[]
Kendinizle ilgili en olumsuz düşünceniz?
En depresif zamanlarınızın en kuvvetli düşüncesi ne oluyor?
Benimki: Hayatının sonuna kadar kendini eksik ve yetersiz hissedeceksin.
Biraz da melankoli. Sizinki nedir? Olumsuzu da konuşalım.
Teşekkürler.
Benimki: Hayatının sonuna kadar kendini eksik ve yetersiz hissedeceksin.
Biraz da melankoli. Sizinki nedir? Olumsuzu da konuşalım.
Teşekkürler.
Eksiklik ve yetersizlik hissinin en büyük sebebi aile travması. Umarım hayat senin için güzelleşir. Böyle demene çok üzüldüm.
- alice in potatoland
(04.07.25 19:48:58)
Bir insan ufak dahi bir hata yapsa tartışsak inanılmaz soğuyorum, kısa süreli de olsa bir nefret hissediyorum atlatmam zaman alıyor.
- ekimoloji
(04.07.25 20:00:07)
Kız düşürme işlerini sistematik olarak yapamıyorum. Yani lise üniversite hayatım ders çalışmakla geçtiği için bu konularda tecrübesiz kalıyorum. Son sevgilim ben sana çok yürüdüm ama sen anlamadın demişti.
- arbre (04.07.25 20:02:18)
majör depresyon.
hayatımı kendim kontrol edemiyorum gibi geliyor. şimdi iyi olabilirim ama altı ay sonra tamamen raydan çıkmayacağımın garantisi yok. 31 yaşındayım ve şimdiden çok yorulduğumu söyleyebilirim. 3-5 senede bir "aha da kendimi asacam11!!1!" sürecine girmek, sürekli tetikte olmak, normal bir hayat yaşamak için x3 efor sarf etmek filan beni acayip boğuyor. şansıma iyi bir ailem oldu, onlar olmasa çoktan intihar ederdim muhtemelen. yaşam amacım da öyle ani olmayan, 60-70 yaşında gelecek bir ölümle gitmek yani bu kadar. bu süreçte başıma herhangi bir güzel şey gelirse kendimi şanslı sayacağım, o noktadayım. terapist de dediydi en ufak fırsatını bulunca kendini gösterir diye. yani ne gerek var anlamıyorum, keyifli keyifli yaşa işte ya zaten ölcen niye depresyona giriyosun acayip sinir bozucu bi şey. sürekli kendimle mücadele vermem gerekiyor ve hala nasıl yapacağımı tam olarak bilmiyorum. terapi iyi hoş da bi yere kadar yardımcı oluyo yani para karşılığı oturup seni 45 dakika dinleyen bi insan mevzuyu bence çözemiyo açıkçası.
hayatımı kendim kontrol edemiyorum gibi geliyor. şimdi iyi olabilirim ama altı ay sonra tamamen raydan çıkmayacağımın garantisi yok. 31 yaşındayım ve şimdiden çok yorulduğumu söyleyebilirim. 3-5 senede bir "aha da kendimi asacam11!!1!" sürecine girmek, sürekli tetikte olmak, normal bir hayat yaşamak için x3 efor sarf etmek filan beni acayip boğuyor. şansıma iyi bir ailem oldu, onlar olmasa çoktan intihar ederdim muhtemelen. yaşam amacım da öyle ani olmayan, 60-70 yaşında gelecek bir ölümle gitmek yani bu kadar. bu süreçte başıma herhangi bir güzel şey gelirse kendimi şanslı sayacağım, o noktadayım. terapist de dediydi en ufak fırsatını bulunca kendini gösterir diye. yani ne gerek var anlamıyorum, keyifli keyifli yaşa işte ya zaten ölcen niye depresyona giriyosun acayip sinir bozucu bi şey. sürekli kendimle mücadele vermem gerekiyor ve hala nasıl yapacağımı tam olarak bilmiyorum. terapi iyi hoş da bi yere kadar yardımcı oluyo yani para karşılığı oturup seni 45 dakika dinleyen bi insan mevzuyu bence çözemiyo açıkçası.
- der meister (04.07.25 20:09:52 ~ 20:27:11)
cok tahammulsuzum ve insanlardan cok fazla beklentim var. bu beklentiler karsilanamayinca da cok ters ve sert biri oluyorum.
hayati chill modunda yasayamadim hic. hep bir mucadele, hirs oldu. bu beni hayatin icinde tuttu ve basarili olmami da sagladi. ama yipratici da oluyor.
muhtemelen kokenleri de yasadigim zor hayattan geliyor. nihayetinde ciktim o kosullardan ama kurt gecirdigi ayazi unutmuyor. formative yillarda uzun uzun yasanmis hayat tecrubeleri insani cok belirliyor. yani 20 yasina kadar nasil yasadigi cok onemli bir insanin.
hayati chill modunda yasayamadim hic. hep bir mucadele, hirs oldu. bu beni hayatin icinde tuttu ve basarili olmami da sagladi. ama yipratici da oluyor.
muhtemelen kokenleri de yasadigim zor hayattan geliyor. nihayetinde ciktim o kosullardan ama kurt gecirdigi ayazi unutmuyor. formative yillarda uzun uzun yasanmis hayat tecrubeleri insani cok belirliyor. yani 20 yasina kadar nasil yasadigi cok onemli bir insanin.
