"hep beni bulur"
ben bunun üzerine bir kaç kelam etmek istiyorum. eskiden aynen bu kafada bir adamdım. "neden ben", "bir işim de düzgün gitsin" "niye kimse bir sorun yaşamazken hep ben yaşıyorum" der dururdum.
sende durum böyle mi bilmiyorum ama ben bu soruları sormaya başladığım zaman sorunların hep benim dışında geliştiği ve bunun kader olduğu önkabulu ile hareket ederdim. "zaten hep beni bulurdu böyle aksaklıklar"
sonra farkettim ki her şeyin bir sebebi var. mesela senin örneğinde zaman kaybının büyük bir kısmı flash diskini unutmandan kaynaklanıyor. insanlık hali, unutulur. bu mesela senin beceriksizliğin ile ilgili bir sorun değil, unutkanlığın ile ilgili. (sürekli yanında taşıman gerektiğini düşünerek söyledim, yoksa yanına alma ihtiyacı duymuyor olabilirsin de)
öbür taraftan dvd sürücüsünün bozuk olması da kader falan değil, o pc'nin gayet normal bir sorunu. milyonlarca dvd sürücüsü bozuk pc'den sadece bir tanesi oradaki pc. bu da senin işinin ters gitmesi için önüne konulmuş bir engel değil. son derece sıradan bir şey. ancak tamamen senin kontrolünde olmayan bir konu. önceden ne yapılabilirdi, telefonla sorulabilirdi belki. bu sayede yanına gerekli diskleri alır giderdin. ama spontane gelişen bir şeyse senin kontrolün yok, kafana takman anlamsız ve bir şeyi değiştirmeyecek.
bu iki sorun üzerine bir düşün; bir tanesi kontrol edebileceğin, diğeri edemeyeceğin problem. sen "her işim ters gidiyor" diyerek bu iki sorunun da çözümüne ya da tekrarlanmamasına bir katkı sağlamıyorsun. sadece kendi sorunlardaki kendi sorumluluğunu "belirsiz bir güce, kadere" atıp buna üzülmekle bir şeylerin değişmesini ümit ediyorsun.
hayatımızda gerçekleşen bir çok sorunun kaynağı kendimiziz. sorumluluk bizde. önce bunu kabullenmeden de bu sorunlar kesinlikle düzelmiyor. yıllarca bu şekilde yaşadıktan sonra 7-8 yıldır suçu başka şeylere atmayı bıraktım. inan tüm hayatım düzene girdi, verimim arttı ve hepsinden daha önemlisi mutlu olmaya başladım.
problemlerin bir çoğunu çok hızlı bir şekilde kafamdan siliyorum artık. şöyle gelişiyor olay;
1. sorunla karşılaştım.
2. sorunun neden oluştuğunu tespit ettim.
3. bu nedenler içinde kendi payımı bir kenara ayırdım.
4. benim payım dışında olan nedenlerin üzerinden geçip bunları kontrol etme gücüm olup olmadığına baktım. varsa bir dahaki sefere yapmak üzere notumu aldım.
5. benden kaynaklanan nedenlere geri döndüm, bunları neden yaptığımı düşündüm ve tekrarlanmaması için gerekenleri not aldım
6. bitti.
bunları yaptıktan sonra aklımda o sorunla ilgili canımı sıkacak hiçbir şey kalmıyor. hemen hayatıma devam ediyorum. gerekiyorsa özür diliyorum, gerekiyorsa düzeltiyorum, gerekiyorsa bırakıyorum.
çok uzattım, çok da dağınık anlattım. olayın özeti, her şeyin merkezinde ben yokum. hayat bana işlerimin ters gitmesi için bir komplo kurmuş falan değil. benim işleri batırmamın da gizemli, mistik ya da bilinmez bir sebebi yok. hepsi basit neden sonuç ilişkileri içinde gerçekleşiyor. bunları tespit edip düzeltmek gerekiyor, hepsi bu.
edit: bak son aşamada çıkan saçma sorunun da sebebini kendin söylemişsin. her zaman yaptığın ayarları hiç bilmediğin bir programa yaptırmaya kalkmışsın. denemek için uygun olmayan bir yerde yeni bir şey denemişsin. bu kadar basit.
0