bence en bastan soyle, aileni kandirma. guzelce acikla durumu, elimden geleni yaptim olmadi de. ise girip harcligimi da cikaricam de. universite uzamasi cok da korkunc bi olay degil, normal gayet.

babana erkenden soylemen en iyisi para isiyle o ilgileniyorsa. planlarini ona gore yapar. kendi harcligini cikaricak bile olsan bunu onceden bilmek isterdim ben baban olsam.

ya bence yapabilme ihtimalin de var. sınırlarını zorla sene kaybetmezsen büyük iş başarmış olacaksın. yok bu dönem olmazsa direkt sömestr'da söyle babaya.

en başında söyle bence.

Okul uzayabilir de. Nasıl diye sorarlarsa da anlat işte.

ben bu olaya sistemli bir şekilde yaklaştım ve başarıya ulaştım. öyle ki ben okulun uzadığını asla dillendirmedim bilakis onlar biriyle muhabbet ederken ha onun okulu zaten öbür sene bitecek diye konuşuyorlardı.

nasıl mı ? işte şöyle

okula gidiyorsak eğer sıklıkla hocaların derse gelmediğinden şikayet edip oldukça agresif, ben öğrenmek istiyorum, bilmek istiyorum, bu ne biçim ilim irfan yuvası amına koyim imajı yaratacak serzenişlerde bulunuyoruz. sürekli boş mu gidip geliyosun lan sen buraya tepkilerinden kaçınmak için bazen de hoca gelmiyor yerine asistan yolluyor versiyonuyla sunuyoruz bunu.

sınav dönemlerine doğru hocaların fotokopicilere sınav için bir not bırakma vaadi verdiğini ancak bunu yapmadıklarını bu nedenle de büyük birer yavşak olduğunu dillendiriyoruz.

yine sınav döneminde iki kredilik falan siksok derslerin hocalarının süpersonik alanlardan sorumlu tuttuğunu bu nedenle de 4-5 kredilik mühim derslerimize yeterli ilgi alakayı gösteremediğimizi çalışma sistemimizin zarar gördüğünü ve bir kez daha hocaların gerçek birer yavşak olduğunu belirtiyoruz.

hocalarımızın çeşitli opsiyonel ödevimsi şeyler verdiğini, bunun notumuza yansıyacağını ve muhteşem bir öğrenci olduğumuz için bu fırsati tabii ki kaçırmayacağımızı laf arasına sıkıştırıyor, ebeveynlerdeki kredimizi yükseltmeyi ihmal etmiyoruz.

sınav dönemi sonrası "şş nası lan notlar" tarzındaki sorulara süper stresli inanılmaz gergin görünerek ya bilmiyorum az önce üst dönemden bi arkadaşla konuştum o şöyle müthiş böyle harika şeyler yapmasına rağmen bırakmış hoca dersten, ben o kadar emek ettim, uykusuz kaldım bu adam beni bırakırsa ne yaparım, ne ederim, nerelere giderim diye veryansın ediyoruz.

sıçtığımız bir dersi hiçbir şekilde açıklayamazsak mazlumu, yenilgiyi kabul etmiş, boynunu eğmiş bir çilekeşi oynuyor "ya ne yapayım. uğraşıyorum gerçekten uğraşıyorum ama yapamıyorum. saatlerce başında oturuyorum, her satırını tekrar ediyorum, her sorusunu gözden geçiyorum ama olmuyor işte olmuyor" gibi sitem ediyor ve anında ortamdan tüyerek karşımızdakini aslında bu duruma ne kadar üzülüyor ne kadar kahroluyor olduğumuz düşüncesiyle başbaşa bırakıyoruz.

gittikçe uzuyor bu o yüzden özet geçeceğim, insanlara kendimize "çalışıyor ama önüne geçiyorlar" dedirtecek bir imaj bir ilizyon yaratıyoruz. ne yapıp edip özellikle ebeveynlerimizin ne kadar hırslı, ne kadar bilgiye aç olduğumuzu ama hayatın zor olduğunu ve bazen bazı sorunlar yaşanabileceğini, bizim çabalarımıza rağmen elimizden bir şeyin gelmediği anlar olduğunu hissetmesini ve düşünmesini sağlıyoruz.

rica ederim.

son dakka soyleme inme inebilir. amk öle bi hata yaptım bn tam mezun olucakken soledim daha bi senem var diye:) kadına inme iniyordur. ne kadar erken soylersen o kadar iyi

ilk kaldığım sene söylemedim. şu an hatırlamıyorum 3. sene annem benim bir hocamla şans eseri tanışıp öğrenmişti.
artık ailem okulu iki sene uzattığımı biliyordu. kimse bir şey demedi. sonra bir sene daha tekrar uzadı son sene. onu da hemen söylememiştim. bir gün karakolluk olmuştum annem de beni nezarethaneden çıkarmaya gelmişti. orda ağlayıp bağırırken anneme ya zaten okulum da uzadı falan diye anlatmıştım. 8 sene üniversite (:
en başından söyle.

hhehheehe ben de hep bi sıkıntı yok derdim. çok saçma. git söyle :D