jimjim "Merak ettiklerini sor" demiş ya, ben konuşamadığım insanın bir şeyini merak edemiyorum, "Uzasak da gitsek" diyorum. Birini merak etmem için onunla konuşabilmem gerekiyor. Bir kere bir kadın televizyon dizilerinden girdi, ben hiç televizyon izlemeyince kadının en önemli sohbet kaynağı kurudu kaldı. "Bilmemkim çok yakışıklı" dedi, ben ilk defa duymuştum "O kim ki" dedim, kötü oldu. Zevklerimiz o kadar farklı imiş ki, 3-5 konu girişimimiz ters tepti. "Feng-shui, fal" dedi, "Geyik onlar" dedim. Ben bir şeyler söyledim, kadın "Sıkıcı onlar" dedi. En son en saçma bir yerde bir ortak nokta bulup konuşmaya başladık bir süre sonra ama resmen birbirimize sarılacaktık "Yaşasın, konuşacak bir şey bulduk" diye. (Edit: Hatırladım, ortak muhabbetimiz Gangnam Style'dı, o zaman yeni çıkmıştı)
Böyle gerildiğim yerlerde daha fazla samimi olmaya çalışmanın zorlamaya girdiğini ve o anki tansiyonu daha fazla gerip daha da uzaklaşmaya neden olduğunu düşünüyorum. Belki o an zorlamasak başka bir zamanda daha düzgün konuşabiliriz.
0