- antikadimag (04.07.25 20:18:25)
@der meister: benim de majör depresyon geçirmişliğim var. Buradan sonra akıl vericem gibi geliyor ama vermiycem :p Hala hayattayim demek için yazıyorum.
- sekizdokuzon (04.07.25 20:28:22)
Kendime karşı hiç özşefkatim yok. Bunu geç fark ettim üzerine çalışıyorum ama yine de başka insanlara karşı gösterdiğim hoşgörüyü kendime göstermiyorum. Kendi içimde kendime karşı acımasızım.
Yardım isterken çok utanıyorum. Mümkün mertebe de istemiyorum zaten. Kendi başıma hallediyorum. Çevremde o zaten halleder tarzı bir algı oluşturdum istemeden. O yüzden teklif eden de olmuyor gerçekten gerekli zamanlarda ki bazen çok ihtiyacım oluyor buna. Bunu dile getiremediğim için kendime kızıyorum. Her şeyi etrafına yıkan bazı insanları içten içe küçük görüyorum ayrıca.
Yardım isterken çok utanıyorum. Mümkün mertebe de istemiyorum zaten. Kendi başıma hallediyorum. Çevremde o zaten halleder tarzı bir algı oluşturdum istemeden. O yüzden teklif eden de olmuyor gerçekten gerekli zamanlarda ki bazen çok ihtiyacım oluyor buna. Bunu dile getiremediğim için kendime kızıyorum. Her şeyi etrafına yıkan bazı insanları içten içe küçük görüyorum ayrıca.
- kullanicadi (04.07.25 20:35:44)
Sorunu dusundum ve en depresif zamanlarimda bi olay/durum olmus oyle depresif olmusum. Yani eksik, yalniz vs gibi kendi kendime duygusal hissedip hic depresif olmadim(cok uzun suredir.)
Kendimle ilgili olumsuz dusuncelerim; tahammulsuzum +1, kotu kosullarda sikayetci birisiyim, negatifim. Sert birisiyim. Bana karsi kasti sekilde yanlislik ya da haksizlik yapinca sesim gur cikar, gozden cikaririm o insanlari. Yuz kisinin arasinda tek basima, kimseyle muhattap olmadan hepsini karsima alabilirim ve hic uzulmem. Hakkimda ne dusunuldugunu zerre umursamam.
Eskiden duygusaldim. Su an celik gibiyim yani aglamam cok zor. Her duruma "ha okey" deyip uyum saglayabilirim gibi. Bazen bu kadar duygusuz hissediyor olmak beni kendime yabancilastiriyor. Baska birisiymisim gibi geliyor; ha ama boyle hissediyorum diye de icimden uzulme, aglama hissi gelmiyo mesela. Degisik bi sey.
Kendimle ilgili olumsuz dusuncelerim; tahammulsuzum +1, kotu kosullarda sikayetci birisiyim, negatifim. Sert birisiyim. Bana karsi kasti sekilde yanlislik ya da haksizlik yapinca sesim gur cikar, gozden cikaririm o insanlari. Yuz kisinin arasinda tek basima, kimseyle muhattap olmadan hepsini karsima alabilirim ve hic uzulmem. Hakkimda ne dusunuldugunu zerre umursamam.
Eskiden duygusaldim. Su an celik gibiyim yani aglamam cok zor. Her duruma "ha okey" deyip uyum saglayabilirim gibi. Bazen bu kadar duygusuz hissediyor olmak beni kendime yabancilastiriyor. Baska birisiymisim gibi geliyor; ha ama boyle hissediyorum diye de icimden uzulme, aglama hissi gelmiyo mesela. Degisik bi sey.
- sey mi dostum (04.07.25 20:36:39 ~ 20:38:30)
Karı kız ilişkilerim zayıf. Bir kız ne kadar sinyal verirse versin ben anlamıyorum. En olumsuz düşüncem bu olabilir
- messina123 (04.07.25 20:48:06)
Kararsızlık.
- Amaranta ursula (04.07.25 21:00:41)
hedonist yasam, tutkularin kolesi olduk. bundan memnundum ama rahaizlik vermeye basladi. zaman disiplin zamani.
- gule gule (04.07.25 21:25:09 ~ 21:30:52)
Duygu kontrolüm hiç yok. Bir öfkelenme dalgası geldiğinde inatlaşıp olayın üstüne gitmeye çalışıyorum. Aklımdakileri düşünceye dökemediğimden (bazı harflere dilim dönememesinden dolayı dezavantıjım var) haklı olsam bile karşı taraf lehine kullanıyor bunu.
Bununla birlikte ve bundan ayrı, oluşturduğum rutinin biraz sekteye uğruyor. Yapmaktan hoşlandığım hobilerim bir süre çok anlamsız oluyor.
Biraz umursamaz oldum ama eskisi kadar değil.
Bununla birlikte ve bundan ayrı, oluşturduğum rutinin biraz sekteye uğruyor. Yapmaktan hoşlandığım hobilerim bir süre çok anlamsız oluyor.
Biraz umursamaz oldum ama eskisi kadar değil.
- put it in your appropriate place (04.07.25 22:05:24 ~ 22:10:24)
Kendime karşı acımasız olduğum kadar çoğu insana anlayisliyim. Müthiş bir dengesizlik diyemem ama ipin ucu bazen çok kaçıyor.
- encokbenisevinnolur (04.07.25 23:44:43)
1
