bir kere asik oldum.
neden olmaz kismi ise komik gelebilir ama (ki yazarken de guluyorum) sanki insanlar is gorusmesi yapiyormus gibi konusuyor olmalariydi veya onlar oyle davrandiklarinin farkinda degildi\lerdi sanirim.
ergen zamanlarin en guzel ozelligi seni bir maddiyata gore siniflandirmamasi. en kotu ne bileyim hep monotonluk olurdu vs. ondan dolayi ayilirdik.
diger turlu ilk ise girdigim zaman bu sefer daha ikinci-ucuncu cumlelerinde araba, ev, is vs sormaya basladilar. ekstra kirmamak icin bir kez daha gorusup, sonrasinda irtibati kestim. hala daha keserim.
bilmiyorum yas araligi kac tabi ama kendimi bildim bileli insani bu tip seylerle olcmemek gerektigine inandim. sevgi esittir araba veya ev demek degil, ona yardimci olabilmektir.
hangi ozelliklerden etkilendigime gelirsek,
bir insan kendini gelistirebilmeli, etraftaki insanlara gore aşık atmamali, kadin da olsa kendi ayaklari uzerinde durabilmeli ve gelecege dair planlari varsa mantik cercevesinde korkmadan soyleyebilmeli.
gecmise baktigimda hep sümsük, devamli bir magduriyet icinde, hep sorunlarin onlari buldugu insanlar vardi. benim de hayatimda zorlu zamanlar oldu, oluyor da ama kimsenin enerjisini dusurmek veya omrunden omur almak icin salak, dengesiz harektlere girmiyorum. kisilik-karakter meselesi.
is eger insan tanimaksa ailesini de tanimakta fayda var.
hayatimda para,ev vs. ilgilenmeyen iki kadin oldu. birisi psikolojik sorunluydu, digeri de il disinda oldugu icin beraber olamadik.
0