Annemle yaşarken tam tersi bir durum vardı. Bir ızgara göğüs ya da biraz sebze biraz salatayla öğün geçirirdik, dolayısıyla epey kilo vermiştim. Önüme ne konursa onu yiyordum ve onlar da sağlıklıydı. Börek mörek yapmazdı pek, misafire yapsa da yemezdim. Makarna pilav da yapmazdı pek kolestrol falan düzgün olsun diye.

Sonra evlendim ve geldi 15 kilo.

Ama kadına gidip sıvı yağ kullanma deseydim döverdi. Her şey zeytinyağı ile yapılır bizde. Sizin de anneniz elbet sebze yemeği falan yapıyordur, onları ve salatayı yiyin, hamur işlerini yemeyiverin. Bırakın nasıl istiyorsa öyle yemek yapsın.

spor yapıyorum.dediklerine dikkat ediyorum ama yiyeceklerde var diye sorun yapmıyorum.

sporu tam anlamıyla yaparsan bunların hepsini yakarsın zaten.bırak annen istediğini koysun sen spor yap yeter.

onların ne yediğine neden karışıyorsun ki? git bir zahmet yarım saatte mutfakta kendine bir şeyler yapıver. ona da mı izin vermiyorlar? bir de 2 çeşit yemek yapıyordur annen, bir çorba bir yemek ve ya bir et/baklagil/sebze yemeği ve bir pilav/makarna, aralarında senin de yiyebileceğin bir şey vardır, şeker zaten ne alaka evde kemalpaşa tatlısı yapılınca yemeyiverin. çok hani sizin için zararlı, ne bileyim herhangi bir ev yemeği dışarıda yediklerinizden daha yararlıdır zaten ya, yapıldığında da, 2 yumurta haşlayıp bir domates salatalık doğrayıp yiyin, annenizin yemeğinden de tadımlık alın, öğlen çok yağlı yemişim midem biraz hassas bu aralar cırcır olucam galiba diyin.

valla zor iş, direnişler fayda etmiyor. kadına yağı az koy demekten dilimde tüy bitti mesela ama nafile. sürekli karbonhidrat çılgını şeyler yiyoruz bi de. seviyorum da lanet olsun. neyse çare miktarı az tutmakta bence. poğaçalardan böreklerden yüz tane yemeyerek kilomu sabit tutmayı başarıyorum. spor da yapınca sıkıntı çıkmıyor. şekerli şeyleri hiç yemeyebilirsin ama yemekteki yağa ve tuza yapacak pek bir şey yok. spora devam kardeş.

Buraya getirin yarım saatte vazgeçiririz biz.

babam on bin kilo annem zayıf ama kolestrolden kalp krizi geçirdi. yıllardır margarini bırakalım diye mücadele veriyorum son iki yılda tereyağına çıkabildik. zeytinyağını en kralından sızma alıyorum tenekelerle , yine de anlamıyorum neden sıvıyağ kullanıyor .
sebzeleri yeşil yapraklı olanların yemeklerini az yap bir gün bile beklese zararlymış diyorum biz inan ıspanağı falan 4 gün yediğimizi biliyorum . Kızıma sebze yedir karbonhidrattan salak oldu çocuk dedikçe pilav yedirdim bi tabak makarna yedi hem de nasıl diye bana ballandıra ballandıra anlatıyor . demem o ki çok zor bu işler Allah kolaylık versin

yemeğimi kendim yapıp , ayrı yiyorum.

Annem benden beter.
Mevsimi olmayan sebze almıyor kadın. Kışları domates diye ağlıyorum gözümün yaşına bakmıyor. Birkaç modifiye yapıyorum tabii beraber yemek yerken yine de. Pilav yapar ayda yılda bir, ben yemem mesela. Onun dışında ideal menüler yappıyor zaten çoğunlukla. Salata, sebze, protein.
Zaten kızartma vb zararlı yöntemleri annemin kullandığını hatırlamıyorum, çok uzun zaman önce bırakmış. Karnıyarığı bile fırında yapar.
Bi' tek misafir gelince bazı sağlıklı yemek kurallarını rafa kaldırıp 55 çeşit şey yapıyor, durduramıyoruz. Onun dışında iyiyiz.

