umut yok. ben bu ülkenin kurtuluşunun bir felaket sonrası (bkz:
japonya ) sağlam bir tarih , ahlak, din, gelenek, alışkanlık muhasebesi yapılıp yeniden bir kuruluş ile olabileceğini düşünmekteyim. eğitim denilen olgu yok bizde, hayatlarımız kavram kargaşaları arasında yaşamaktayız.
islam ve müslümanlığı üst kimlik belirleyip kapitalist bir sistemde bunu icra etmeye çalışıp "ne yardan geçerim ne serden" zihniyeti yüzünden çarpık ve yoz bir algıya sahip insanlar mevcut.
bir yandan muhalifim, batılıyım, modernip diyip yüzyıllardan beridir süre gelen ahlak yapısı ve gelenek görenekleri aşamamış arada kalmış insanlar falan mevcut bu ülkede.
insanlar olguların, kavramların, duyguların, eylemlerin ne anlama geldiklerini cidden bilmiyorlar bizim ülkemizde.