nasıl anlatılır bilemiyorum, fazlasıyla özgüvensizim, arkadaş bakımından sorunum yok hobilerim var çevrem güzel ama şu konuşmalar yok mu ah o konuşmalar yok mu bitiriyor beni. karşılıklı atışmalarda 2. lafta susmak zorunda kalırım kötü olanı ise ne diyeceğim 2 3 dakika sonra aklıma gelmesi. haklıyken sırf ağzım laf yapmıyor korkuyorum diye haksız duruma düşüyorum devamlı. bir de bu durumlardan sonra kendini yiyip bitirme var neden o lafın o anda aklıma gelmediği acaba insanların arkamdan ne düşündüğünü, ne dediklerini tahmin edip devamlı paranoya yapmak kötü birşey. insanlar diğer insanların kendi haklarında ne düşündüklerini nasıl önemsemiyorlar asla anlayabildiğim birşey değil. vardır ya öyle tipler kimseyi umursamazlar istediklerini söylerler. bense etrafı o kadar takıyorum ki belki de en büyük sorunum bu. insanların düşündüklerine çok önem veriyorum, tanıdık tanımadık farketmiyor yaş da farketmiyor. ufacık çocuğa bile cevabını veremiyorum. haklı olduğum konularda kafamı öne eğip susmayı tercih ediyorum çünkü ağzımı açarsam rezil olma ihtimalim yüksek. dedim ya laf yapmıyor ağzım, jeton birkaç dakika geç düşüyor aileme karşı bile böyle kendimi en güvende hissettiğim yerde bile böyle. yaş oldu 24 okul bitiyor iş hayatına atılınca ne olacak hiç bilmiyorum açıkçası. beni endişelendiren şu an için iş hayatı değil sosyal çevre psikolog önerenler olacaktır şimdiden söyliyeyim durumum müsait değil. ama kitap film dinleme cdsi yada görsel tavsiye edecek olan olursa ya da kendi önerisini yazan olursa çok güzel olur kalın sağlıcakla

noktalama da koydum :)