derdinin çözümü: oturup yapacaksın.
ben de aynı durumdaydım bir aydır.
dün oturdum ve ertelediğim 2 şeyi yaptım. bitti. hafifledim.
bugün de bir-iki şey yapacağım.
önüne koca liste alıp bitirmeye çalışma, tek bir şey bile yapsan o gün boş geçmedi say.
ama her gün yaptıklarının sayısını arttır. böyle böyle ritme girersin tekrar.
erteleme = başarısızlık korkusu, ama unutma ertelersen başarma şansın hiç yok. o yüzden hemen bugün bir şey yap.

Sabah kalkmak zor geldiginde yapilacak sey gozunu actigin anda yataktan firlamak. Bir 10dk daha yatsam gibi seyleri dusunmeye firsat vermeden ziplamak yataktan. Baska caresi yok gercekten.
Anlatabildim mi?

tek bir şey düşün ve bitir, bak bi tane bile yapınca nasıl rahatlıyor insan,

bu sebeple çok ciddi sorunlar yaşamış, bir adam olarak, durumunun ne derece nazik olduğunu biliyorum. burada yazan, yapacaksın arkadaşım, temalı iletilerin saçmalığına değinmek bile istemem. yapabilsen, zaten burada yazmazsın.

verebileceğim tek akıl var: kendini sakinletip, bir liste yap. yapılacaklar listesi. en kolay olanı, en üste koy. ama net aksiyonlar (şunu yaz, bunu yap, bunu ara gibi), gözünün önüne bir yere koy. bende işe yarıyor.

bir de yakın dostla bir iki saat geçirince, insan hareket gücü buluyor bazen. aklında olsun.

liste yap önerisi +1
yapacaklarını bir bütün olarak düşünüp gözü korktuğu için başlayamıyor insan. hepsini düşünmeden önce parçalara bölüp sonra da o küçük parçaları bitirmeye odaklanmak işe yarayabilir.

eğer bu kadar önemli işleri bu derece isteksizlikle karşılaşıyorsanız bir psikologdan da destek almanız uygun olabilir bu süreçte. gerginliğinizi bilgisayar başından sezdim, ben de tam olarak böyleydim tez yazma döneminde. umarım atlatırsınız.

@social phobia bir şeyden mi kaçıyorsun?

açıkçası "hiçbişey düşünmeden direk yap" bakış açısını ben de çok sağlıklı bulmuyorum, nadir durumlar dışında pek işe yaramaz (artık gerçekten düşünmemen ve sadece yapman gereken bazı durumlar gibi, ama o tür durumlar için de belli bir netlik seviyesine ulaşmış olmak gerekiyor.)

şimdi şöyle birşey var, burada hiçbirimiz seni tanımıyoruz, verebileceğimiz tavsiyeler de hep kendimizden bildiğimiz ve bizde işe yarayan şeyler vs.
ama eğer böyle bir konuda genel bir şeyler söylemem gerekirse, sanırım (farkında olduğun ya da olmadığın) bir ikilem yaşıyorsun. dediğim gibi seni tanımıyorum, ama bu insan psikolojisine has çok tipik bir durum.

mesela kararsızlık dediğimiz şeyin fazla düşünmekle yakından ilgisi var. nasıl dersen, düşündükçe daha çok seçeneği göz önünde bulundurursun, artılar eksiler vs. ve sonuç olarak kendi bakış açını kaybedersin. bununla kastettiğim şu: "gerçekten BENİM istediğim şey ne?" ya da "burada BEN nasıl hissediyorum" yaklaşımını unutursun ve bunun dışındaki hiçbir düşünce de sana bunların cevabını veremez.

her neyse, sana tavsiyem kendi çelişkilerini fark etmeye çalış, muhtemelen seni kilitleyen şey bu. eğer çelişkilerini uzlaştırabilirsen ya da aşabilirsen hareket kendiliğinden gelecektir, tabii ki bunun da gerçekleştirilebileceği çok farklı katmanlar/derinlikler olabilir.

bir de tabii kendi hayatın ya da bazı doğruları bulmak adına ne kadar idealistsin onu da bilmiyorum, ama gerçekten idealist bir insansan bazı cevaplara ulaşana dek bir süre hiçbir şey yapmamak en iyisidir bana göre (bu süreçte çevrenden ne tür tepkiler gelirse gelsin). çünkü o zaman birşeyleri netleştirdiğinde çok daha hızlı harekete geçebilirsin ve başarı şansın da artar.

ama bazen de zaman kısıtlılığı hızlı ve pratik çözümler almaya zorlar insanı ya da bazen ihtiyacın olan şey bazı gelişmelerin seni doğru kararlar almaya zorlamasıdır aslında, o zaman sadece bir yol ayrımına yaklaşmak birşeyleri netleştirebilir senin için.