kendimi tanımlayamıyorum.
yalnızlıktan, odamda oturup nette takılmaktan ya da yalnız başıma bir şeyler yapmaktan büyük keyif alıyorum. genelde çekingen, rahat iletişim kuramayan, insan içinde rahatsız hisseden, ortamlarda pek aranmayan biriyim.
ama dün akşam MR sırasında birine "ilk kez mi sizin?" diye soruverdim. muhabbet ettik öyle. bazen gaza geliyorum. çok konuşuyorum, çok pozitif ve dışa dönük oluyorum. o yüzden karakterim hangisi, çözemedim aslında. yani aslında pozitif ve konuşkan biriyim de kendimi mi baskılıyorum; yoksa ağır asosyalim de ara sıra gaza gelip kendimi dışa dönük mü zannediyorum bilmiyorum.
genel olarak ağır asosyal olduğum söylenebilir ama. sözlükte görmüştüm bugün, ben de öyleyim: acil durumda aranacak kişilere 112'yi yazarım. sevgilim yok, arkadaşım yok, dostum yok bi' şeyim yok. eskiden vardı. şimdi kimseyi tanımıyorum. tanıdıklarımla görüşmüyorum. falan.
sosyal aktivitelere kendimce vakit ayırmaya gayret ediyorum ama onlara da hep yalnız çıkıyorum. işte sinemasıdır konseridir maçıdır hep yalnız giderim.
0