[]
Gariplik hangi tarafta?
Aslında böyle duyurular pek açmam ama bi iki gündür her şey üst üste geldi, bugün de berbat bi havada tam kendimi sorgulama modundayım :)
İnsanların ağzında bakla ıslanmaması konusunda ne düşünüyorsunuz? Her şeyi herkese anlatma istekleri hakkında? Bu bi ihtiyaç mı? Normal bir şey mi?
Bana göre, aileyle, sevgiliyle, en yakın arkadaşla, vb olan kötü şeyler zırt pırt üçüncü şahıslara anlatılmaz; aynı ortamda bulunan arkadaşlar arasında (ör: iş yeri/okul arkadaşlıkları) birbirine kötü konuşulmaz; olanlar iki kişi arasında halledilir. Es kaza çok bunalmış, anlatmazsan patlayacak durumda olsan bile kendi hatalarını öne çıkararak bahsedersin misal. Orada olmayan kişiyi çekiştirmek şeklinde gerçekleştirmezsin o eylemi. Peki insanların hiçbiri neden bunu umursamıyor? Herkes devamlı her b.ku birbirine anlatma derdinde. Bu kadar elzem bir şey mi bu ya? Sonra birbirlerinin yüzüne nasıl bakıyorlar?
İlla bana yapmış olmak zorunda değil, bi insanın başkasına bunu yaptığını gördüğüm anda soğuyorum direkt. (herhangi birilerinden konuşmaktan bahsetmiyorum. yüzüne güldüğü arkadaşları, iki saat sonra buluşup evlilik planlarına devam edeceği sevgilileri, yani insanların "değer verdiği" kişiler hakkında anlattıkları misal). Çaresiz kalıp akıl almak eyleminden de bahsetmiyorum. Tam tarif edemedim ama "çekiştirmek" işte bahsettiğim şey yaklaşık olarak. Ve bunu normal görmek, hayatın bi parçasıymış gibi davranmak... O kişiyle arkadaş olasım varsa bile uzaklaşıyorum. Böyle böyle hayatımda kimse kalmadı evet :P
Ben bu konuda çok katıyım; sevgilimi anneme, yüzüne güldüğüm bi iş arkadaşımı diğerine, onu buna, bunu şuna şikayet etmem. Gidip sorun yaşadığım o kişiye de bu durumdan bahsedemiyorsam zaten ölmeyi tercih ederim. İnsanlarınsa umrunda değil bu. Dolayısıyla dış dünyayla bu konuda çatışıyor, mutsuz hissediyorum.
Siz nasıl yapıyorsunuz? Normal mi karşılıyorsunuz bunları? Yoksa ben mi fazla ketumum?
Törpüleyeyim mi kendimi?
İnsanların ağzında bakla ıslanmaması konusunda ne düşünüyorsunuz? Her şeyi herkese anlatma istekleri hakkında? Bu bi ihtiyaç mı? Normal bir şey mi?
Bana göre, aileyle, sevgiliyle, en yakın arkadaşla, vb olan kötü şeyler zırt pırt üçüncü şahıslara anlatılmaz; aynı ortamda bulunan arkadaşlar arasında (ör: iş yeri/okul arkadaşlıkları) birbirine kötü konuşulmaz; olanlar iki kişi arasında halledilir. Es kaza çok bunalmış, anlatmazsan patlayacak durumda olsan bile kendi hatalarını öne çıkararak bahsedersin misal. Orada olmayan kişiyi çekiştirmek şeklinde gerçekleştirmezsin o eylemi. Peki insanların hiçbiri neden bunu umursamıyor? Herkes devamlı her b.ku birbirine anlatma derdinde. Bu kadar elzem bir şey mi bu ya? Sonra birbirlerinin yüzüne nasıl bakıyorlar?
