Milletçe genel olarak öküz ve karşımızdakine tahammülsüzüz bu bir gerçek. Araç kullanırken ayrı, yaya olarak yolda yürürken ayrı, bisiklet kullanırken apayrı sinir yaşıyorum. Sürücü yaya fark etmez, herkes önceliği kendisinde görüyor. Geçen bir sokağa girdim arabayla arkamda da en az 10 tane araç var ve yol tek şerit. Sokak da tek yön. Neyse sokağın diğer ucundan teyzenin biri yardıra yardıra geldi, bana da el kol yaptı "Geri git" anlamında. Ters yönde olduğunu söylesem de "Bana ne ben böyle gidicem" dedi, ellerini kavuşturdu bekledi öyle. Arkada bir sürü insan bekliyor filan. Yemin ederim arabadan inip bir tane ağzına vurasım geldi en sonunda.
Yayalar desen onlar da sütten çıkmış ak kaşık değil. Kendisine kırmızı yandığı halde yola atlayanlar, korna çalınca el kol yapıp küfredenler... Özellikle Mecidiyeköy'de sabahları yolda yürüyen yayalar yüzünden Walking Dead atmosferi ile işe gidiyorum her gün. Bisiklet sürersin, bisiklet yolunun yarısında mangallar sıralanmış, bisikletle geçtin diye sen suçlu olacaksın neredeyse... Herkes kendini dünyanın en önemli insanı olarak görüyor, önce o geçecek geri kalan böcekler beklesin, tüm öncelikler kendilerinde kafasındalar, temel sıkıntı bu.
0