what is love
`8-9 senedir kendimi iyi hissetmiyorum`. uzun sayılabilecek bir süredir, derin boşluktayım. eskiden sorunun asosyal olmamdan kaynaklı olduğunu düşünüyordum ama insan içine çıkınca aslında bu işleri kotarabildiğimi ancak buna rağmen bir şeyleri oturtamadığımı fark ettim. eskiden hayatımda insan olamı
8-9 senedir kendimi iyi hissetmiyorum. uzun sayılabilecek bir süredir, derin boşluktayım. eskiden sorunun asosyal olmamdan kaynaklı olduğunu düşünüyordum ama insan içine çıkınca aslında bu işleri kotarabildiğimi ancak buna rağmen bir şeyleri oturtamadığımı fark ettim. eskiden hayatımda insan olamıyordu. şimdi ben istemiyorum.
sevip saydığım 3-5 kişi vardı. hepsinin bir şekilde yamuğunu gördüm. ölümüne güveneyim demiyorum ama insan birilerine güvenebilmek istiyor, di mi? herkese şüpheyle yaklaşmak, herkesin "defolu" olduğunu (kendim de dahil) kabullenmek zor geliyor.
kendi kendime yaşamaya alıştım aslında. maça yalnız giderim, içmeye yalnız giderim... daha doğrusu gitmem, evde yalnız içerim. ne bileyim alışığım yani bu duruma. ama bunun "mecburiyetten" olması biraz can sıkıcı.
siz ne yapıyorsunuz böyle durumlarda? nasıl rahatlıyorsunuz, kendinizi neye veriyorsunuz?
ps: içimde intihar etmeye dair en ufak bir istek yok. kendimi sevmiyorum, yaşamayı da sevmiyorum ama heyecan duyduğum ufak tefek şeyler var hala.
sevip saydığım 3-5 kişi vardı. hepsinin bir şekilde yamuğunu gördüm. ölümüne güveneyim demiyorum ama insan birilerine güvenebilmek istiyor, di mi? herkese şüpheyle yaklaşmak, herkesin "defolu" olduğunu (kendim de dahil) kabullenmek zor geliyor.
kendi kendime yaşamaya alıştım aslında. maça yalnız giderim, içmeye yalnız giderim... daha doğrusu gitmem, evde yalnız içerim. ne bileyim alışığım yani bu duruma. ama bunun "mecburiyetten" olması biraz can sıkıcı.
siz ne yapıyorsunuz böyle durumlarda? nasıl rahatlıyorsunuz, kendinizi neye veriyorsunuz?
ps: içimde intihar etmeye dair en ufak bir istek yok. kendimi sevmiyorum, yaşamayı da sevmiyorum ama heyecan duyduğum ufak tefek şeyler var hala.
0
az önce bir arkadaşa daha söyledim, seni mutsuz eden, üzen insanları hayatından çıkar, görüşme. yeri geliyor insanlar annesini, babasını siliyor, vazgeçemeyeceğimiz kimse yok hayatta. hobilerinle meşgul ol, tek başına da kalabilirsin istersen.
0
Bisiklete binip amacsizca saatlerce dolasiyorum. O ozgurluk ve sorumsuzluk hissi kendimi cok iyi hissettiriyor. Bilhassa dogada binersem. Tabi bu kalici birsey degil ama bir nevi kisa sureli terapi diyelim.
0
Sen daha 20 yaşında değil miydin what is love? Daha önünde ergenliğin asıl bittiği zaman olarak dile getirilen 25, orta yaşa ufaktan giriş yaptığın 30 ve eskilere göre yolun yarısı olan 35 ve sonrası var. Özellikle 30'dan sonraya gelince ve şimdi taktığın şeylerin %98'ini s*klememeye başlayınca hayat daha bir aydınlık olacak. Senin farkındalık seviyen belki pek çok yaşıtına göre daha yüksek ve daha ince eleyip sık dokuyan bir insansın. Belki de o yüzden bu kadar sorguluyorsun. Ama bırak herşeyi oluruna. Öyle davranmak istiyorsan gerçekten öyle davran. Toplumun sana dayattığı arkadaş bul, sevgili bul, alemlere ak, popüler ol v.b. kavramları önemseme. Kendi kendine olmaktan mutluysan bunu bir "mecburiyet" olarak görme. Yalnızken başarabiliyorsan, her türlü başarırsın. Yalnızlığı bu şekilde bağrına basmak gücü de beraberinde getirir.
Ben ne mi yapıyorum? Ben hiç bir şeyi s*klememe evremdeyim.
Ben ne mi yapıyorum? Ben hiç bir şeyi s*klememe evremdeyim.
0