Onlara da doğru beslenmeyi öğreteceksin.

simdi yapilan yemekler onemli elbette. oncelikle k.hidratı kesmek kolay, yani ekstra k.hidrat kesilebilir. ama mesela biz her allahın günü 2 tabak yemek yeriz 1 degil, o yüzden 1 tabagı kafadan eleyebiliyorum.

bi de kücükken zorlarlardı ama artık geçti tabi. ben yemicem bunu diyince yemiyorum gayet, al hindini/etini/tavugunu (kendi gelirin varsa), at ızgaraya pisir, yıka ızgaranı vb.

kavga etmek degil yani cozum. ben bunu bunu yapicam bundan sonra demek yeterli aslında. ama evet, calisan adama da gelip yemek yapmak zor oldugu icin, bazen mecbur kaliniyor. onerim az yemek olr. hele bi de margarin falan varsa abov..

erkek kısmı mutfağa mı karışmaz... yapma teyzem, etme teyzem gozüğün yağnı yidiğim... bu devirde hala mı yahuu

not: bu durumun altında kadının tek kendini ispat ve iktidar alanının mutfak olması yatıyor olabilir mi! o alanı korumak için erkek kısmı mutfağa bir türlü karışamadı kadınlar da mutfaktan bir türlü çıkamadı şu memlekette! Vay arkadaş

çare zeytinyağı!

Kışları ailem 3-4 aylığına bizde kalıyor. Annem mutfağa girdiği anda mutfak hepimiz için iptal, salata bile yapamaz hale geliyoruz; çünkü mutfakta adeta Terminatör'leşiyor, Nazi subayı gibi bir şey oluyor annem. Kimseyi de asla yardıma almaz, mutfağa sokmaz. Kimsenin kendi yemeğini yapmasına izin vermez. Çekinik karakterli, sessiz sakin, hatta bazılarına göre ezilmiş denebilecek annemin dominant hale geldiği tek yer.

Evde hiç hamur işi yapılmaz ama babam pilavsız masaya asla oturmadığı için sürekli pilav olur ve ben pilav yemem. Bir de babam 120-130 kilo olduğu için annemin eli onun tabağına alışkındır. Hamurişinin açığını kat kat fazlası ile kapatır. Bu yüzden de ben 3-5 kaşık yerken tepeleme doldurur. Sürekli arkasından tencereye döküyorum yemeği. Her akşam "Yarın ben koyacağım kendi tabağıma kendi yemeğimi" diyorum, ilk başta "Tamam" diyor; ertesi gün yine "Siz bu mutfağın sistemini bilmiyorsunuz, kalkmayın yerinizden" diyor.

İşin fenası ben annemin yemeklerini sevmiyorum; çünkü annem babamın zevkine göre yapıyor. Ben de babamın zevkini sevmiyorum. Kendi yemeğimi daha çok seviyorum, çünkü kendim ne seviyorsam onu yapıyorum. Ispanağı ben yapınca seviyorum ama annem yapınca nefret ediyorum. Annemin ıspanağını ekmeksiz yiyemiyorum, çünkü midem bulanıyor ve yemeğin tadını ekmekle kapatmaya çalışıyorum. Dolayısıyla çok zorlanıyorum.

Ayrıca ben her şeyi zeytinyağı ile yaparken annem tereyağı kullanıyor. O yüzden de sıkıntı yaşıyoruz. En azından ikimiz de margarin kullanmıyoruz.

Daha kötüsü, babam da annemin verdiği ile yetinmiyor, sürekli yemek yemek istiyor. Bıraksak 150'ye çıkacak, sağlığı umrunda değil. Annem bir noktadan sonra vermeyince, bizden yüz bulmaya çalışıyor. Geliyor, "Şunu yeriz değil mi", "Bunu yeriz değil mi" diye. Bizden yüz bulamazsa da sinirleniyor, bu sefer evdeki terörü o estiriyor ki evin şımarık çocuğu odur. Bazen sırf ortalık sakin olsun diye hiç istemediğimiz ve ihtiyacımız olmadığı halde bir şeyler yediğimiz oluyor.

Yediklerime dikkat ediyorum, tatlı, kızartma ve pilav yemiyorum hiç. Annem gelince çok zor oluyor ama başarıyorum bu kısmı. Asıl zorlandığım kısım, akşam meyveleri. Erken yatıyorum, o yüzden akşam yemeğinden sonra bir şey yemem ama babamın boğazı durmaz. Sürekli bir meyve, kestane, vb. olur ve ben bunları ya tadımlık yiyorum ya hiç yemiyorum. O konuda sağlam baskı görüyoruz abimle. Mutfağa girme iznimiz de yok, sistemi karıştırma iznimiz olmadığı için. Yoksa kendi yemeğimi kendim yapar ve ayarlarım ben.