ateistim, ama mesela kedim ölürse, onu bile sevdiği bir yere ziyaret edebileceğim bir yere gömüp bir taş bir ağaç dikmeyi düşünüyorum. bir kitos vardı şahane bir kediydi diye plaka bile koyarım belki üstüne. ziyaret ettiğin şey ruh değil o kişinin hatırasıdır, kemiklerinin üzerinde onun bir zamanlar yaşadığına, birilerinin onu sevdiğine dair bir işaret koymak, o işareti ziyaret etmek, ille ruh inancı ahiret inancı gerektirmiyor. yarın öbür gün kedi benim ulaşamayacağım bir yerde benden uzakta ölürse, ona dair bir parça kalsın diye bir tane kopmuş koltuğa düşmüş koca bıyığı vardı onu da saklıyorum. mezar da o kişiden/kediden kalan bir hatıra nesnesi.
ek: ölen ve sonsuza kadar yok olan sevdiğimiz bir kişi, bir hayvan olunca, o kişinin/hayvanın yaşamını, onunla olan hatıralarımızı somutlaştıracak ve yansıtacak nesne arıyoruz. yani üzerinde ismi yazan bir mermer, onun ruhu orada olduğu için değil, ancak o kişiye duyduğumuz hisleri yansıtabileceğimiz bir somut nesne olduğu için önemli.
0