Ekşi Duyuru

Selam arkadaşlar.

Şimdi benim ilk iş hayatına girdiğim günden beri çalıştığım bir şirket var. Bana deli gibi iş öğreten, tecrübe kazandıran, hiç özgüvenimi kırmadan, kavga dövüş olmadan çalıştığım bir patron şirketi. İlk zamanlar 10 kişi civarı kalabalıktık ve ortamımız gayet iyiydi. Ortaklardan birisi abi gibiydi, her sorunumu çözüyordu şirket içerisinde. Birkaç sene önce hem bu abiyi ortaklıktan ayırdılar hem de diğer çalışanları işten çıkardılar. Şirkette kalan gerçek patronumla da aram her zaman iyi oldu. İşi asıl öğreten de kendisi. Fakat çalışan sayısı azalınca işlerimiz inanılmaz yoğunlaştı ve ben sürekli şehir dışı, yurt dışı işlere gitmeye başladım. Maaş ve prim konusunda eskiden ayrılan ortak sayesinde bastırıp istediğimi alabiliyordum. O gittiğinden beri işler aşırı yoğunlaşmasına rağmen ve benden başka doğru düzgün iş yapan olmamasına rağmen bi iyileştirme olmadı. İstediğim primler hep sonra sonra diye diye 2-3 sene geçti üzerinden. Bugün istesem yine "şöyle sıkıştık böyle sıkıştık" diyerek erteleyecek.

Geçen sene askerlik bahanesiyle kesin olarak ayrılacağımı söylediğimde hem kendisi hem eşi ve ailesi çok içten bi şekilde gitmemi istemedi. Bi şekilde mevzuyu noktalayıp askere gittim. Sık sık aradılar o sıra ve malesef ben de askerliğin verdiği psikolojiyle tamam gelicem geri dedim. Ama bunu derken de maaş ve imkanlar konusunda ciddi beklentilerim vardı. Telefonda maaş konuşmak bir koşula bağlı olmak istemedim. Sonra askerden geldim ve oturdup konuştuğumuzda kucağıma iki tane bombayı bıraktı ilk günden. Hem 6 ay boyunca işlerin büyük kısmını bacardi cola askerden gelsin o zaman yapıcaz diye ertelemiş hem de açık açık fazla maaş istememe rağmen askere giderken ne alıyorsam aynı parayı teklif etti. O saatten sonra geri adım atamazdım ama motivasyonumu ilk günden yok ettiğini söyleyip başladım işe tekrar. Ve aylardır biriken hem yurt içi hem yurt dışı işleri toparlayacağım diye imanım gevredi. Doğru düzgün evimi göremiyorum kaç aydır.

Neyse son tahlilde geçenlerde 24 saat içerisinde binlerce kilometre yapmam gerektiğinde istifa düşüncesini kafaya yerleştirdim. Burada da iki sıkıntım var. Bugün gitsem daha fazla maaşa seve seve işe alacak en az 2-3 şirket var çünkü gerçekten tek başıma sorumluluk alıp dev projelerin üstesinden geliyorum kaç senedir. Piyasada beni tanıyorlar aynı sektördekiler. Aam ben işten, sektörden tamamen soğumuş durumdayım. Resmen gidip bakkal açsam daha mutlu olacağımı hissediyorum. İkinci ve en önemli sorun da patronumu ve ailesini hayal kırıklığına uğratıp ihanet edecek gibi hissediyorum. Çünkü üzerimde emekleri var ve yakınları gibi seviyorlar beni. Ve gerçekten patron olarak berbat ama insan olarak çok iyi insanlar. Şimdi zaten bi anda ben istifa ediyorum diyip çıkamam çünkü tamamen benim sorumluluğumda olan projeler var en azından onları bitirmeliyim yoksa çok ağır çuvallar işler.

Sizce bu süreci nasıl yönetmeliyim ? Ben şu işleri bitirip aralık başında çıkıcam diyeyim mi mesela ? Nasıl bir uslüpla söyleyeyim ? Ve en en en önemlisi içim rahat olsun mu ?

Teşekkür ederim şimdiden dostlar.