ne gıda, ne giyim, ne de kozmetikte hayvansal bir şey kullanmıyorum.
sen ne ayaksın?
etoburluğundan utanıyorsan bize katılabilirsin =)

İnsanları uyutmak vs insanları yemek.

Şehirde yaşayan insanlar olarak sokak ortasında kuzu da kessek, kedi de kessek ''vahşice'' karşılanması çok normal bence. Dağ başında yaşarsın ne bileyim yaban hayatı yaşarsın, hayatta kalmak için mecburen avlanırsın o zaman anlarım da, şehrin göbeğinde et yemek için markete gitmek yerine, kendi elleriyle bir hayvanı kesene şiddete meyilli gözüyle bakıyorum şahsen. Diyeceksin ki o kesilen hayvanların fabrikası çok mu farklı sanki, değil evet. Ama dağ başında, mağarada yaşayan ve evrimini tamamlamamış bir insan olsam hala o hayvanlarla beslenecektim.Veganizm/vejetaryanlık çok fazla karbonhidrat odaklı bir beslenme, ben normalde baklagil bile tüketmiyorum e o zaman nereden alayım proteini? Et yemesem mecbur baklagile yöneleceğim, fındık alerjim fındık bile yiyemiyorum. Etin tadını sevmiyorum ağzımda geveleyip geveleyip yutuyorum, çünkü kendimce seçtiğim beslenme şekli ''low carb''. Haliyle et yemeye mecburum. Kendi adıma en azından ''temiz tarım'' denilen tavukların vs. serbestçe dolaşmasına izin veren kurumların ürünlerini tercih ediyorum, şimdi önüme tavuğu getirsen onu da kesip yiyemem. Haliyle ''mecburiyet'' ve ''keyif'' gibi arasında ince bir çizgi var.

Not: Benim kendim için seçtiğim ve sağlıklı olduğunu düşündüğüm beslenme şekli olarak yazdım, tutup da ''doğrusu bu'' diye yazmadım. O yüzden vegan arkadaşlar hiç bana atıfta bulunmasın, herkesin doğrusu kendine :)

Edit2: Kuzu deyince kuzu yemek vs. kedi yemek olayı olarak algılamısım cok özür diliyorum :(

uyuttuğun kediyi yiyecek misin? derisini kullanacak mısın?

kesilen hayvanlarla kıyaslarsak, köyde kesilen hayvanların da endüstride kesilenlerin de hemen her şeyi kullanılır. endüstride hatta, tam anlamıyla her şeyi. köylerde ise boynuzuna kadar kullanılır. kediyi de benzer şekilde acısız biçimde öldürüp her şeyini kullanacaksan bana göre farkı yok.

Troll bile olsan cevap vermek istedim...

Uyutmak yaralı/hasta/vücudu yaşlılıktan iflas eden bir kedinin (ya da bir başka hayvanın) tedavisi mümkün olmadığında ve tedavi olmadığı sürece de çok acı çekeceği kesin olduğunda başvurulan ve hiç istenmeyen bir son çare. Hiç kimsenin gözün önünde bir hastalıktan dolayı acı çekmesini ve yaşamını o şekilde sürdürmesini gördün mü bilmiyorum ama bu bir insan değil bir hayvan da olsa sen o hayvanın acı çekmesine katlanamıyorsun çünkü onu seviyorsun, ona değer veriyorsun, o senin kıymetlin oluyor. Artık acı çekmemesi için yaşamına son veriyorsun, bunu da sevginden ve merhametinden yapıyorsun.

Kediyi yemek ise şu anda ne kadar gerekli? Hani zaten binlerce hayvan öldürülüyor eti için, ki ben de mümkün olduğunca az yemeye çalışmakla beraber B12 için yiyorum. Her yediğimde de suçluluk duyuyorum. Lezzetli de olsa suçluluk duyuyorum, bir de lezzetli buluyorum diye utanç duyuyorum çünkü biliyorum ki hayvanlar duygusal varlıklar. Belki her hayvan kedi ya da köpek ya da başka bir empati yeteneği olan hayvan kadar duygusal değil ama nihayetinde bir noktaya kadar duygusallar ve acıyı hissediyorlar.

Diyelim kediyi kesip yemek herhangi bir hayvanı kesip yemekten tamamen farksız, ki veganlar ve katı vejetaryenler bu şekilde düşünürler; bu durumda dahi hayvanın yenilmek için yaşamının sonlandırılmasıyla daha fazla acı çekmemesi için yaşamının sonlandırılması arasındaki farkı göremiyor olmak bana tuhaf geliyor.

Belki bu duyuru bir eleştiri olarak açılmıştır; hani başka hayvanlara gelince kesip yemek kötü değil diye, ama o zaman işin içine uyutulmayı sokmaya hiç gerek yoktu. Kimse sağlıklı bir hayvanı, hatta ölüm döşeğinde olmayan bir hayvanı uyutmamalı. Uyutmayı o atıf yapılan duyurudaki kadar basit bir şey olarak gören, gözümüz görmesin diye düşünenlerdi belki de bu duyurunun muhatabı bilemedim, ama ben de cevabımı yazdım işte. Beğenmeyen, katılmayan buyursun kendi fikrini yazsın.