bu ikilemle ben de karsilastim zamanında. hatta benim bir tam gün izin almam gerekmişti, bir arkadaşımın babasının kaza geçirdiğini söylemiştim. gittim, yeni işimle ilgili görüşmeyi yaptım. daha sonra da eski iş yerimden ayrıldım. adamların anlamasından filan bahsetmişsin. iş dünyası bu, böyle düşüncelere yer yok. ancak ben vicdan azabı çekmiştim başlarda. ancak altı ay sonra eski iş yerim krizden etkilendi, önce eleman çıkarmaya başladılar, sonra kalan elemanların maaşlarında indirime gittiler. bir anda vicdan azabım geçiverdi. herkes kendini düşünüyor. eğer senin için fedakarlık yapacaklarına, kötü bir duruma düştüklerinde senden önce kar paylarından geçeceklerine inanıyorsan, ayıp olacak gibi gelsin ama... yani, dürüst olalım, böyle bir şey yapacakları yok.
0