İlla bana yapmış olmak zorunda değil, bi insanın başkasına bunu yaptığını gördüğüm anda soğuyorum direkt. (herhangi birilerinden konuşmaktan bahsetmiyorum. yüzüne güldüğü arkadaşları, iki saat sonra buluşup evlilik planlarına devam edeceği sevgilileri, yani insanların "değer verdiği" kişiler hakkında anlattıkları misal). Çaresiz kalıp akıl almak eyleminden de bahsetmiyorum. Tam tarif edemedim ama "çekiştirmek" işte bahsettiğim şey yaklaşık olarak. Ve bunu normal görmek, hayatın bi parçasıymış gibi davranmak... O kişiyle arkadaş olasım varsa bile uzaklaşıyorum. Böyle böyle hayatımda kimse kalmadı evet :P
Ben bu konuda çok katıyım; sevgilimi anneme, yüzüne güldüğüm bi iş arkadaşımı diğerine, onu buna, bunu şuna şikayet etmem. Gidip sorun yaşadığım o kişiye de bu durumdan bahsedemiyorsam zaten ölmeyi tercih ederim. İnsanlarınsa umrunda değil bu. Dolayısıyla dış dünyayla bu konuda çatışıyor, mutsuz hissediyorum.
Siz nasıl yapıyorsunuz? Normal mi karşılıyorsunuz bunları? Yoksa ben mi fazla ketumum?
Törpüleyeyim mi kendimi?
aslında kırılır, üzülür diye susuyoruz da birisi böyle bişey yaptığında soracaksın 'bu bilgi benim ne işime yarayacak, hayatımın hangi zaman ve durumunda bu bilgiyi kullanmam gerekecek?' diye. uzak durmak en iyisi böylelerinden, hatta mümkün olduğu kadar hayatında az kişi tutacaksın.
- rock n roll
(10.03.15 08:51:14)
Bana da iğrenç geliyor. Eski sevgilisini kötüleyenler de dahil buna.
- arnold schwarzeneger
(10.03.15 08:59:33)
sen doğru olanı yapıyorsun, olması gereken öyle. çoğu insan farklı davranıyor diye o çoğunluğun yaptığı "doğru" demek ya da "normal" demek olmuyor. ben de birisiyle bozuksam direkt yüzüne söyleme taraftarıyım, söyleyemiyorsam da başka insanlara anlattığım zamanlar sadece dertleşme veya akıl alma amaçlı oluyor. "sizce nasıl yapmalıyım?" diye soracağım zamanlar anlatıyorum. öyle zamanlarda bile detay vermeden, üstünkörü geçiştirerek, sadece akıl almak için gereken kısımları aktarıyorum, en nihayetinde amacım çözüm getirmek. dedikodu yapınca, birilerini arkadan çekiştirince hiçbir şey değişmiyor çünkü, aynı dertler kalıyor, çok da gereksiz bişey...
- loveinaflipbook (10.03.15 09:01:23)
retorik bi soru olmuş.
- [silinmiş] (10.03.15 09:26:38)
genel olarak sen haklisin ama insanlar cesit cesit ne yazik ki. mesela aile iliskilerinde bazen etliye, sutluye karismayan biri bir sey anlattiginda 'siz de haklisiniz' diyen biri olman gerekiyor. aksi takdirde hic tahmin etmeyecegin sorunlarla karsilasiyorsun. ben dusundugumu karsi tarafa direkt anlattigim icin cok agzim yandi, simdi gormezden geliyorum. ustelik pat pat konusan biri de degilimdir. en basiti hulya avsar'i sevmiyorum dedim diye trip yemisligim vardir (cidden oldu bu olay) baskasina da sikayet etmiyorum. bana sikayet edenlere bir iki kere 'ama o oyle degil ki, belki sen yanlis anlamissindir' seklinde durumu aciklamaya calismisligim vardir. onda da fazla korumaciya, kontrolcuye cikti adim. ben de simdi 'yaa oyle iste, napalim' diyorum. kafa rahat.
