babamın babası olan dedem eviyle pek ilgilenmeyen, sürekli kahvede falan takılan bi' amca. osmaniye never sleeps. yani öyle hovardanın teki değil ama evle, aileyle ilgisizce bir adammış anamın dediğine göre. babam da aynı şekilde, boşanana kadar eve 11-12'de gelen bir tipti. allah için bana bir fiske vurmuşluğu yok ama ilgisizdi yani, yemediği halt kalmadığı halde dünya skinde değildi kimseyi dinlemiyodu.
bu anlamda dedeme benzemişim diyebilirim. ben de aşırı sorumsuz, disiplinsiz, sevdiklerine karşı ilgisiz ve hatta terbiyesiz biriyim. beni sevmeyenin iti olurum, sevene itimmiş gibi davranırım falan. tam bir oçum.
babaannem sürekli "nas felak oku yavrım" diyen bi teyze, bunun dışında pek konuşamıyoz. nasıl biri olduğunu bilmiyorum o yüzden.
anne tarafından dedem tam bir troll. çalışma azmine hayranım. onun mekanına çok daha sık gitmeme rağmen iletişimim yok neredeyse. aynı odadayken yüz yüze bile gelmeyiz yani çok nadirdir. o da ağır sofu, sosyal zekası oldukça düşük bir adam. incelikli birisi değil. sürekli siyaset ya da din konuşur. ama dediğim gibi çok çalışkandır. çok fazla okur, araştırır. hiç benzeşmiyoz.
anneannem çok memnuniyetsiz ve cimri. memnuniyetsizlik anlamında benzeşiyoruz eheh. benim için "yaşlı dude" figürü anneannem olmuştur her zaman. çocukluğum falan onlarda geçti. yani o "babaanne yorganı" denen 200 kiloluk şeyi bana anneannem veriyodu. o yüzden genel olarak ona benziyorum galiba tavır olsun duruş olsun. patavatsızlığımız bile aynı.
0