kedi. ilk geldiğinde daha bebekti (15 günlük. karga kapmış bunu. bende karganın gagasından aldım. annesini aradık ama bulamadık). eve gelirken bir petshoptan kum ve kitty milk alındı. çok küçük olduğu için yatağa da alamadık. güzel ve rahat bir kutu hazırlandı. tabandaki eski yün kazağın altına bir masa saati yerleştirildi. çişi yaptırılıp kaloriferin (soğuk bir nisan günü) yakınına yerleştirldi. 3 gün sonra süt anne bulundu zaten. süt anneden alındığında çişini yapmayı, yemeğini yemeyi öğrenmişti.

Kedi. Babasının sahibini arayıp talip olduk. O da degerlendireyim ben size dönerim dedi. Aradı, gittik aldık. Tasima kutumuz falan yoktu, piknik sepetinde getirdik. Yolda kipa'ya girdik kum ve konserve yaş mama aldık. Yoğurt falan da verdik. Yanina sıcak su koyduk. Üzerini örttük. Bizle yatmak için ağladı aldım odama ama 45 gunluktu yatarken ezilir diye yatağa almadım yere koydum sepeti. Tuvaleti gelince kendi kumunu buldu hemen ama sonraki günler hasta oldu. Ciş kaka düzeni sapıttı ortalığa bırakıyordu o da alışkanlık yaptı. Kendiliğinden düzeldi. Hasta olunca gece kalktım yedirdim icirdim, okula gitmedim kucağımda sallayıp uyuttum, ağzına zorla ilaç ve mama sıktım. Hastalık onun için büyük bir travmaydi sanırım kablo yemeye başladı. Şimdi onu da bıraktı. Mis gibi bir kedi oldu. Allah nazardan saklasin.

Kaplumbagalarimi alıp getirip önceden hazırlanmış fanusa koymustum. Ortasına da taş koymuştum. Gidip gelip yemek verirdim dev gibi olmuşlardı. Fanustan birbirlerinin üzerine çıkıp kaçarak evde dolaşıyorlardı. Birkaç yıl sonra babam saldı onları doğaya.

Balıklar, denizden önceden taşlı kum getirmiştik bir sürü.

Civciv, onlara pamuktan yatak yapmıştım, üzerini de naylonla kaplamistim. Sabah gözlerine yapışmış ve ölmuş buldum. Sıcak su torbası yapmıştım. Sobanin yakınına koymuştum. Her yolu denedim. 8 civciv falan baktım hepsi öldü. Meğer taş toprak da vermemiz lazimmış bunu yıllar sonra bugün sözlükte okuyup öğrendim.

Tavşan, babam kolide getirdi defalarca. İki üç gün bakıp ailesinin yanına geri koyduk hep. Bir hazırlık gerekmiyor.

Hamster, kesinlikle hazırlık lazım. Biz büyük bir kolide baktık yurtta. Koliyi kemirip kaçtı, bizi gürültüden uyutmadi. Sonra doğum yaptı meğer bu hamileymiş. Yavrularinin ikisini yedi, birini ağzından aldık. 5 tane falan vardı. Dediler ki talasini degistirirseniz yavruları tanımaz. Bir hafta les gibi kokan talasla oturduk. 10 liraya aldığımız hamsteri kalan üç yavruyla birlikte bedavaya verdik.

Baykuş, serçe vs. evde bakılacak varlıklar değil.

köpeğim ve kedilerim var. eve gelecek bir köpekse köpeğin cinsine göre davranışları ve özellikleriyle ilgili bilgi edinip, ona göre hazırlık yapıp eve getirin. 3 aylık bir köpek eve gelecekse her yere çiş yapma ihtimali var. mesela bunun üzerine de çiş yapmış diye köpeğinize kızmak yerine çiş yapılınca üzüleceğiniz şeyi oradan kaldırmak gerek. kedi ve köpekler yavru iken her yere tuvalet yapabilir, mama ve su kaplarını devirebilir, eşyalara zarar verebilir, sizin için özel olan bir şey onun için oyuncak olabilir... bu durumların her biri için önlem almanız gerekir. o gelmeden önce evin kurallarını belirleyin ve ona da ilk geldiği günden itibaren aktarın. unutmayın ki onlar bir kere öğrendikten sonra kurallarını değiştirmek çok zor. (bunlara hazırlıklı değilseniz eve hiç almayın.) beraber yaşamak isteyeceğiniz hayvana iyi karar verin. herkes her hayvanla yaşayamaz.

İlk kedim birinin garajına doğmuş yavrulardan biriydi ve insana alışkın değildi, çok korkaktı. Eve geldiğinde 1 hafta kadar sürekli koltukların altına, dolapların içine, bulduğu garip deliklere saklanıyordu. İlkin çok üstüne gitmedim. Bir süre sonra girebileceği yerleri gazete kağıdıyla kapattım, yavaş yavaş alıştı. Yıllar geçti, evin kralı oldu pezevenk.
İkinci kedim de bana kendisi geldi. Giriş katta oturuyordum, pencereyi açık buldukça girip mama yiyip kaçıyordu. Yavaş yavaş o da eve geldiğinde daha çok kalmaya başladı. Ben de bi gün pencereyi kapattım, eve aldım tamamen.
İki kedimde de hiç sıkıntı yaşamadım diyebilirim, özel bir şey yapmadım temel ihtiyaçlarını önceden almak dışında (mama kabı, tuvalet vs.). Biraz kedinin huyuyla alakalı oluyor sanırım. Bazı yavrular çok korkuyor alışana kadar, miyavlıyor sürekli, yanında yatmak istiyor falan, benimkilerde hiç öyle bir şey olmadı.
Bazı insanlar evlerine bir kedi daha aldıklarında mesela diğeri alışsın diye bir süre ayrı odalarda tutuyorlar. Ben onu da yapmadım, koyverdim gitsin. Azıcık sataştılar birbirlerine, sonra da alıştılar.

Hayvanlara ve çocuklara çok fazla pimpiriklenmeyi, çok üstlerine düşmeyi doğru bulmuyorum.

Kedim de köpeğim de var hepsini çok ani sahiplendik ve hiçbir hazırlık yapmadık

Köpeğimizi ilk sahiplendigimiz gün ona bir yatak yaptık ancak tabii ki bizim odamızda yattı, başka herhangi bir hazırlık yapmadık. Kötü bakılan bir köpekti, geceleri dükkana kapatılan asosyal bir hayvandı. Ne yemek yedi ne de su içti çok üzülmüştük bize güvenip açılması bir seneyi buldu, şu an ölsem onu hiçbir şeye değişmem.