Ekşi Duyuru

merhabalar;

şimdi durum şu: ben 33 yaşındayım. evli değilim, halihazırda bir kız arkadaşım da yok. neyse konu bu değil zaten. ben bugüne kadar fazla çocuk sevmezdim açıkcası, hatta çocukları hiç sevmezdim, sempatik gelmezlerdi. ama tuhaf bir şeyler olmaya başladı, sormak istediğim de bu zaten. arkadaşlar deli gibi çocuk sevmeye başladım birdenbire, o kadar ki kendime şaşıyorum. sokakta, otobüste falan resmen çocuk seviyorum ki cidden bu hiç ben değilim. ailem, beni tanıyan arkadaşlarım falan hayret ediyorlar zaten. ''belirsiz iyi misin sen sana noldu?'' diyorlar.

bir örnek daha vereyim de tam anlaşılsın durumun tuhaflığı. sigara paketindeki uyarılar var ya resimler. heh onlardan birinde hani bir kadın var boş bir bebek arabasının başında (şurdaki işte: (git: www.google.com.tr neyse geçenlerde akşam oturuyorum odamda masanın üzerindeki pakette de bu resim var, arkadaş ben bu resmi gördüm bir kötü oldum!? yazık kadına çocuğu nerde nolmuş çocuğa!! diye resmen içim burkuldu ya kendime hayret ettim ''belirsiz noluyo saçmalama'' dedim kendi kendime.

siz ne dersiniz niye böyle oluyor? doğanın çağrısı mı bu? iyi de neden şimdi, bu yaştan sonra? bir de yukarda dediğim gibi benim daha kız arkadaşım yok yani çocuk yapma ihtimalinden 20bin deniz mili uzaktayım. bu yaştan sonra da çocuk yapamam zaten, geçti artık. işe güce kaptırdık kendimizi kaldı o işler. ne dersiniz? niye böyle hissetmeye başladım. çocuk videosu izleyip ağlıyorum ya eşşek kadar adam. şu izmir'de mi ne bi yerde dayak yiyen şu suriyeli çocuğa mesela, inanılmaz üzüldüm. niye böyle oldum ben?