çok sevdiğim bir grup olmasına rağmen acunun programında olması beni rahatsız etti.şarkılarını yine aynı zevkle dinliyorum fakat şahsına karşı olumsuz bakmaya başladım

Mazhar Alanson hakkında bir hayalim yoktu açıkçası, bunu ima eden bir şeyde söylemedim. Cerrahi Cemaati mensubu olması muhalif bir siyasi kimlik manasına mı geliyor pek anlayamadım? Bugün Acun'dan maaş almanın tarafı bellidir, bu konuda aynı fikirde olsak gerek?

@mimikli kendisini orjinal cd'den dinlemediğim için eleştirme hakkımın olmadığını düşünmüyorum. Sadece benim de eleştiriye açıldığımı düşünüyorum. Taraflardan her ikisininde eleştiriye açık olması, kimsenin eleştiri getirememesi manasına gelmez.

tarikatı falan bilmiyordum ama eşinin akp'yle, erdoğanlarla bi alakası var diye biliyorum oradan antipatim var.
fuat ve özkan için geçerli değil diye biliyorum / umuyorum.

acilin ben konserlerine gitmistim bir kere, evde de kasetleri vardi, ben elestirebilirim sanirim.

bulent ortacgil demis zamaninda "neden mazhar?":
www.youtube.com

sevdigim sarkilari vardir da ben de sevemiyorum boylelerini. gerci boyle olunca da ortada adam kalmiyor. borges diyorsun pinochet diyorlar. heidegger diyorsun nazizm diyorlar. (aman bunlarla mukayese ettigim sanilmasin, ornek olsun diye soyluyorum) en guzeli yine de oluleri sevmek. onlar ne hata yapiyor ne de gunah isliyorlar.

mehmet sifo'yken ne guzeldi, yilmaz erdogan mukremin'ken. ya da biz cocukken.

hiç umursamam. mazhar alanson komünist olsa bile onu dinlemeye devam ederdim. zaten solcu olup da sevdiğim yazarlar, müzisyenler de mevcut. hem de oldukça. onların sola yatkın olması benim onları reddetmem için hiçbir meşruiyet taşımıyor. çıkan eserin niteliği önemli benim için. yazanın, yapanın ideolojisi ikinci planda.

murat uyurkulak mesela, fikirlerinden nefret ediyorum. ama eseleri mükemmel. solcu olmadığım için o eserlerden mahrum mu kalayım?

aynı şekilde ismet özel. onun kadar radikal değilim, olamam da. fakat benim için türkiye'deki en büyük şair o.

kısacası bende ideolojinin çok da etkisi olmuyor.

ya muhafazakarmış değilmiş çok ilgilenmiyorum da acun'un programında reza'nın karısıyla yer alıyo olması beni de bi bozdu açıkçası.

Sarki soleyen bir insani neden icsellestiriyorsun ki adamin isi bu.hosuna gidiyorsa dinlersin gitmiyorsa dinlemezsin.heleki bizden ya da onlardan kivamina getirmek nedir,bugun ku hukumeti sevmeyisimizin en buyuk sebebi bu degil mi?

Isini iyi yapan herkesi sevdigimiz gibi sevmeliyiz bence.arabami tamir eden adami nasil icsellestirip resmini odama asmiyorsam ,butun sanatcilarda bana gore ayni kategoridedir.yapmaya calistiginiz seyin aynisini cat stevens a yapti insanlar,yusuf islam oldu diye.adamin yusuf islam olmasi lady darbanville i wild world u degistirmedi ama.hala sevilir dinlenir.

Cerrahiliginden bahsedilmis ki bir arayis denemeler olayidir.keza cemaatci olsa veya hindu putperest olsa banane sananedir,beni ilgilendiren sari laleler aldim diye en olmasi gereken anda arabada calmaya baslamasidir sevgilimin elini vitesin uzerinde tutuyorken,gerisi bostur,

Bir acayiplik var birde yok ebru gundesle yok acunla diyorsunuz ama her haltindan haberiniz var ve sovdugunuz adamlarin programini izliyorsunuz ki elestirebiliyorsunuz,seyretmeyin abi bana gore mazhar iki yerde vardir birisi acik hava tiyatrosu digeride arabanin radyosu.

Kisacasi kimseyi otelestirip,kizdiklarimiz gibi olmamak lazim.

politik duruşu olmayan adama daha çok sempati besliyorum.

çok ilginç geliyor bana bu türden yaklaşımlar. politikanın herhangi bir şerefli tarafı mı var ki adamımızı ona göre seçiyoruz?
sormussun söyleyeyim, senın aksıne politik duruşu olan insanlardan muzisyenlerden gönül insanlarından uzak dururum. (çabalamadan)
şey gibi olmuş, "ahmet kayanın şarkılarını dinlerim ama kendisini sevmem". ılerı derecede tuhaf bir söylem, cunku o şarkıların ruhu zaten ahmet kayanın kendisi.
kasmaya gerek yok. ya seversın ya sevmezsın. ya dınlersın ya dınlemezsın. bunlara nedenler uydurmaya çalışmak beyhudedir.

Hayir arkadaşlar tabii ki saldırı olarak almıyorum. Zaten sorum çok açıktı, sizin düşünceniz nedir diyerek sonlandırdım. Arabayı tamir ettirmekle, sanatı bir tutamayız. Sanat, müzik, şiir, edebiyat sana bir duygu nakşeder. O duyguların arkasında belli bir yaşanmışlık vardır. Yani hangi duygunun ne yönden geldiğini önemsizleştiremeyiz. çok basit bir örnek olması için, mesela Cemal Süreya'nın sonra memelerin vardı, kahramandı dizeleri hadi isim vermeyelim, yeni peydahlanmış bir dizüstü edebiyatçısının kaleminden çıksaydı, bırakın aynı duygulanımı, ne diyor bu gerizekalı? diye düşünürdük. Söz kadar, söze değer katan o sözün aynı zamanda kimin söylediğidir. Tam da bu yüzden, sözü her kim söylediyse, onun ardındaki hikayeyle ona bir anlam katıyorum/z seviyorum/z.

İdeolojik olarak birebir aynı fikirde olmalıyız gibi bir çıkarım da bulunmuyorum. Fakat bugün ben anaakım siyasetin içinde, yanında, etrafında olanları hiç de hoş anmıyorum. Bunun başlıca sebebi, esas o bahsettiğin ötekileştirme gafletininin memba-ının ta kendileri olduğundan ötürüdür her şeyden önce. Yani beni zaten kendinden görmeyenle neden ben bir duygulanım ortaklığına hem de, kazancımı paylaşarak gireyim ki?

Daha şahsi konuşmak gerekirse, ben bugün yeyip, içerken bile, işletmecesini tanıdığım, paramın kime gittiğini bildiğim yerleri tercih ediyorum. Tabiki mevcut düzen içinde bunu motomot gerçekleştirebilme imkanım yok. Fakat bu bir tercih meselesi.

Duygulanım ortaklığı, yani benim için sanatın özünde yatan şey, bunun nereden geldiği önemli.