Ekşi Duyuru

Aklıma takılan bazı şeyler var.İçinde bulunduğum durum anormal mi yoksa normal mi tam anlam veremiyorum.

14 yaşıma kadar Karadeniz'in bir şehrinde büyüdüm.Daha sonra birkaç şehir daha değiştirdim.Hep eskiye bir özlem var,ilkelliğe.İlkellik derken sanırım eskiye,yani 90 yıllarındaki bize yeterli gelen o şeylere.Şu an grafik tasarımcısıyım ve bilgisayardan neredeyse nefret ediyorum.Daha doğrusu tam olarak nefret etmiyorum ama binbir zorlukla sahip olduğum commodore 64'ümü,2002 yılında aldığım ilk bilgisayarımı özlüyorum.Yaptığım şeylerin kısıtlı olması sanırım beni mutlu ediyor.Eskiden internete bağlanmak çok lükstü şu an her şey elimin altında.Değerin değerimi mi kalmadı her şeye kolayca sahip olmamızla.

Konuya bağlantılı olarak bir şey daha anlatmak istiyorum.Keman çalıyorum,batı müziği ile ilgileniyorum.Klasik müzik dinlerim; Mozart,Beethoven vs. Ama gel gelelim ki ara sıra Ömer Danış,Yıldız Tilbe dinlerim.Tabii bunun yanında kaliteli Türk sanatçılarını da dinliyorum.Bir gariplik mi var mı bende? Bir yanda Mozart,bir yanda Ömer Danış.Şu an Ömer Danış'ın klibini izliyorum; şarkıdan hem zevk alıyorum hem de sokaklardaki o ilkelliği,eski binaları,o mahalle yapılarını özlüyorum.Hem de deli gibi özlüyorum.Gelenekçi bir yapım var,acaba bunlarla mı alakası var?

Bunun dışında bizim ilçedeki ahşap evimizi özlüyorum,hatta devamlı rüyalarıma giriyor.Amcamın çocukları,abim,babam,amcam hepimiz aynı odada kalırdık,yer yataklarını bilirsiniz.Tabi aşağı katta babannem,dedem,yengelerim vs. Rüyalarımdan çıkmıyor.Abim,amcamın çocukları hepsi evlendi gitti.Hepsi birer hayırsız çıktı.Ben aile bağlarına aşırı bağlıyım,o yüzden evlenmek bile istemiyorum,birilerinin kölesi olmamak için.Niye böyle oluyor olm ya?