı zamanlarda öğrenmiş ama benim dışımda hepsi biliyor. bunu öğrendiğim anda dedim ki "bana yaptığınızın aynısını şimdi de ezgi'ye mi yapıyorsunuz?". bir süre dinledim, sonra masadan kalktım.
sevgilime bana neden anlatmadın diye sordum. "niye anlatayım ya, bizi ilgilendiren bir durum yok. ayrıca adam gelip benimle bir şey paylaşmış, benim bunu sana anlatmam için bir sebep mi var" dedi.
kendi yaşadıklarımın etkisiyle çok sinirlendim. siz ne biçim bi arkadaş grubusunuz diye baya ağır konuştum. o da bana sinirlendi. "ortada bizi ilgilendiren bir şey yok, herkes söyleyeceğini söyledi ne yapabiliriz yani bize ne" dedi. ayrıca arkadaşlarına laf ettiğim için çok kızdı "hangi hakla böyle konuşuyorsun" diye beni azarladı. uzun bir tartışma sonunda ben artık hiçbiriyle görüşmek istemediğimi söyledim.
hala çok sinirliyim ve ne düşüneceğimi, ne yapacağımı bilmiyorum. geçen sene hissettiğim tüm duygular nüksetti. nasıl gururumun kırıldığını yeniden hatırladım. affettim zannederken affedemediğimi gördüm. haklı mıyım, abartıyor muyum bilmiyorum. sinirden sağlıklı düşünemiyorum. siz ne diyorsunuz?

 

Hemcinslerim... Çevremde gördüğüm kadarıyla evlilikten iki üç yıl sonra erkekler eşlerinden sıkılma belirtisi gösteriyorlar. Kadın çocuk yaptıysa bir de, erkekler eşlerini çocuğa bakan, gününün çoğunu ev işlerine ya da kendi işlerine harcayan bir arkadaş olarak görmeye başlıyorlar. Cinsel çekim azalabiliyor. Sevgi ne kadar var olursa olsun, bahar aylarında, yaz aylarında dış dünyanın hareketlenmesiyle "ulan ne garılar var be" düşüncesi oluşabiliyor kafalarda. He siz böyle düşünmüyorsunuzdur, o ayrı konu, ben insan doğasının tepkilerinden bahsediyorum sadece. Bu tip durumlarda başka kadınlara bakıp, onlarla diyalog kuruyor musunuz yoksa ben evli bir adamım, başka kadınlara ne bakarım ne de onlarla konuşmak için çaba harcarım mı diyorsunuz? Kendi işinizin, evinizin, arabanızın, sağlığınız olması, sizi kaçamaklar yapmaya itmiyor mu? Sevgi dışında, evliliğe bağlı kalmanızı sağlayan motivasyon nedir?




 

sabah 8 30 gibi bir hatun durup arabasıyla bana selam verdi .
Muhabbet etti baya .İşin kötü tarafı ben bunu çıkaramadım.Kim olduğunu hatırlayamadım.Beni tanıyor ama ben çıkaramadım :(

Şimdi ben bunu nasıl bulurum ?

 

ciddi soruyorum. çünkü gavat değiliz gibi ters cevaplar yerine açıklamalarınızı bekliyorum.

insan bir kere geliyor dünyaya, sevdiğiniz kişiyle bir ömrü paylaşmayı düşünüyor evleniyorsunuz vs

bu tür bir ilişkide başka biriyle tek gecelik ilişkiler yaşama hakkınızın ömrünüzün sonuna kadar elinizden alınması sizi neden özgürlüğünüz kısıtlanmış gibi hissettirmiyor? ya da hissettirmesine rağmen kabul ediyorsunuz?

cheers

 

Size göre yaşayan veya hayata gözlerini yummuş en yakışıklı aktör ve en güzel aktris kimler?




 

instagramda yazışıyoruz artık biriyle konuşuyorsakta ordan konuşuyoruz tabii bu dediğim belli bi yaş kitlesi için geçerli. ama ben z kuşağı genci olarak bu durumu sık sık yaşıyorum. instagramda takılırken bir kız arkadaşıma bir şey yazıyorum. bu kızlarla genellikle gerçekte sürekli muhabbetim olmamıştır ama bi oranda samimiyetim vardır. sohbet etmek konuşmak bazen de cidden hoşlandığım için yazmak istiyorum. ya direkt bir şey yazıyor ya da hikayesine cevap veriyorum. konuşuyoruz ben güzel konuştuğumu düşünüyorum. ama bir yerden sonra tuhaf bir şekilde kesiliyor konuşma. (kız sonra hikayemi izliyor ama?) kızın kesinlikle tepki vermesi gereken bir nokta oluyor vermemesi için öküz odun vs olması lazım. görüyor tepki vermiyor. ben çok sinirleniyorum çünkü cidden bu kız mal değil bu kezban değil dediğim kızlardan yaşıyorum bu durumu. siz(erkekler) bu durumdan muzdarip misiniz ? kadınların bunu yapma sebebi 'türk kadını' olması dışında ne olabilir? evet önyargılıyım kardeşim konuştuğum hiçbir yabancı konuşmanın orta yerinde mal gibi muhabbeti kesip gitmiyor akıyor yani. buralar kurak...




