mermize +1.
ben duygulandım. milliyetçi ve ırkçı birisi olduğumu söyleyemem. avrupa'da yaşamak en büyük hayalim. türkiye'yi genel olarak sevmiyorum. ahlaki yapımız, toplumumuz vs. pek hoşuma gitmiyor. ama ne olursa olsun türküm lan, memleketim burası. bu minik biraderim de bayrağı öpmüş, benim hoşuma gider. duygulanırım. yok gereksizmiş, saçmaymış bilmem ne... yahu ne zararı var? vatanını, milletini sevmekten kime zarar gelir?
militarizmle, ırkçılıkla, aşırı milliyetçilikle vatan sevgisini karıştırıyor insanlar. bir de şimdi yeni cihangir solculuğu modası yüzünden "ülkemi seviyorum" demek faşistlik oldu.
kardeşim ben türk ırkı ileri gitsin istiyorum. türk sporcuları, türk siyasetçileri, türk çocukları daha iyi işler başarsın istiyorum. bilim adamlarımız bir şeyler keşfetsin, türk çiftçisi yardırsın istiyorum. türkiye dedikleri zaman insanlar "ooo güzel ülke" falan desin istiyorum. bunun nesi kötü lan? ben türkü isveçliden üstün görmüyorum. ya da "yaşasın türk milleti, geri kalanını skeyim" demiyorum. sorun nedir yani? doğduğum toprağın dünyanın güzel köşelerinden biri olmasını istiyorum. benim çocuğum iskandinavya hayali kurmasın, norveçli çocuk türkiye hayali kursun istiyorum. nesi kötü la bunun? milleti ezmedikten, "türk ırkı üstündür" diye gaza gelip kafatasçılık/ırkçılık yapmadıktan sonra ülkemi sevmem, bayrağımı öpmem kimi niye rahatsız ediyor?
ben 2-3 sene öncesine kadar nefret bile ediyordum türkiye'den. imkanım olsa ben yok ederdim ülkeyi. ama başta bu osmanlıcı ruh hastaları ve cihangir solcuları yüzünden faşo olup çıktım aq. bu memleketi size bırakmayacağız diyen atatürkçü teyzelere döndüm.
cidden mide bulandırıcı bu "pfff saçma" düşüncesi. korkmayın bu kadar. vatan, millet güzel şeyler. bunu gurur meselesi yapmadığınız, bunun için insan hayatını hiçe saymadığınız sürece.
0