sinemaya gidin, güzel bi kafede oturun, gizli gizli sigara içiyor mu öğrenin, yaşıtı birileri varsa yanınızda tanıştırın, arada boş bırakın, takıl sen deyin, görmek istediği bir yerler varsa gidin, kendi gidemeyeceği ama gitmeyi düşündüğü bir yer varsa yaşı tutmasa da götürün, manita durumları hakkında konuşun, sevin la kardeşinizi.

ilginç bulduğun yerlere götür. belki çocuğun da ilgisini çeker benzer yerlere gitmek ister. çıkmadan da sürpriz bi yere götürücem falan diye heyecanlandır. şimdi park bahçe müze dicem de o yaştaki çocuk parktan da zevk almaz heralde. ben de günde 20 saat oyun oynayan ve evden haftada bi kere çıkan bir salatalık olarak empati yaptığımda durumun biraz umutsuz olduğunu görüyorum... skyrim seviyorsa ordu müzesine, türk islam eserleri müzesine falan götürsene. tüfeng kılıç kalkan falan hoşuna gider belki.

kardeşinizin ileride nasıl alışkanlıklara sahip olmasını istiyorsanız, o yanınızdayken siz yapın. kitap okuyun mesela ya da spor yapın, bisiklete binin, tiyatroya gidin vb. tabi 20 günlük süreçte pek bir şey değişmez ama yine de deneyin. siz gönülden yaptıkça onun da canı çekecektir.

az çok anlamışsındır sen ve arkadaşların birlikteyken yanınızda olmaktan mutlu oluyor mu diye, gece sizinle beraber takılsın. döndüğünde -oluum şöle böle yaptık diyeceği şeyler yaptır çocuğa. mektebe götür dicem de abartmıyım :)

istanbul ise eğer miniatürk'e götürün. tuttuğu takım istanbul tkaımı ise maça götür. bi gece evde içki sofrası kurun.pes'e gidin. denize gidin. aktivite çok.

odadan kaçış oyununa götürün, çok güzel vakit geçirirsiniz. çıkışta da oturur bir yerde oyun üzerine konuşursunuz.

çocukları çocuk yaşlarından itibaren spora ya da sanata yönlendirmezseniz paylarına düşen internet ve teknoloji olur. sus payı olarak tabi. 15 yaş yine de geç bir yaş değil bu terbiyenin içine koyulmak için. aksine ergenlik yaşı, güzel bir yaş. o boşvermeye, yapmak istememeye, tembelliğe eğilimli olacak zaten. istemiyor diye bu tarz eğitimlerin içine koymaktan vazgeçmeyin, yetişkin olduğunda size dua edecektir. siz 20 i günü kurarmak için sormuşsunuz ama ben çocucuğun bundan sonraki geleceği için iki kelam edeyim. tiyatro***, bir enstrüman, güzel bir spor dalı tenis olur, basket olur biraz tuzludur ama başarı gösterirse ilerde burs kazanır. bu alanlardan birine sokun çocuğu, lise yıllarında bilgisayar ekranında vakit öldürerek, asosyal eğilimli, okuldaki bullying meselesine hedef olacak potansiyelde geçirmesin. kendisine bir şey katsın, hem kattığı şeyin ilerde ona ne kadar faydalı olabileceğini şimdi öngöremez ama yaşadıkça öğrenir. Belki de seçtiği alandan yürür, ekmeğini bile kazanır.
Ben biraz uzun vade için fikir verdim ama bu dediklerimi dikkate almanızı öneririm.
internet, bizim gibi çocuklarını yönlendirememiş, bilinçsiz ailelerin, alalade büyümüş çocuklarının sus payıdır. o vakitte çok şey üretebilir, öğrenebilir, gelişimlerine faydalı şeyler katabilir gençler.

Kafanızda asosyal gibi canlanmış ama aslında kısa vadeli çözüm gerekiyor gerçekten. Arkadaş grubuyla bir sorunu yok hep birlikte oyuna sarmalarının sebebi de biraz arkadaş çevresi, sanat sepet işleriyle ilgisi olmasa da yüzmeye gidiyor, satranç oynuyor. Burada yalnız ve onun yaş grubundan kimse yok o yüzden birlikte zaman geçirebileceğimiz önerilere ihtiyacım var.

vialand'e gidin

sinema
aşırı mısır patlatmalı cips ve içecek destekli film veya dizi gecesi (ne tarz film seviyorsa)
normalde tek başına gitmek isteyip gidemeyeceği yerlere götürmek +1
miniatürke falan zorla götürme kocaman adam olmuş, böyle bi şey var ilgini çeker mi diye sor. benim hiç ilgimi çekmemişti, güneşte minik oyuncak binalar.
odadan kaçış oyunu +1
oyun oynamayı seviyorsa bir ps kafede birlikte oynayabileceğiniz oyunlar hoşuna gidebilir.
bi kere asmalıda falan teraslı güzel bir yerde yemek yiyin değişklik olsun.