 

elf gözleriniz neler görüyor?

resmim.net

resmim.net

resmim.net

resmim.net

 

merhabayın.

mesela bir mekanda oturuyorsunuz. karşı masada veya mekanda karşı cins var. uzun bir süre kesişiyorsunuz. artık bi süre sonra göz kaçırma mevzusunu da geçip 5 saniye filan göz göze geliyorsunuz. artık öyle bir hal alıyor ki kendi arkadaş grubunuzdaki muhabbete odaklanamıyor ve komple mevzuya kilitleniyorsunuz.

bir süre sonra karşıdaki kişi gitmek zorunda kalıyor. siz de oturup mal gibi izliyorsunuz. ve en son gidiş anındaki bakışma kafada milyon tane aşk acısı şarkısı çaldırıyor.

soru şu: bu gibi durumlarda sizler ne yapıyorsunuz? peşinden gitmek, hakkında bir şeyler öğrenmek, hatta kafayı kırıp konuşmak filan...

not: karşı cinse fazla ilgi duymayan ve her türlü sosyalleşmeden kaçan bir erkeğim.

 

soru net.
eğleneceğim kişilerin hepsiyle evlenmem, evleneceğim kişiyle de istediğim gibi eğlenemem(girilecek ortamlar, sahip olunması istenen kişisel özellikler vb. açısından) diyor musunuz?
eğlenmek illa gönül eğlendirmek manasında değil, güzel vakit geçirmekten hoşlandığınız biri olabilir, 1-2 sene de birlikte olunabilir.


 

Kimle muhabbet etsem 2 gün sonra ya sanal ya gerçek (düsük ihtimal) bir sevgili cıkıyor ortaya. Adı da taylandır büyük ihtimalle.


Yazık değil mi bana? bizlere? istemiyorum desen yok illa isteyeceksin mi diyecegiz yani nedir?

tek kelimeyle gurur kırıcı...

 

bunu alacağım;
www.hoagard.com

cinsiyeti kadın olan sevgiliye bu hediye için nasıl bir not yazabilirim sizce? beceriksizim biraz bu işlerde :( yardımcı olursanız sevinirim :)

ek soru: hediye güzel mi?

 

Kutlama mesajlarınızı ve bir şarkınızı alırım. Tik garantili asdfghj.




 

Öncelikle gönül işlerine giriyor mu, bilmiyorum bu sorum. Çünkü bayağı karışık.

Ben kendimi hiç bu dünyaya ait hissetmiyorum. Hani böyle, şımarıklık için ya da "Her şeyin en iyisini hak ediyorum." mantığıyla demiyorum bunu. Hiçbir şeye aidiyet duygusu beslemiyor ya da birilerine aitmişim gibi bir şey hissetmiyorum. Bazen çok sevildiğimi düşünüyorum çevrem tarafımdan ama bazen bu yerle bir oluyor yine aynı çevrem tarafımdan. Bazen içimde kelebekler uçuşuyor, bazen (aslında genel olarak) bütün dünyanın yükü bendeymiş gibi bitkin, bıkmış hissediyorum. Bir gün çok güçlü ve her şeyin üstesinden gelecek kadar enerjik ve özgüvenli hissediyorum ama aynı gün içinde yenilmiş, her şeye geç kalmış gibi hissediyor, her şeyden elimi eteğimi çekesim geliyor. En mutlu olduğumu düşündüğüm anlar bir kibrit çöpünün yanması gibi, 10 dakika bile sürmüyor, yüzüm istemsizce düşüyor. "Aaa, ne olmuş? Hiç beklemiyordum!" diyeceğim bir şey de yok, hiçbir şey şaşırtmıyor beni,"Olabilir." diyorum. Bu, en sevdiğim kişi için de geçerli, beni hiç alakadar etmeyen ama bir şekilde varlığından haberdar olduğum kişiler için de. Geleceğe dair bir umut, bir beklenti ya da heyecan beslemiyorum hiç. Bu soruyu sorarken ölmüş olsam da aynı, 100 sene sonra ölsem de aynı benim için. Etrafımdakilerin genel hayat standartları ve alışkanlıkları peşindeyken bunların hiçbiri ilgimi çekmiyor. Hep uyumak, hiç uyanmamak istiyorum. İşsizdim, iş buldum, hem de her yönüyle çok istediğim bir işti. İlk gün "A, benim işim var!" dedim ama aynısı oldu yine, sanki 30 senedir çalıştım da onun bitkinliği var üstümde. Sabahları kalkmak, her gün aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak, ömrü tüketmek vs. Sanki hayat bu değil. Yani böyle olmamalı diye düşünüyorum. Bunu bir aydır işe gidip bıkan birisi olarak da söylemiyorum. İşsizken de aynısını düşünüyordum. Kafamdaki dünya ütopik değil ama gerçek olamayacak kadar da zor gibi. Ne istediğimi, niye istediğimi bilmiyorum. Sanki hiç dünyaya gelmemiş olsaydım diyorum sürekli.

Biliyorum, toparlayamadım ama özetle hep ikili ve zıt hissetmekten, bu dünyada tam olarak kendimi bulamayaşımdan bıktım. Cahilce gelecek belki (ki cahilim) ama psikolojik desteğin çözüm olacağına inanmıyorum, çünkü "A, böyle hissetme. Sen değerlisin, sen bireysin. Kendini olumla!" minvalindeki şeyler bana göre masalla aynı.


Şükürler olsun ki soruma geldim: Siz de böyle hissediyor musunuz? Üstesinden geldiniz mi?