velhasil boyle durumlarda ozellikle insanalari degistirmeyecegin bir ortamdaysan ve onlarla hayatin boyunca asgari iliskiler kurmak zorundaysan durumu kabullenip, kendine evirmen gerekiyor. yani bu illa dedikodu yap, birilerini sikayet et degil. konustuklarinda tepki verme, arada sirada ufak tefek seylerini anlat zira anlatmayinca da ketum, soguk oluyorsun.
sadece bir konuda cok dolduysam ya anneme ya da erkek arkadasima anlatirim. bu da denildigi gibi acaba napsam seklinde olur ve asla yuzune soylemeyecegim bir seyi arkasindan soylemem.
velhasil boyle durumlarda ozellikle insanalari degistirmeyecegin bir ortamdaysan ve onlarla hayatin boyunca asgari iliskiler kurmak zorundaysan durumu kabullenip, kendine evirmen gerekiyor. yani bu illa dedikodu yap, birilerini sikayet et degil. konustuklarinda tepki verme, arada sirada ufak tefek seylerini anlat zira anlatmayinca da ketum, soguk oluyorsun.
sadece bir konuda cok dolduysam ya anneme ya da erkek arkadasima anlatirim. bu da denildigi gibi acaba napsam seklinde olur ve asla yuzune soylemeyecegim bir seyi arkasindan soylemem.
- fraise (10.03.15 10:52:01)
Ben de soğuyorum.
Bunu yapanlara değer verdiği biri hakkında bu şekilde konuşmasını yanlış bulduğumu da söylüyorum. Mesela benim de bir kız arkadaşım evlilik planları yaptığı nişanlısı hakkında çok ezici, üstünlük taslayan, küfürlü sözler söylemişti; ben de ona nişanlısına saygı duymadığını, bu şekilde konuşmasının çok aşağılayıcı olduğunu söylemiştim... Bana çok bozuldu ve hatta beni kendi ilişkimi yüceltmekle dahi "suçladı", ama sonra ayrıldılar ve daha sonra kız başkasıyla evlendi...
Eğer kötüleme değil de kıskanarak çekiştirme durumu varsa da "anladım ama beni ilgilendirmiyor bunlar, bana anlatma" diyorum.
Bence insanların çoğu gerçekten değer vermiyor... Yalnız kalmamak için arkadaşlarına, ailelerine, sevgililerine değer veriyormuş gibi yapıyorlar ama işte bunu ancak her şeyi sağ sola anlattıklarında, değer verdikleri kişi hakkında kötü konuştuklarında, umursamaz davrandıklarını gösterdiklerinde anlıyorsun. Değer veren, seven, sayan azınlıktaki insanların kıymetini bilmemiz gerek. <3
Bunu yapanlara değer verdiği biri hakkında bu şekilde konuşmasını yanlış bulduğumu da söylüyorum. Mesela benim de bir kız arkadaşım evlilik planları yaptığı nişanlısı hakkında çok ezici, üstünlük taslayan, küfürlü sözler söylemişti; ben de ona nişanlısına saygı duymadığını, bu şekilde konuşmasının çok aşağılayıcı olduğunu söylemiştim... Bana çok bozuldu ve hatta beni kendi ilişkimi yüceltmekle dahi "suçladı", ama sonra ayrıldılar ve daha sonra kız başkasıyla evlendi...
Eğer kötüleme değil de kıskanarak çekiştirme durumu varsa da "anladım ama beni ilgilendirmiyor bunlar, bana anlatma" diyorum.
Bence insanların çoğu gerçekten değer vermiyor... Yalnız kalmamak için arkadaşlarına, ailelerine, sevgililerine değer veriyormuş gibi yapıyorlar ama işte bunu ancak her şeyi sağ sola anlattıklarında, değer verdikleri kişi hakkında kötü konuştuklarında, umursamaz davrandıklarını gösterdiklerinde anlıyorsun. Değer veren, seven, sayan azınlıktaki insanların kıymetini bilmemiz gerek. <3
- whimsical (10.03.15 11:53:48)
1
