Ekşi Duyuru

spor salonuna yazilir o anda spor eysalarimi alip direk spor salonuna giderdim. spor salonuna yazili degilsem kosu elbiselerini giyip kulakla müzik dinleyerek kosardim.

günlük rutinimden uzaklaşıyorum. kardeşimin/arkadaşımın evinde misafir olup yatıya kalıyorum. buna üşenirsem müzik dinleyip bişeyler içiyorum. o da olmadı cenin pozisyonunda ağlıyorum.

Bu bana çok oluyor. Motivasyonu tekrar yukarı yönlü ivmelendirmek ve beni sinirlendiren şeyleri durduramasam da motivasyon toparlanıncaya kadar onlardan birazcık uzaklaşmak adına içine bulduğum ortamdan ve kişilerden uzaklaşıyorum. Sorunu yaşadığım ortam çok önemli, o ortamdan uzaklaşmak ve uzaklaştıktan sonra da kafamı dağıtacak bir şeyler yapmam gerekiyor. Bu şey çalışığım ortamda oluyorsa akşam direkt eve gitmiyorum, bir iki durak önce inip yürüyorum. Çıkıp biraz denizi ya da trafiği izlemek, insanların anlık telaşlarını, ülkeler arası yük taşımaya çalışan bir gemiyi, para toplamaya çalışan bir dilenciyi ya da araba camı silmeye çalışan bir çocuğu izlemekle meşgul oluyorum. Kendimi analiz ediyorum. Onları izlerken kendimle de hesaplaşıyorum. Beni sinirlendiren şeye sinirlenmekte gerçekten haklı mıyım diye. Olabildiğince farklı açılardan bakmaya çalışıyorum. Eğer gerçekten içinden çıkılmaz bir durum varsa, o an alternatif planları düşünüyorum. Alternatif planlar her zaman işe yarıyor. Motivasyon için ise aklıma kazıdığım, geçmişte içinden kurtulduğum en b*ktan durumları, deli cesareti ile becerdiğim işleri, üstesinden geldiğim en çıkmaz anları düşünüyorum. Onlara tutunup toparlanıyorum. Eğer bunlara rağmen hala o önem arzeden şeyi yapmıyorsam, o şey gerçekten önemli değil benim için.

O ortamdan uzaklaşıp yürümeye çalışıyorum bir yerlerde. Sonrasında düşündüğüm şey resmin bütününe bakmak oluyor. Beni sinirlendiren şeyin sebebi-sonucu ve bu sürecin en fazla ne kadar devam edebileceğini düşünüp, işe başlarkenki motivasyonumu hatırlamaya çalışıyorum. Hedefim neydi-ne oldu gibi sorgulamalar sonucunda da motivasyonum geri gelmiyorsa geçmiş olsun.