[]
bu aralar cok konusuyorum ama konusan ben degilim
genelde yalnızım, evde takılıyorum işten cıktım. ortalama haftada 1 arkadaslarla bulusuyorum ve ozellikle bi arkadas grubum var bulustugumda resmen cenem dusuyor son dönemde. yani boş konusmuyorum, güzel de konustugumu söyluyorlar ama adım gevezeye cıktı resmen. ortamın sebegi oluyorum. işin özü konusmalarım gerçek beni hiç yansıtmıyor, geveze olmaktan degil de bundan rahatsızım. asla kendi duygularımda derine inmem, yasanmıs komik olayları ya da ilgi cekici baska konuları anlatırım. aslında tam bir ilgi saptırıcısıyım, kendimi soyutluyorum, kelimelerim, gündemim yogun ama resmen program sunucusu gibiyim. hayat boyu böyleydim ilginin cok ustumde olmasından hoslanmam, kendimi gizlerim ama bu aralar sunucu olmak degil özne olmak istiyorum.
iç dunyam baya karanlık aslında, ben olucam desem ortaya baya can sıkıcı bişey cıkabilir. böyle şebeğe de daha ne kadar baglayabilirim bilmiyorum. kendim olamıyorum dostlar naapmam lazım?
iç dunyam baya karanlık aslında, ben olucam desem ortaya baya can sıkıcı bişey cıkabilir. böyle şebeğe de daha ne kadar baglayabilirim bilmiyorum. kendim olamıyorum dostlar naapmam lazım?
bu benim lan :Ç
- istebunudusunmemistik0empty
(03.05.15 02:25:19)
arkadaslar demek ki bizden sandıgımdan cok var :) ee nolcak biz böyle yasicaz mı? bari kendimize güzel bi metafor bulalım da ortamlarda şanımız olsun. böyle bakır gibi parlıyor ama içi aslında altın falan:p
- art vandaley
(03.05.15 02:29:52)
1
